سرودوار می نویسد:
همه ما را از
«چوب خدا»
ترساندند ...
ولی، یکی
به بوسه ی خدا
امیدوارمان نكرد؛
در حالیکه خداوند
کلامش را همیشه
با «بخشنده و مهربان»
آغاز می کند ...
بارش بوسه های بی مِنّت خداوند را برایتان آرزومندم ...
«چوب خدا»
ترساندند ...
ولی، یکی
به بوسه ی خدا
امیدوارمان نكرد؛
در حالیکه خداوند
کلامش را همیشه
با «بخشنده و مهربان»
آغاز می کند ...
بارش بوسه های بی مِنّت خداوند را برایتان آرزومندم ...
از «گوگل پلاس» با اندک
ویرایش و بازآرایی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
می خواهم برایش بنویسم؛ ولی
نمی نویسم:
بماند که «بخشنده و مهربان»ش را همان مالیخولیاییِ بندِ تُنبان
شُل، تنها ده سال پس از بر زبان راندنش، زیر پا نهاد و شبیخون زدن و تهدید به مرگ
و سر بریدن آغازید! پیروانش را که می بینید؟ از همان راه می روند ...
از این ها که بگذریم با خدا که از اینگونه شوخی های زشت و
زننده نمی کنند. خدا کدام خری را تاکنون بوسیده که من و تو دومی و سومی اش باشیم؟!
بوسه باران، آنهم بی مِنّت که جای خود دارد ...
ب. الف. بزرگمهر ۱۳ بهمن ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر