«آیا
هیچوقت فکر می کردیم به جای اینکه دشمن، متجاوزین و ابرقدرت ها اسلام را دین خشونت
و خونریزی معرفی کنند، جمعی ولو اندک در داخل دنیای اسلام، عملا و با زبان، اسلام
را دین کشتار، خشونت، شلاق، اجحاف و ظلم در جامعه معرفی کنند؟
۸۴
درصد خشونت، ترور و آدم کشی [در جهان]* متاسفانه
در دنیای اسلام، در شمال آفریقا، خاورمیانه و غرب آسیا در حال رخ دادن است.»
* یادش
رفته بود یا شاید شرمش شد که آن را بر زبان آورد. رویش نشد در دنباله ی آن نیز
بیفزاید که نیمی از آن تندخویی، آدم کشی یا ترور منش آدمی نیز در کشورهایی که از
هرسویه، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... وامانده ترین کشورهای جهان بشمار
می روند، دامن زنان نگونبخت شان را می گیرد و نیک که بنگری، برجسته ترین آخشیج
واماندگی های یادشده، ریشه در توسری خوردن نیمی از جامعه از سوی نیم دیگر آن دارد
که این یک نیز به نوبه ی خویش از هر نیروی پلید و پلشتی در جهان توسری می خورد و در
خود می پیچد و می گرید.
به
تصویر بنگر و از خود شرم کن! الاغ یاوه سرایی را به خیمه و خرگاه رهبر وامانده و
از هر سو توسری خورده ات روانه کن تا هرچه دل تنگش می خواهد بگوید؛ به جایی برنمی
خورد. بیرون از آنجا هیچ مگو!
ب.
الف. بزرگمهر هفتم دی ماه ۱۳۹۴
پی نوشت:
یاوه سرایی آخوند بی بته و پررو، سویه های شایان درنگ
دیگری نیز دربردارد که امیدوارم بخت پرداختن به آن ها را بیابم.
ب.
الف. بزرگمهر هفتم دی ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر