«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ تیر ۳۱, پنجشنبه

جایی سزاوارتر از افغانستان، برای جولان دادن گاوچران های ما نیست!

توده های مردم در همه جای جهان، هرچه گسترده تر به رویارویی با سیاست های جنگجویانه ی امپریالیستی برمی خیزند و آماج های پلیدشان را ناکام می گذارند.

به گزارش کوتاه شده ی زیر اندکی باریک شوید! بخش بزرگی از آن، دربرگیرنده ی گفته های «مبارک»۱ درباره ی افزایش نیروهای نظامی «یانکی» ها در کشور پاره تن ما ایرانیان، افغانستان است که مردم آن سال هاست در برابر نیروهای امپریالیستی چنگ انداخته به سرزمین شان رزمیده و با همه ی ناگواری ها تن به ننگ بردگی نداده اند. گفته های این قَره نوکر «یانکی» ها درباره ی محدودیت «نقش نیروهای آمریکایی ... [در] آموزش و راهنمایی پلیس و نیروهای افغان» ۲ و اینکه «... مدت هاست که دیگر در نبرد زمینی همیاری نداریم»۳، دوپهلو و سفسطه آمیز بوده، چندان با واقعیت های دیروز و امروز افغانستان همخوان نیست. نیروهای نظامی «یانکی» با آنکه بگونه ای گسترده در نبردهای زمینی و آنجه از زبان این قَره نوکر: «ماموریت‌های ضد تروریسم علیه طالبان و سایر گروه‌ها»۴ نامیده شده، همیاری ندارند؛ ولی در رهبری و پشتیبانی چنان نبردهایی و آنگونه که وی در جایی دیگر از همین سخنرانی اش بر زبان آورده: «در برخی ماموریت‌های محدود که تهدیدات جدی هستند ...»۵ و بگونه ای دربرگیرنده، در هر جایی که توده های مردم افغانستان در برابر آن ها ایستادگی نموده و می نمایند، نقشی نشانه گذار داشته و دارند؛ افزون بر آنکه، بمب افکن های «یانکی»، گاه به پرخاشگری توده های مردم آن کشور در راهپیمایی های خیابانی نیز با بمب و موشک پاسخ گفته و آن پرخاشگری ها و پایداری های توده های مردم افغان که هیچگاه در سرکوب آن ها کامیابی همه سویه نیز نداشته اند را به گروه های مزدور و امپریالیسم ساخته ای چون «طالبان» و سایر گروه های اسلام پیشه و جیره خوار خود در آن کشور که هر بار به زیر پوست آن پرخاشگری ها می خزند، هماوند شمرده اند.

به این ترتیب، گفته های قَره نوکر «یانکی» ها درباره ی اینکه «وضعیت امنیتی افغانستان، پرمخاطره برجای مانده ...»۶، خود به تنهایی و با نادیده گرفتن سایر جُستارهای هماوند با آن، نشانه ی روشن دیگری از شکست سیاسی و اخلاقیِ۷ نه تنها «یانکی» ها که همه ی کشورهای همدست آن ها در چهار گوشه ی جهان و نیز دولت پوشالی و مزدور افغانستان را به نمایش می نهد که رییس جمهور دست نشانده و نوکرسرشت آن، اشرف غنی۸  نیز اینچنین به پیشواز گفته های سفسطه آمیز خداوندش رفته است:  
«... رییس جمهوری افغانستان از تصمیم باراک اوباما برای نگهداری۸۴۰۰ نظامی آمریکایی در آن کشور پیشواز نمود و آن را نشانه‌ای از پیگیری همیاری مردم دو کشور برای دستیابی به آماج های مشترک دانست»۹ شکستی بویژه از دیدگاه سیاسی، برجسته که نگهداری و افزایش نیروهای نظامی آن کشور در افغانستان، آن را بازمی تاباند؛ زیرا قرار بود شمارشان «در پایان دوره ریاست جمهوری [«مبارک»] ... به پنج هزار و پانصد تن کاهش [یابند]»۱۰ نکته ای چشمگیر در دوره ی کنونی، نه تنها در افغانستان که در شماری از دیگر جاهای چنگ انداخته شده از سوی امپریالیست ها برهبری «یانکی» ها که نتوانسته اند نیروهای مزدور منطقه ای خویش را آنچنان بپرورند و نیرو بخشند که از توان انجام سیاست های اهریمنی خداوندان خویش و پاسداری از بهره مندی های طبقاتی کلان بهره کشان جهان سرمایه، بی پشتوانه ی سرنیزه ی کشورهای امپریالیستی برآیند؛ پدیده ای که گرچه نه در کوتاه زمان که در بازه ای درازتر، هزینه های سنگین مالی و نظامی بر دوش «ازما بهتران» جهان نهاده، دَم پلید و مرگبارشان را خواهد برید.

توده های مردم در همه جای جهان، هرچه گسترده تر به رویارویی با سیاست های جنگجویانه ی امپریالیستی برمی خیزند و آماج های پلیدشان را ناکام می گذارند.

ب. الف. بزرگمهر    ۳۱ تیر ماه ۱۳۹۵

افزوده های درون [ ] همه جا از آنِ من است.   ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

۱ ـ «بَرَک حسین اوباما»

۲ ـ برگرفته از گزارش «باراک اوباما: ۸۴۰۰ سرباز آمریکایی تا سال ۲۰۱۷ در افغانستان برجای می‌مانند»، برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی» ها: «رادیو فردا»، ۱۶ تیر ماه ۱۳۹۵

۳ ، ۴ ، ۵ و ۶ ـ همانجا

۷ ـ اخلاقی به آرش دربرگیرنده و بازتاب عملکرد نیروهای امپریالیستی در اندیشه ی توده های مردم جهان؛ وگرنه از چنان سگ های درنده و بیشرمی با پیشینه ای بسیار پلید در ویتنام و سایر جاهای جهان و از آن میان، هم اکنون در افعانستان که نمی توان چشم برخورد اخلاقی و آدموار داشت.

۸ ـ پستان مادر گزیده ای چون آخوند پفیوز امنیتی: حسن فریدون روحانی شده، نسخه ی دوم همین مردک فرومایه و نوکرسرشت در ایران است!

۹ ـ «باراک اوباما: ۸۴۰۰ سرباز آمریکایی تا سال ۲۰۱۷ در افغانستان برجای می‌مانند»، ۱۶ تیر ماه ۱۳۹۵

۱۰ ـ همانجا

***

باراک اوباما: ۸۴۰۰ سرباز آمریکایی تا سال ۲۰۱۷ در افغانستان برجای می‌مانند

رییس جمهوری «ایالات متحد» می‌گوید که «وضعیت امنیتی افغانستان، پرمخاطره برجای مانده است» و روز چهارشنبه ۱۶ تیر ماه گفت که شمار سربازان آمریکایی در این کشور را تا پایان دوره ی خود در تراز ۸۴۰۰ نیرو نگاه می دارد.

باراک اوباما پیشتر گفته بود که شمار سربازان «ایالات متحد» در افغانستان را در پایان دوره ریاست جمهوری‌اش که ژانویه ۲۰۱۷ به پایان می‌رسد به پنج هزار و پانصد تن کاهش خواهد داد. آمریکا هم اکنون، ۹۸۰۰ نیرو در این کشور دارد.

به گزارش «خبرگزاری رویترز»، وی رو به خبرنگاران در «کاخ سپید» گفت [که] نقش نیروهای آمریکایی در افغانستان دگر نخواهد شد، آن ها آموزش و راهنمایی پلیس و نیروهای افغان را پی خواهند گرفت و از ماموریت‌های ضد تروریسم علیه طالبان و سایر گروه‌ها پشتیبانی می‌کنند.

به گفته ی آقای اوباما، این شمار نیروی آمریکایی [بخوان: «یانکی»!] در افغانستان به متحدان واشینگتن کمک خواهد کرد تا برای انجام نقش خود در پیکار آماده شوند و به رییس جمهوری پسین امکان می‌دهد تا تصمیم‌های درخوری درباره حضور آمریکا در این کشور بگیرند.

سربازان آمریکایی از هنگام سرنگونی «رژیم طالبان» در سال ۲۰۰۱ در افغانستان حضور دارند.

رییس جمهوری «ایالات متحد» افزود:
«تصمیمی که امروز گرفته‌ام، این اطمینان را پدید می‌آورد که جانشینم پایه ای بنیادین برای پیشرفت در افغانستان داشته باشد؛ همچنین دست وی برای رودرو شدن با تهدیدات در حال پیشرفت را باز می‌گذارد.»

«خبرگزاری آسوشیتدپرس» می‌گوید که افزایش کنش «گروه طالبان» در افغانستان، «واشینگتن» را واداشته تا سیاست دوربردی خویش در این کشور را بازنگرد.

آقای اوباما گفت، ما مدت هاست که دیگر در نبرد زمینی همیاری نداریم؛ ولی نیروهای آمریکایی در برخی ماموریت‌های محدود که تهدیدات جدی هستند، همیاری خواهند داشت.

گروهی از سفیران و فرماندهان پیشین ارتش «ایالات متحد» در افغانستان، ماه ژوئن [گذشته] نامه‌ای به باراک اوباما نوشته و از او خواستند که تراز کنونی نیروهای آمریکایی در این کشور را تا پایان دوره ی ریاست جمهوری‌اش نگهدارد ...

... اشرف غنی، رییس جمهوری افغانستان، از تصمیم باراک اوباما برای نگهداری ۸۴۰۰ نظامی آمریکایی در آن کشور پیشواز نمود و آن را نشانه‌ای از پیگیری همیاری مردم دو کشور برای دستیابی به آماج های مشترک دانست.

برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی» ها: «رادیو فردا» ۱۶ تیر ماه ۱۳۹۵

این گزارش از سوی اینجانب ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی شده است. برجسته نمایی های متن و افزوده های درون [ ] نیز همه جا از آنِ من است.   ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!