هرچه می خوریم، سیر نمی شویم! حتا راه رفتن برای مان دشوارتر شده و کم مانده چون مار روی زمین بخزیم. با این همه، این اشتهای سیری ناپذیر برای جویدن و بلعیدن، پایانی ندارد ...
به سود خود شماست که جلوی مان سبز نشوید؛ همواره این امکان هست که شما را به کارخانه های فرآوری کالباس و سوسیس و همبرگر بسپاریم ... نباید نام این ها را می بردم. دوباره گرسنه ام شد!
بیگمان از خود می پرسید که چرا اینگونه پشت به شما نشسته ام؛ گرچه کمی زننده است؛ ولی هرچه هست، بهتر از نمای جلوست و کم تر ترس برتان می دارد.
ب. الف. بزرگمهر ۱۱ بهمن ماه ۱۳۹۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر