آیا باید تنها به بستن پوزه
بندی بر دهانش بسنده نمود؟ یا آنکه وی را روانه ی قربانگاه نمود؟
آیا آزاد نیستم؟ آیا پیامبر
نیستم؟ آیا خداوندمان عیسا را ندیدم؟ آیا شما میوه ی کار من برای خداوند نیستید؟
حتا اگر برای دیگران پیامبر
نباشم، دستِکم برای شما هستم؛ زیرا شما مُهر سرجنبانی (تایید) پیامبری من برای
خداوند هستید.
من در برابر آنان که درباره ی
من به داوری می نشینند، اینچنین از خود پشتیبانی می کنم:
آیا حق نداریم بخوریم و بنوشیم؟
آیا حق نداریم چون سایر پیامبران و برادرانِ خداوند و کیفا، خواهر دینی را به عنوان
همسر، همراه خود داشته باشیم؟ و آیا تنها من و برنابا هستیم که باید برای تامین
گذران زندگی (معاش) خود کار کنیم؟
کیست که با خرج خود سربازی
کند؟ کیست که تاکستانی نشانَد و از میوه اش نخورد؟ کیست که گله ای را شبانی کند و
از شیر آن بهره مند نشود؟ آیا این سخنم، تنها سخنی آدموار (انسانی) است؟ آیا شریعت
نیز چنین نمی گوید؟ زیرا در شریعت موسا آمده که:
«گاوی را که خرمن می کوبد،
دهان مبند!»
آیا خدا در اندیشه ی گاوهاست؟
آیا این را درباره ی ما نمی گوید؟ بله براستی، این سخن برای ما نوشته شده است؛
زیرا هنگامی که کسی زمین را شخم می زند و یا خرمن می کوبد، باید امیدوار باشد که
از فرآورده ی [آن] بهره ای ببرد. اگر ما تُخم (بذر) روحانی در میان شما کاشتیم،
آیا خواست بزرگی است که فرآورده ای مادی از میان شما برداشت کنیم؟ اگر دیگران حق
دارند که از دیدگاه مادی پشتیبانی شان کنید، آیا ما بیش تر حق نداریم؟ ولی ما از
این حق، [نه تنها] بهره نجستیم که به هر چیز تن دادیم تا بندی بر
سر راه انجیل مسیح ننهاده باشیم.
آیا نمی دانید آنان که نوکری (خدمت)
پرستشگاه را می کنند، خوراک شان از پرستشگاه بدست می آید؟ و نیز نوکرانِ قربانگاه
از آنچه بر قربانگاه پیشکش می شود، بهره ای می یابند؟ به همین سان، خداوند
فرمان داده است که گذران زندگی اندرزگویان (واعظان) انجیل از انجیل فراهم شود.
برگرفته از «نامه ی پولُس
پیامبر به قُرنتیان» (دنباله ی «انجیل لوقا»)، انجیل عیسا مسیح، برگردان «هزاره
نو»، انتشارات ایلام، سال ۲۰۰۹ ترسایی (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب؛
برنام و زیربرنام، برجسته نمایی ها و افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر