امروز بطور نسبی بهتر از
روزهای دیگر بودم؛ البته تا دقیقه هایی پیش که تصویر پیوست را دیدم. پیش تر نیز آن
را دیده بودم و بسان هم اکنون، آمیزه ای از شرمندگی و برافروختگی در من برانگیخته
بود. اکنون، دوباره سری است که سنگین تر می شود و گردنی است که درد آن افزایش می
یابد و من با سرسختی با آن می ستیزم تا نوشتن را پی گیرم ... حاکمیت پلید و نابخردِ کشورمان را در برابر دو گزینه نهاده اند که هر دوی آن ها، هر کدام به شکلی، نه تنها هیچ بُردی برای این حاکمیت و مردم ایران دربرندارد که از هم پاشیدگی سرزمین ایران فرجامین پیامد آن خواهد بود؛ آن دو گزینه که شانه به شانه یکدیگر ساییده و در ستیزی بی فرجام، کارِ نابودی ایران زمین را به سود بهره کشان فرمانروا بر جهانِ سرمایه به پیش می برند در کلی ترین حالت خود، بدینگونه اند:
از سویی، واپسگرایی بیش تر و
پرداختن به جُستارهای حاشیه ای چون «حجاب» و «بدحجابی» که نه تنها هیچگونه هماوندی
با دشواری های اقتصادی ـ اجتماعی جانفرسای گریبانگیر مردم ایران ندارد که نشانه ای
از نداشتن هیچ برنامه ی روشن و چشم انداز امیدبخش برای برونرفت از بن بست کنونی
است و بر هرج و مرج و بدتر شدن اوضاع نابسامان کنونی می افزاید؛ و از سوی دیگر، گردن نهادن بازهم
بیش تر در برابر برنامه ها و سیاست های سرمایه داری امپریالیستی در کشورمان که
بیکاری بیش تر و تنگدستی گسترده تر و خانمانسوزتر مردم، افزایش شکاف طبقاتی و از
همه مهم تر گسستن پیوندهای اقتصادی ـ اجتماعی خلق های کشور را به دلیل نیرو گرفتن و
گردنکشی هرچه بیش تر بورژوازی بومی در پی خواهد داشت.
آنچه در این میان، بگونه ای زیرکانه از سوی کشورهای امپریالیستی و بهره کشان جهان سرمایه با همدستی حاکمیت تبهکار و نابخرد ایران در زیر پا لگدمال شده، گزینه ای پیشرو و گره گشای همه ی این دشواری هاست که از سویی، نیازمند رویش و بالش سازمان های توده ای و خلقی راستین چون سندیکاها و شوراهای کارگری و کارمندی، انجمن های ایالتی و ولایتی و نیز آزادی حزب های سیاسی از همه گونه ی آن و نه در چارچوبی مردم گولزنک و ساخت و پرداخت حزب ها و دستجات پوشالی با نام های ریشخندآمیز «اراده ملی»، «ذوب ولایت»، «کرامت» و «خوش چُسان دمِ خزینه نشین» است و از سوی دیگر و مهم تر از همه، راه رشد روشن اقتصادی ـ اجتماعی با سمتگیری سوسیالیستی را خواهان است؛ آنچنان سمتگیری که بر پایه ی آن بتوان الگوهای اقتصادی درخور و طرح های آمایش سرزمین را که برخی از آن ها هر روز درنگ ناپذیرتر از پیش می شوند، برای برپایی اقتصاد ملی ایران به سود طبقات و لایه های اجتماعی زحمتکش کشور و پیشبرد برنامه ی همپیوندی اقتصادی ـ اجتماعی سرزمین ها پایه ریزی نموده به اجرا درآورد. این کارها شدنی است و همه ی زمینه ها و ابزارهای درخور آن در کشور ما با همه ی پلشتی ها و زیانکاری های انجام شده در بیش از سه دهه حاکمیت «کرم های الله بر روی زمین» بیش از آنچه بسیاری کشورهای دیگر از آن برخوردارند، فراهم است؛ ولی آنچه نشدنی است، انجام چنین کاری کارستان از سوی حاکمیت بازرگانان و سوداگران سرمایه، بزرگ زمینداران و دزدان و شکمباره هایی است که جز به سودها و سرمایه های بادآورده ی گاه صدها میلیارد دلاری خود به چیز دیگری نمی اندیشند و بلندترین آماج و آرزوی شان، همانگونه که هم اکنون بیش از پیش روشن شده و دولتی که بدرستی «زهدان اجاره ای» نام گرفته در پی انجام آن است* گرفتن پایوری (تضمین) برای زیست ننگین و زالووار خود از «شیطان بزرگ» حتا به بهای بدبختی و سرافکندگی بازهم بیش تر مردم ایران است؛ آماج و آرزویی که چنانچه نیک بنگری بس کوته بینانه است؛ بویژه از آن رو که درنیافته و نمی یابند، راهی که تاکنون پیموده اند و اکنون به مرحله های پایانی آن نزدیک می شوند، جز بیراهه و رسیدن به پرتگاهی که مردم ایران را نیز با خود به آن سو کشانده اند و جز تیشه به ریشه ی خود و یکپارچگی سرزمین باستانی ایران زدن، چیزی دربر نداشته و ندارد. آنچه هرگز به آن دست نخواهند یافت، دریافت پایوری از سوی «شیطان بزرگ» و همدستانش است. سرسپردگی و تن دادن به خواست های بیشرمانه ی امپریالیست ها را به جایی رسانده اند که آن نیروهای اهریمنی، دیگر تنها به آش بسنده نمی کنند که آن را با جایش می خواهند. به همین دلیل و بیشمار دلیل های دیگر، باید تا دیر نشده چنین حاکمیت دزد و تبهکاری از سوی جبهه ای دربرگیرنده ی نیروهای ملی و میهن پرست ایرانی سرنگون شود؛ جبهه ای که باید هرچه زودتر به کوشش و پایبندی نیروهای ملی و میهنی ایران با نادیده گرفتن دین باوری یا بی دینی و وابستگی به این یا آن خلق برپا شود تا مردم و خلق های ایران زمین، گزینه ای شایسته برای دگرگونی انقلابی بیابند و پیرامونش گرد آیند.
سرنگون باد رژیم تبهکار جمهوری اسلامی!
ب. الف. بزرگمهر ۲۰ اردی بهشت ماه ۱۳۹۳
http://www.behzadbozorgmehr.com/2014/05/blog-post_10.html
* به شما قول می دهم، چنانکه پیش تر در یادداشتی طنزآمیز نیز نوشتم، پایش بیفتد آن رهبر حجتیه ای نادان، دروغگو، نابکار و بیشرم را نیز در برابر گاوی شیرده به اربابان امپریالیست شان واگذار خواهند کرد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر