«پوچ نما»ی زیر را با چشمی به زرزرهای آخوند حسن
فریدون روحانی شده درباره ی بی پولی و تهی بودن خزانه ی کشور از هنگام برگماری به
جایگاه کارپردازی خیمه و خرگاه رهبری، بر بنیادِ «پارادوکس حسن کچل» از کتاب
«فلسفه ریاضیات»، نوشته ی محمد صال مصلحیان، ساخته ام.
اکنون که آمارهای اقتصادی گواه برآنند که از دوره ی
روی کار آمدن این آخوند آبزیرکاهِ امنیتی، بدهکاری های دولتِ نامور به «زهدان
اجاره ای»، چندین برابر در سنجش با دوره ی پیش از وی افزایش یافته، «پوچ نما»ی زیر
که در آن تنها «پاپاسی» جایگزین «تارِ مو» شده از آرش و مانش ویژه ای برخوردار می
شود.
چناچه به آروین استقرای ریاضی باریک شوید، رد
پای دزدان ریز و درشت را خواهید یافت؛ ردِ پاهایی که دزدانی دیگر، بارها و بارها از روی
آن ها رد شده و نشانه های پیشین را زدوده اند:
شتر دیدی، ندیدی!
ب. الف. بزرگمهر پنجم دی ماه ۱۳۹۴
***
پوچ
نمای حسن بینوا
اگر حسن
یک پاپاسی در جیب داشته باشد، بینواست.
اگر حسن n پاپاسی در جیب داشته باشد و بینوا باشد، آنگاه اگر یک پاپاسی دیگر نیز به جیبش افزوده شود و
دارای ۱ n + پاپاسی
شود، باز هم بینواست.
بنا بر
استقرای ریاضی، حسن هر اندازه پاپاسی نیز در جیب داشته باشد، بینواست!
ب. الف. بزرگمهر پنجم دی ماه ۱۳۹۴
پارسی نویسی:
آمیخته واژه ی «پوچ نما» را بجای واژه ی از ریشه لاتینی
«پارادوکس» بکار برده ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر