قراردادهای ننگین بسته شده میان رژیم سرسپرده،
زنهارخواه و سزاوار سرنگونی اسلام پیشگان با امپریالیست های «یانکی» و همدستان و
ریزه خوارانش، فراقانونی است. این قراردادها نه تنها هیچگونه پایوریِ هستی ننگین
فرومایگان فرمانروا بر کشورمان را در پی نداشته و نخواهد داشت که سرشکستگی مردم
ایران را فراهم نموده و از آن بدتر، زمینه ساز دست درازی ها و چنگ اندازی های
گسترده تر کشورهای امپریالیستی و دیگر کشورهای بیگانه به ایران زمین است!
به گزارش زیر اندکی باریک شوید! یکبار دیگر، نمایشی کامل
و نمونه (کاراکتریستیک) از بندبازی ها، شکلک درآوردن ها، چنگ و دندان نشان دادن ها، دست
به سر کردن یکدیگر و توپی از این سو به آن سو پرتاب نمودنِ مشتی بوزینه همراه با
هیاهو و جار و جنجال را به نمایش می نهد:
سیرکی کامل در رژیمی ایلخانی و از درون پوسیده که بخش
عمده ای از کار و بار آن، نه تنها گره گشایی دشواری های بزرگ و چالش های کمرشکن اقتصادی
ـ اجتماعی گریبانگیر توده های مردم ایران نیست که همچنان سیاه بازی و کژدیسه نمودن
افکار عمومی را پی می گیرد و همه ی بوزینگان درون و پیرامون «خیمه و خرگاه نظام»، بی
کم و کاست از هر گروهی، در آن نقشی بر دوش دارد؛ نمایشی از گونه ای دمکراسی نیم
بند و درچارچوبی بسته که بازی شان را نباید به پای رویارویی های راستین سیاسی و
اجتماعی میان این جناح با آن جناح نهاد؛ و بسان همیشه، آنگاه که هیاهو
بالا گیرد، «بوزینه ی اعظم» در آن بالا، دندانی به این یا آن گروه نشان داده یا چوبی
بر سر بوزینه ای بینواتر از همه فرود می آورد تا جریان بیش از اندازه کش پیدا نکند
و خدای نکرده، آبروی نظامِ بی آبرو با آشکار شدن واقعیت هایی تازه و پنهان نگاه
داشته شده از دید مردم از زبان یکی از بوزینگان «بی بصیرت» یا «کم بصیرت»، بیش تر
نریزد.
دیشب که این گزارش را می خواندم، ناخودآگاه یکی از واپسینِ
صحنه های فیلم زیبا و ماندگار: «دوران نوین» (نامور به «عصر جدید») از هنرمند
جاودانه ی نمایش و سینمای جهان: «چارلی چاپلین» جلوی دیدگانم پدیدار شد که پیرمردی،
بیش از یک ساعت چشم براه خوراک اردک سرخ شده (سوخاری) که سپارش داده، نشسته و دیگر
داد و فریادش بلند شده و «گارسونِ» چُلمن (همانا چارلی!) با اردک سرخ شده در میان
انبوه زن و مردی که با آهنگی تند در میان پای می کوبند و دست می افشانند، گیر کرده،
گاه به وی نزدیک و گاه دور می شود و در فرجامِ کار نیز پس از چند بار دست به دست
شدن «اردک» میان گروه دلقکان، آنگاه که آهنگ پایان می یابد، نشانی از «اردک» در
سینی نیست و بجای آن از تنها سوراخ خویش بر شاخه ای از لوسترِ میان سالن آویخته است.
ماجرای بوزینگان تمرگیده در آن مجلس فرمایشی که تاکنون در
چندین نوبت و با دستینه ی شمار بسیاری از آنان، خواستار دریافت متن توافقنامه ننگین
نامور به «هسته ای» برای بررسی شده و از سوی دیگر قِر و قَمیش مشتی بوزینه ی پاچه
ورمالیده تر از آن ها در «کارپردازی خیمه و خرگاه نظام»، همانندی بسیاری با صحنه ی
یادشده در بالا دارد. «اردک سوخاری» دستپخت «یانکی» ها و مزدوران ایرانی تبارش، میان
مشتی بوزینه ی دلقک دست بدست می شود و در فرجامِ کار، آنگونه که باید و شاید، بدست
نمایندگان فرمایشی نمی رسد؛ مبادا نکته هایی تازه از آن قرارداد ننگین و
فراقانونی، رسوایی بازهم بیش تر «نظام» و رهبر فرومایه، دروغگو و دَبَنگش را فراهم
آورد!
شاید پس از این سیاه بازی تازه، «بوزینه اعظم» با برآشفتگی
تا اندازه ای ساختگی بگوید:
جای «اردک سوخاری»، همانجا سپوخته در شاخه ای از لوستر بهتر
است؛ شما بهتر است آن را از پایین بنگرید و آب دهان تان را قورت بدهید! برای دهان
شما گُنده است ...
ب. الف. بزرگمهر ۲۸ اَمرداد ماه ۱۳۹۴
***
نوبخت: درخواست ارائه برجام به مجلس خلاف قانون اساسی
است
سخنگوی
دولت ایران درخواست نمایندگان مجلس برای ارائه لایحه درباره توافق اتمی وین
(برجام) را «خلاف قانون اساسی» خوانده و گفت که چون این توافق به امضای رئیس
جمهوری یا نماینده او نمیرسد، بنابراین «نیازی به تصویب در مجلس ندارد.»
به
گزارش خبرگزاری دولتی ایرنا، محمدباقر نوبخت روز سهشنبه، ۲۷
مرداد، بار دیگر تاکید کرد که توافق اتمی وین در شورای عالی امنیت ملی تصویب می
شود و پس از تائید رهبر جمهوری اسلامی اجرایی خواهد شد.
سخنگوی
دولت ایران درخواست نمایندگان مجلس برای ارائه لایحه درباره توافق اتمی وین را
«خلاف قانون اساسی» خواند و گفت که چون این توافق به امضای رئیس جمهوری یا نماینده
او نمی رسد، بنابراین «نیازی به تصویب در مجلس ندارد.»
بر
اساس قانونی با عنوان «الزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته ای» که در مجلس ايران
تصويب شد و روز چهارشنبه، سوم تير، نيز به تصويب شورای نگهبان رسيد، «نتيجه
مذاکرات» درباره برنامه اتمی ايران بايد بر اساس اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی ایران «به مجلس
ارائه شود.»
در
همین حال ۲۰۱ نماینده مجلس ایران با صدور بیانیه ای در جلسه علنی روز یکشنبه،
۲۵ مرداد مجلس، از دولت خواستند که «هرچه سریع تر» توافق اتمی
وین را «در قالب لایحه ای» به مجلس ارائه کند.
به
گزارش خبرگزاری فارس، سخنگوی دولت این درخواست نمایندگان مجلس را
«برخلاف قانون اساسی» دانست.
همچنین
به گزارش خبرگزاری ایرنا، وی با اشاره به این مصوبه مجلس و اصل ۱۲۵ قانون اساسی تاکید کرد که توافق اتمی وین به امضای رئیس جمهوری
یا «نماینده قانونی» او نمی رسد و به همین دلیل «نیازی به تصویب
در مجلس ندارد.»
به
گفته آقای نوبخت،بر اساس اصل ۱۲۵ قانون اساسی، امضای عهدنامهها،
مقاولهنامهها، قراردادهای بین المللی و امضای پیمانها پس از امضای رییس جمهوری
یا «نماینده قانونی» آن باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
سخنگوی
دولت گفت که تنها پروتکل الحاقی پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای یا ان پی تی
برای تصویب به مجلس ارسال خواهد شد.
آقای
نوبخت همچنین درخواست برای تصویب توافق اتمی وین در مجلس را «مغایر» اصل ۱۷۶
قانون اساسی دانست و گفت وقتی مصوبات شورای عالی امنیت ملی به تایید رهبر جمهوری
اسلامی برسد، «نیازی به تصویب مجلس شورای اسلامی نیست.»
وی
تاکید کرد که توافق اتمی وین نیاز به اجازه از «مرجع دیگری جز شورای عالی امنیت
ملی ندارد» و توافقنامههای «سعدآباد و پاریس» درباره برنامه اتمی ایران نیز پیش
از این به مجلس ارائه نشده است.
اصل
۱۷۶ قانون اساسی ایران «تعيين سياستهای دفاعی - امنيتی كشور»، «هماهنگ» کردن « فعالیت های سیاسی، اطلاعاتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی
در ارتباط با تدابیر کلی دفاعی - امنیتی» را از وظایف شورای عالی امنیت ملی
اعلام کرده است.
بحث
درباره نهادی که باید توافق هسته ای را در ایران به مصوبهای قانونی تبدیل کند،
به مناقشه میان گروههای مختلف حکومت ایران تبدیل شده است.
در
حالی که دولت حسن روحانی تأکید دارد مجلس شورای اسلامی نباید در این مسئله ورود
کند، برخی از روحانیون و چهرههای شاخص اصولگرا از جمله احمد جنتی، دبیر شورای
نگهبان و محمد یزدی، رئیس مجلس خبرگان رهبری و همچنین برخی نمایندگان مجلس از جمله
علی مطهری خواستار بررسی
این
توافق در مجلس شده اند.
به
گزارش خبرگزاری دولتی ایرنا، محمدباقر نوبخت، روز سه شنبه، ۲۶
مرداد، بار دیگر تاکید کرد که توافق اتمی وین درشورای عالی امنیت ملی تصویب میشود
و پس از تائید رهبر جمهوری اسلامی اجرایی خواهد شد.
۱۳۹۴/۰۵/۲۷
بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم. برجسته نمایی های متن،
همه جا از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر