نامه سرگشاده به «احمد شهید»
گزارشگر ویژه سازمان ملل
هر چند می دانم کە شما و همکاران سابق شما نیز نتوانستند فعالیت ویژەای در جهت بهبود وضع حقوق بشر در ایران و کشورهای مشابه آنجام دهید، اما با توجه به گزارش که شما در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل ارائه دادید، بخصوص در مورد حق آزادی بیان، حق تشکل و حق تجمع مسالمت آمیز، بوسیلە این نامە خواستم یک نکته مهم را به اطلاع شما برسانم.
در کشور ما ایران، متآسفانه حق هیچ گونه آزادی بیان، تشکیل نهاد های کارگری و یا تجمع مسالمت آمیز وجود ندارد. علیرغم اظهار نظر مسوولان بلندپایە دولت جمهوری اسلامی کە در مجامع بین المللی و در اظهارنظرات مطبوعاتی، بر وجود این ٣ رکن مهم دمکراسی و حقوق شهروندان تآکید می کنند، اما بارها توسط فعالین کارگری و صنفی برای ایجاد تشکل مستقل و همچنین برگزاری تجمعات مسالمت آمیز اقدام و درخواست مجوز شدە کە هر بار به بهانەهای مختلف توسط مقامات مسوول رد شدە است.
تاريخ ٢/٢/٨٣
گرامی باد اول ماه مه ( ١٢ ارديبهشت ) روز جهاني کارگر
جواب مقامات مسوول جمهوری اسلامی در شهرستان سقز به درخواست ما با حمله نیروهای پلیس و امنیتی به منزل شخصی اینجانب و محلی که قرار بود مراسم روز جهانی کارگر در آنجا برگزار شود، دادە شد. در این یورش تعدادی از کارگران به اتهام اقدام جهت برگزاری مراسم اول ماه مه دستگیر شدند کە اسامی آنها عبارت است از :
١ ـ هادی تنومند،کارگر خباز، ساکن بوکان ٢ ـ جعفرمولانی، کارگر کارواش، ساکن بوکان ٣ ـ خالد پورآذر، کارگر آزاد، ساکن بوکان ٤ ـ فرهاد مولودی، کارگر آزاد، ساکن بوکان ٥ ـ اسماعيل خودکام،کارگر خباز، ساکن بوکان، ٦ ـ محمود صالحی، کارگر خباز، ساکن سقز ٧ ـ جلال حسينی، کارگر خباز، ساکن سقز ٨ ـ محسن حکيمی،مترجم، ساکن تهران ٩ ـ جمال احمدزاده،کارگر آزاد، ساکن سقز ١٠ ـ اسرین واصلی، خانهدار، ساکن سقز ١١ ـ فخرالدين واصلی، کارگر برقکار،ساکن سقز ١٢ ـ ايرج محمدی، کارگر خباز، ساکن سقز ١٣ ـ امجد محمدزاده،کارگر خباز، ساکن سقز ١٤ـ عمر جوانپور، کارگر خباز، ساکن سقز ١٥ ـ لقمان مهری، دانشجو، ساکن سقز ١٦ ـ زاهد صالحی، کارگر نقاش، ساکن سقز ١٧ ـ عبدالله ربانی، راننده، ساکن سقز ١٨ ـ برهان ديوارگر، کارگر خباز، ساکن سقز ١٩ـ محمد عبدی پور، کارگر خباز، ساکن سقز ٢٠ ـ سيدصالح حسينی، کارگر دخانيات، ساکن سقز ٢١ ـ حامد بيخانی، کارگر خباز، ساکن سقز ٢٢ ـ محمد رضازاده، کارگر کارخانه بسته بندی بهداد، ساکن سقز ٢٣ ـ علی عزيزپور، کارگر کارخانه بسته بندی بهداد، ساکن سقز ٢٤ – عطا رحمان نارنج، کارگر خباز، ساکن سقز.
در شب اول دستگیری، شماری از دستگیرشدگان آزاد شدند و ٧ تن به مدت ١٢ روز در زندان نگە داشتە شدیم کە عبارت بودند از :
١ ـ محسن حکیمی ٢ ـ جلال حسینی ٣ ـ محمد عبدی پور ٤ ـ برهان دیوارگر ٥ ـ اسماعیل خود کام ٦ ـ هادی تنومند ٧ ـ محمود صالحی. این ٧ نفر هم با قرار وثیقه آزاد شدند. محاکمه این جمع در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان سقز سه سال طول کشید و سرانجام اینجانب را به ٤ سال زندان تعزیری محکوم کردند. دادگاه تجدید نظر استان کردستان حکم صادره دادگاه بدوی را به شرح زیرتائید نمود.
” تجديد نظرخواه با وکالت آقای ”محمد شريف” اعتراض موجهی نسبت به دادنامه تجديد نظر خواسته بعمل نياورده و رأی دادگاه بدوی هم موافق قانون صادر گرديده است، لکن دادگاه اجرای تمام مجازات را در حق نامبرده به مصلحت ندانسته مستندآ به ماده ٢٥ قانون مجازات اسلامی قرار تعليق اجرای سه سال از حبس نامبرده به مدت سه سال در صورت عدم ارتکاب جرم جديد مستلزم مجازات مقرر در ماده مرقوم و در مدت مذکور صادر می نمايد که در صورت ارتکاب جرم جديد علاوه بر اجرای مجازات جرم جديد قرار تعليق صادره الغاء،مجازات تعليق شده در حق او به اجرا درخواهد آمد. والا مراتب محکوميت با مضی زمان مذکور از سند سجلی او حذف خواهد شد. تجديد نظر خواه مکلف است دستورات آتی را در مدت تعليق اجرا نمايد :
با توجه به بند ٣٢ از گزارش شما، دولت ایران ادعا کرده است که اتهام تمامی کارگران دستگیرشده، ارتباط با گروه تروریستی کومه له است. آیا کسی که مدت ٥ سال در زندان اوین و یا زندان رجایی شهر کرج زندانی باشد از چه طریقی می تواند با کومه له ارتباط داشته باشد؟ در حالیکه حتی افرادی هم که آزاد هستند بە سختی می توانند با این سازمان ارتباط داشته باشند؟
آقای احمد شهید
آیا اطلاع دارید که بهنام ابراهیم زاده، کارگر زندانی که اینجانب سخنگوی کمیته حمایت از ایشان را به عهده دارم بزرگ ترین جرمش چیست؟ جهت اطلاع شما، جرم بهنام ابراهیم زاده که بعد از سپری کردن احکام ٥ سال زندان کە دوبارە و در سلولهای زندان حکم دیگر گرفت، تماس با “گزارشگر ویژه سازمان ملل” یعنی جنابعالی به ٧ سال و ١٠ ماه و ١٥ روز زندان تعزیری و ٤٥٠ هزار تومان جریمە نقدی است و اکنون در حال سپری کردن این حکم ناعادلانه می باشد.
بعد از آزادی، در دو مرحله دادگاه، یعنی در تاریخ های ١٧ و ٢٩ /٥/٩٤ در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به اتهام واهی محاکمه و در نتیجه در تاریخ ٢٥/٦/٩٤ در دادگاه بدوی به ٩ سال زندان تعزیری محکوم شدم. اکنون پرونده محکومیت من در دادگاه تجدید نظر استان کردستان در حال بررسی مجدد است.
دولت ایران به شما اعلام کرده که ” اتهام ما کارگران ارتباط با سازمان کومه له که یک سازمان تروریستی است، می باشد.”
امروز من در زادگاه و محل سکونتم خطاب به شما، همه انسانهای آزادیخواه و سازمانهای جهانی اعلام می نمایم که من آماده هستم تا در یک دادگاه علنی با حضور هیئت منصفە و هر مقامی که مسوولان قوه قضائیه ایران تعیین نماینددر برابر جامعە محاکمه شوم. تا برای جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژە سازمان ملل در امور ایران، سازمانهای جهانی که طرفدارحقوق بشر هستند و مردم کشور من، مشخص شود که ما کارگران هیچ گونه جرمی مرتکب نشده و تنها جرم ما تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری است.
با احترامات مجدد
آقای احمد شهید،گزارشگر ویژه سازمان ملل
هر چند می دانم کە شما و همکاران سابق شما نیز نتوانستند فعالیت ویژەای در جهت بهبود وضع حقوق بشر در ایران و کشورهای مشابه آنجام دهید، اما با توجه به گزارش که شما در هفتادمین مجمع عمومی سازمان ملل ارائه دادید، بخصوص در مورد حق آزادی بیان، حق تشکل و حق تجمع مسالمت آمیز، بوسیلە این نامە خواستم یک نکته مهم را به اطلاع شما برسانم.
آقای گزارشگر ویژه سازمان ملل
در کشور ما ایران، متآسفانه حق هیچ گونه آزادی بیان، تشکیل نهاد های کارگری و یا تجمع مسالمت آمیز وجود ندارد. علیرغم اظهار نظر مسوولان بلندپایە دولت جمهوری اسلامی کە در مجامع بین المللی و در اظهارنظرات مطبوعاتی، بر وجود این ٣ رکن مهم دمکراسی و حقوق شهروندان تآکید می کنند، اما بارها توسط فعالین کارگری و صنفی برای ایجاد تشکل مستقل و همچنین برگزاری تجمعات مسالمت آمیز اقدام و درخواست مجوز شدە کە هر بار به بهانەهای مختلف توسط مقامات مسوول رد شدە است.
ما کارگران شهر سقز در سال ١٣٨٣ به استناد اصل بیست و هفتم
قانون اساسی ایران برای برگزاری مراسم اول ماه مه روز جهانی کارگردرخواست مجوز
کردیم که متن درخواست به شرح زیر است.
«ثروت طبقه کارگر اميد او به فرداست.»
تاريخ ٢/٢/٨٣
گرامی باد اول ماه مه ( ١٢ ارديبهشت ) روز جهاني کارگر
فرماندار محترم شهرستان سقز:
با سلام :
با توجه به فرارسيدن اول ماه مه (١٢ ارديبهشت) روز جهاني
کارگر، هر ساله به مناسبت اين روز تاريخی توسط کارگران اين شهرستان مراسمهايی
برگزار می گردد.
برابر اصل بيست و هفتم قانون اساسي ما کارگران متشکل در شوراي
هماهنگی مراسم اول ماه مه روز جهانی کارگر، تقاضامنديم تا نسبت به مجوز قانونی جهت
برگزاری مراسم در يکی از نقاط شهر به اين شورا، اقدامات لازمه را مبذول فرمائيد.
مقتضي است موضوع را بررسي و نتيجه را به اين شورا اعلام نمايد.
با تشکر
دبير شوراي هماهنگی مراسم اول ماه مه سقز (١٢ ارديبهشت) روز
جهانی کارگر
محمود صالحی
جناب احمد شهید
جواب مقامات مسوول جمهوری اسلامی در شهرستان سقز به درخواست ما با حمله نیروهای پلیس و امنیتی به منزل شخصی اینجانب و محلی که قرار بود مراسم روز جهانی کارگر در آنجا برگزار شود، دادە شد. در این یورش تعدادی از کارگران به اتهام اقدام جهت برگزاری مراسم اول ماه مه دستگیر شدند کە اسامی آنها عبارت است از :
١ ـ هادی تنومند،کارگر خباز، ساکن بوکان ٢ ـ جعفرمولانی، کارگر کارواش، ساکن بوکان ٣ ـ خالد پورآذر، کارگر آزاد، ساکن بوکان ٤ ـ فرهاد مولودی، کارگر آزاد، ساکن بوکان ٥ ـ اسماعيل خودکام،کارگر خباز، ساکن بوکان، ٦ ـ محمود صالحی، کارگر خباز، ساکن سقز ٧ ـ جلال حسينی، کارگر خباز، ساکن سقز ٨ ـ محسن حکيمی،مترجم، ساکن تهران ٩ ـ جمال احمدزاده،کارگر آزاد، ساکن سقز ١٠ ـ اسرین واصلی، خانهدار، ساکن سقز ١١ ـ فخرالدين واصلی، کارگر برقکار،ساکن سقز ١٢ ـ ايرج محمدی، کارگر خباز، ساکن سقز ١٣ ـ امجد محمدزاده،کارگر خباز، ساکن سقز ١٤ـ عمر جوانپور، کارگر خباز، ساکن سقز ١٥ ـ لقمان مهری، دانشجو، ساکن سقز ١٦ ـ زاهد صالحی، کارگر نقاش، ساکن سقز ١٧ ـ عبدالله ربانی، راننده، ساکن سقز ١٨ ـ برهان ديوارگر، کارگر خباز، ساکن سقز ١٩ـ محمد عبدی پور، کارگر خباز، ساکن سقز ٢٠ ـ سيدصالح حسينی، کارگر دخانيات، ساکن سقز ٢١ ـ حامد بيخانی، کارگر خباز، ساکن سقز ٢٢ ـ محمد رضازاده، کارگر کارخانه بسته بندی بهداد، ساکن سقز ٢٣ ـ علی عزيزپور، کارگر کارخانه بسته بندی بهداد، ساکن سقز ٢٤ – عطا رحمان نارنج، کارگر خباز، ساکن سقز.
در شب اول دستگیری، شماری از دستگیرشدگان آزاد شدند و ٧ تن به مدت ١٢ روز در زندان نگە داشتە شدیم کە عبارت بودند از :
١ ـ محسن حکیمی ٢ ـ جلال حسینی ٣ ـ محمد عبدی پور ٤ ـ برهان دیوارگر ٥ ـ اسماعیل خود کام ٦ ـ هادی تنومند ٧ ـ محمود صالحی. این ٧ نفر هم با قرار وثیقه آزاد شدند. محاکمه این جمع در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان سقز سه سال طول کشید و سرانجام اینجانب را به ٤ سال زندان تعزیری محکوم کردند. دادگاه تجدید نظر استان کردستان حکم صادره دادگاه بدوی را به شرح زیرتائید نمود.
” تجديد نظرخواه با وکالت آقای ”محمد شريف” اعتراض موجهی نسبت به دادنامه تجديد نظر خواسته بعمل نياورده و رأی دادگاه بدوی هم موافق قانون صادر گرديده است، لکن دادگاه اجرای تمام مجازات را در حق نامبرده به مصلحت ندانسته مستندآ به ماده ٢٥ قانون مجازات اسلامی قرار تعليق اجرای سه سال از حبس نامبرده به مدت سه سال در صورت عدم ارتکاب جرم جديد مستلزم مجازات مقرر در ماده مرقوم و در مدت مذکور صادر می نمايد که در صورت ارتکاب جرم جديد علاوه بر اجرای مجازات جرم جديد قرار تعليق صادره الغاء،مجازات تعليق شده در حق او به اجرا درخواهد آمد. والا مراتب محکوميت با مضی زمان مذکور از سند سجلی او حذف خواهد شد. تجديد نظر خواه مکلف است دستورات آتی را در مدت تعليق اجرا نمايد :
١ ـ از راه اندازی هرگونه تجمع غيرقانوني و مخل نظم اجتماعي
اعم از صنفي و غير صنفي به هر نحوي از انحاء خودداری نمايد.
٢ـ از تماس و مکاتبههاي مخابراتي، الکترونيکي، اينترنتي و
غيره با گروه ها و اشخاص ضد انقلاب خودداری نمايد. عليهذا با رد درخواست تجديد نظر
خواهی دادنامه معترض عنه به استناد ماده ٢٥٧ قانون آئين دادرسي کيفری بشرح فوق
تاييد ميگردد. اين رای قطعي است.”
آقای گزارشگر ویژه
آقای گزارشگر ویژه
با توجه به بند ٣٢ از گزارش شما، دولت ایران ادعا کرده است که اتهام تمامی کارگران دستگیرشده، ارتباط با گروه تروریستی کومه له است. آیا کسی که مدت ٥ سال در زندان اوین و یا زندان رجایی شهر کرج زندانی باشد از چه طریقی می تواند با کومه له ارتباط داشته باشد؟ در حالیکه حتی افرادی هم که آزاد هستند بە سختی می توانند با این سازمان ارتباط داشته باشند؟
آقای احمد شهید
آیا اطلاع دارید که بهنام ابراهیم زاده، کارگر زندانی که اینجانب سخنگوی کمیته حمایت از ایشان را به عهده دارم بزرگ ترین جرمش چیست؟ جهت اطلاع شما، جرم بهنام ابراهیم زاده که بعد از سپری کردن احکام ٥ سال زندان کە دوبارە و در سلولهای زندان حکم دیگر گرفت، تماس با “گزارشگر ویژه سازمان ملل” یعنی جنابعالی به ٧ سال و ١٠ ماه و ١٥ روز زندان تعزیری و ٤٥٠ هزار تومان جریمە نقدی است و اکنون در حال سپری کردن این حکم ناعادلانه می باشد.
آقای گزارشگر ویژه سازمان ملل
من محمود صالحی، فرزند محمد به شماره شناسنامه ٨٠٧ متولد سال
١٣٤١ در حال حاضر مستمری بیگیر سازمان تامین اجتماعی و ساکن شهرستان سقز یکی از
شهرهای استان کردستان هستم. در تاریخ ٨/٢/٩٤ توسط نیروهای لباس شخصی اداره اطلاعات
شهرستان سقز به نیابت از اداره اطلاعات استان کردستان در منزل مسکونی خود، بدون
انجام هیچگونه عملی که مغایر با قانون اساسی ایران باشد، دستگیر شدم. بعد از
دستگیری و انتقال به سلول انفرادی در زندان شهر سقز، همراه عثمان اسماعیلی یکی
دیگر از کارگران نقاش ساختمان که ایشان هم همان روز دستگیر شده بود به بازداشتگاه
مخوف وزارت اطلاعات استان کردستان منتقل شدیم. در همان بازداشتگاه، بنده هر دو
کلیه خود را به دلیل اینکه مسوولان زندان داروهایم را قطع کردند از دست دادم و حال
هر هفته دوبار یعنی روزهای شبنه و سه شنبه در بیمارستان امام خمینی سقز همودیالیز
می شوم.
بعد از آزادی، در دو مرحله دادگاه، یعنی در تاریخ های ١٧ و ٢٩ /٥/٩٤ در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به اتهام واهی محاکمه و در نتیجه در تاریخ ٢٥/٦/٩٤ در دادگاه بدوی به ٩ سال زندان تعزیری محکوم شدم. اکنون پرونده محکومیت من در دادگاه تجدید نظر استان کردستان در حال بررسی مجدد است.
دولت ایران به شما اعلام کرده که ” اتهام ما کارگران ارتباط با سازمان کومه له که یک سازمان تروریستی است، می باشد.”
آقای گزارشگر ویژه
امروز من در زادگاه و محل سکونتم خطاب به شما، همه انسانهای آزادیخواه و سازمانهای جهانی اعلام می نمایم که من آماده هستم تا در یک دادگاه علنی با حضور هیئت منصفە و هر مقامی که مسوولان قوه قضائیه ایران تعیین نماینددر برابر جامعە محاکمه شوم. تا برای جنابعالی به عنوان گزارشگر ویژە سازمان ملل در امور ایران، سازمانهای جهانی که طرفدارحقوق بشر هستند و مردم کشور من، مشخص شود که ما کارگران هیچ گونه جرمی مرتکب نشده و تنها جرم ما تلاش برای ایجاد تشکلهای مستقل کارگری است.
با احترامات مجدد
محمود صالحی ۱۳۹۴
/ ۸
/ ۱۴
برنام
را از متن نامه برگزیده ام. ب. الف.
بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر