«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ فروردین ۳, سه‌شنبه

قره نوکر خودمان، خبرسازترین چهره ی سال شد! هورا!

تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی» ها: «رادیو فردا» در یک آمارگیری از میان ده گزینه، «خبرسازترین چهره سال ۹۴» را برگزیده است:
«مخاطبان رادیو فردا از طریق وب سایت،شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک و ایستاگرام و تلفن و اس ام اس خبرسازترین چهره سال ۹۴ را انتخاب کردند. در این نظرخواهی که حدود ۱۴ هزار نفر در آن شرکت کردند، از میان ده گزینه حاضر در فهرست، محمد جواد ظریف با کسب بیش از ۴۵ درصد از آرا به عنوان چهره خبرساز سال ۹۴ برگزیده شد. اکبر هاشمی رفسنجانی با ۱۷ درصد آرا و محمد خاتمی با ۱۵ درصد آرا در مکان های دوم و سوم قرار گفتند.»، دوم فروردین ماه ۱۳۹۵

با خود می اندیشم:
این آمارگیری بر بنیاد ۱۰ گزینه ی از پیش برگزیده شده به شیوه ی «شورای نگهبان تاریک اندیشی و واپسگرایی» که شاید «زلمای خلیل زاد»، قَره نوکر افغانی تبار «یانکی» ها نیز در میان آن ها گنجانده شده بود، بیش از آنکه خبرسازترین چهره را به نمایش نهد، نشاندهنده ی چگونگی زندگی و اندیشه ی خوانندگان آن تارنگاشت است؛ به این ترتیب و با نادیده گرفتن آدم هایی چون خودم که تنها برای موشکافی و شکار خبر به آنجا سر می زنند و هیچگاه تن به چنین نمایش های ریشخندآمیزی نداده و نمی دهند، بخش سترگی از خوانندگان آن تارنگاشت را طرفداران رژیم پادشاهی و بچه ساواکی های بزرگ شده با نانی آلوده به دزدی و دیگر بخت برگشتگان خیانتکار به ایران و از آن میان، خرپول های عافیت جوی ایرانی تبار رژیم اسلام پیشگان دربرمی گیرد ...

بگمانم جای چندانی برای خرسندی برجای نمی ماند که قره نوکر ایرانی تبار حجتیه ای زاده و مزدور «یانکی» ها به جایگاه نخست دست یافته، «اُم الفساد والمفسدین»، مزدور چشم آشنای سال های دور و نزدیک «یانکی» ها با اندکی شوربختی در جایگاه دوم و «کفتر پر قیچی» نیرنگباز و به گفته ی عرب: «وجیه الملّه» نیز در جایگاه سوم برگزیدگان نشسته اند؛ تفاله هایی که جز ننگ و بدنامی با خود به گور نخواهند برد.

ب. الف. بزرگمهر    سوم فروردین ماه ۱۳۹۵

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!