«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ شهریور ۷, یکشنبه

کاری ارزنده که در زمینه هایی دیگر نیز می توان آن را پی گرفت ...

دوچرخه سواری گروهی از دختران و بانوان در مریوان!
                                                                      
کاری ارزنده که در زمینه هایی دیگر نیز می توان آن را پی گرفت و به رژیم تبهکار دزدان اسلام پیشه نشان داد که مردم ایران، تاریخ و فرهنگ پربار آن را نخواهند توانست، نابود کنند. از آن میان، پیشنهاد می کنم در برابر نابکاری های بزرگی، چون تازیانه زدن به بزهکاران یا بریدن دست و پای آنان به هر شَوَندی از دزدی یک تکه نان گرفته تا دیگر بزهکاری هایی که سرچشمه ی همه ی آن ها اوضاع تلخ و ناگوار اقتصادی ـ اجتماعی و شرایط پدید آمده از سوی کلان دزدان فرمانروا بر میهن مان است، کارهای گروهی منطقه ای و سراسری در پهنه ی ایران انجام گیرد. بگمانم، باید این نکته را نیز بویژه بدیده گرفت که بازتاب جهانی چنین نابکاری هایی، بس گسترده تر و مایه ی سرافکندگی توده های مردم و خلق های ایران زمین در دیدگان مردم جهان است؛ نابکاری هایی که دانسته و آگاهانه از سوی رژیمی خیانتکار و سرسپرده به امپریالیست ها زیر پوشش شریعتی وامانده پی گرفته می شود تا آن پیِ شکوهمند تاریخی میهن مان که همگی روی آن ایستاده ایم را نیز نابود کند.

ب. الف. بزرگمهر    هفتم شهریور ماه ۱۳۹۵

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!