«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ اردیبهشت ۲۳, پنجشنبه

بار دیگر از در عقب اول شدیم!

گزارش زیر از «سازمان جهانی بهداشت»، نشان (رکورد) دیگری، برای میهن نگونبخت مان و استانی با بیش ترین کمبود ها در هر زمینه، رقم زد:
هوای شهر زابل در استان سیستان به عنوان آلوده ترین در جهان شناخته شد و آنگونه که توده ی مردم می گویند:
«از در عقب اول شد»!

براستی، دستیابی به چنین جایگاهی، تنها شهر زابل و مردم مهربان آن سرزمین باستاتی را دربرنمی گیرد؛ نشانی است که در این زمینه نیز بر سینه ی هر ایرانی نشسته و از در عقب، سربلندمان نموده است! به این ترتیب، جا دارد به «آقا بیشعور نظام» و سایر دست اندرکاران ولایتش از جان و دل، شادباش گفت و به وی که در کمابیش هر زمینه ای، اندرزهای دلنشین برای توده های مردم ایران، مسوولین یکی از دیگر ی دزدتر و تبهکارتر و حتا دشمنان ایران در انبان خود دارد، اندرزی ویژه بدهم:
آقا بیشعور!

آنجا که می روی، عینک دودی که با آن بیش تر به فروشندگان مواد مخدر می مانی، جلوی ریزگردها را نمی گیرد! درست است که به گفته ی خود در جزییات یا همان ریز و شپش کارها دخالت نمی کنی و البته دروغ می گویی، ولی ریز گرد، خط قرمز و اندرز و مرز نمی شناسد و به هر سوراخ و چال و چولی فرو می رود؛ بنابراین، بهترین کار برای کسی چون تو زدن چشم بند است؛ از آنگونه که به اسب ها می زنند؛ اینگونه، بهتر است! نه ریزگرد که چیزی بسیار جزیی است و اگر تو به آن کار نداری به تو کار دارد، توی چشمان مبارکت می رود و نه از پس گرد و غباری که روشن نیست به چه چیزهای دیگری آلوده است، چشمانت به بدبختی نوادگان رستم دستان می افتد تا شاید، اندکی هم شده از خود شرمگین شوی. برای آن ها هم این خوبی را خواهد داشت که چهره ی شوم و بداخترت را نخواهند دید.

ب. الف. بزرگمهر     ۲۳ اردی بهشت ماه ۱۳۹۵    

***

سازمان جهانی بهداشت: آلوده‌ترین هوای دنیا در شهر زابل

۱۳۹۵/۰۲/۲۳

گزارش تازه سازمان جهانی بهداشت از آلودگی هوا حاکی از آن است که پنج شهر در دنیا آلوده‌ترین آب و هوا را دارند، چهار شهر در هند و یک شهر در صدر آنها در ایران، شهر زابل.

طبق گزارش این سازمان بین‌المللی که روز پنج‌شنبه، ۲۳ اردیبهشت، منتشر شد، شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان و هم‌مرز با کشور افغانستان در مقیاس آلودگی هوا رتبه ۲۱۷ را دارد.

برای درک شدت بدی آب و هوا در شهر زابل و یافتن تصویری درست از رتبه ۲۱۷ برای این شهر بهتر است به رتبه شهر دهلی نو توجه کرد.

دهلی نو، پایتخت هند، در سال ۲۰۱۴ لقب آلوده‌ترین شهر دنیا را با رتبه ۱۵۳ به خود اختصاص داد.

طبق گزارش تازه سازمان جهانی بهداشت که میزان آلودگی هوا در سال گذشته میلادی یعنی ۲۰۱۵ را نشان می‌دهد، شهر دهلی نو در این سال وضع بهتری پیدا کرده و از مقام اول به مقام نهم آلودگی رسیده است.

این سازمان در گزارش خود می‌گوید که در پنج سال گذشته آلودگی هوا در سراسر جهان هشت درصد افزایش یافته است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، پس از شهر زابل، چهار شهر دیگر از کشور هند در فهرست آلوده‌ترین نقاط دنیا قرار دارند: گوآلیور، الله‌آباد، پاتنا و رایپور.

رتبه گوآلیور که پس از زابل آلوده‌ترین هوای دنیا را دارد در گزارش سازمان جهانی بهداشت ۱۷۶ ثبت شده است.

استنشاق ذرات ریز گردوغبار یا همان ریزگردها در درازمدت می‌تواند باعث بروز سرطان ریه، انواع سکته و بیماری‌های قلبی و همین طور بروز نشانه‌های حمله قلبی در افراد شود.

بنا بر گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه بیش از هفت میلیون نفر بر اثر آلودگی هوا دچار مرگ زودرس می‌شوند که از این میان سه میلیون نفر بر اثر کیفیت هوای بیرون جان خود را از دست می‌دهند.

در همین زمینه محمد آقاجانی، معاون درمان در وزارت بهداشت ایران، روز چهارشنبه، ۱۶ اردیبهشت، در همایشی گفت که مرگ‌ومیر بر اثر نارسایی قلبی در کشور دو برابر میزان مرگ قلبی در قاره آسیاست.

سازمان جهانی بهداشت دلایل عمده آلودگی هوا را تعداد بالای خودرو، به‌ویژه خودروهای دیزلی، سیستم‌های گرما و سرمای ساختمان‌ها، نوع مدیریت زباله، کشاورزی و استفاده از ذغال سنگ اعلام کرده است.

استان خوزستان و دیگر استان‌های غربی ایران طی سال‌های گذشته بارها با آلودگی شدید هوا و افزایش پدیده ریزگردها روبه‌رو بوده‌اند و این معضل در چندین مورد حتی کل شهرها را به تعطیلی کشانده است.

انتقال ریزگردها از کشورهای هم‌جوار و نزدیک به ایران، از اردن و سوریه تا عربستان و کم‌آبی و خشک‌ شدن تدریجی اراضی غرب ایران از جمله موارد افزایش آلودگی هوا عنوان می‌شوند.

برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»، ۲۳ اردی بهشت ماه ۱۳۹۵ (بختی برای ویرایش این گزارش نداشتم.   ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!