«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ آذر ۲۳, سه‌شنبه

سرمایه هایی که هیچگاه به ایران بازنخواهند گشت ...

این تنها گوشه ای از سرمایه های سترگ برباد رفته ی ایران در رژیم دزدان اسلام پیشه است که شیخک نشین های یکی از دیگری گستاخ تر را اینچنین آباد نموده است. از آن تبهکارترین آخوند همه ی تاریخ ایران: «اُم الفساد والمفسدین»، بپرسید! شاید درگوشی، پچ پچ کنان چیزهایی به شما گفت؛ او شاید راست می گوید که در ایران برج سازی نکرده و پولی اینجا و آنجا نیندوخته است؛ ولی ردِ پای سرمایه های افسانه ای به چنگ آمده از سوی وی و خاندان پلیدش را در گوشه گوشه ی این کره خاکی خواهید یافت؛ سرمایه هایی که هیچگاه به ایران بازنخواهند گشت ...

ب. الف. بزرگمهر ۲۳ آذر ماه ۱۳۹۵




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!