احکام خداوند تعبّدی هستند و در این تعبّد، حکمت هایی برای
صلاح مردم قرار داده شده [است].
«خوک غالبا
مبتلا به مرض هایی می شود؛ از این جهت خوردن گوشتش زیانبار است.»
«قضاوتهای امیرامومنین»، (ص۱۹۱(
«غذای خوک، ناپاک
ترین ناپاکی هاست.خوک در جُستارهای ناموسی بسیار بی غیرت است؛ از این رو، کسانی که
گوشت خوک می خورند، دیده شده که آرام آرام، حس غیرت و پرهیز آنان از میان می رود؛
همچنین، خوک در شکم پرستی نامور است. این جانور حتی از خوردن کِکّه (مدفوع) هم
خودداری نمی کند.»
«ستارگان درخشان»، ج۱۰، ص۲۰۹
ثابت شده است که گوشت خوک دارای میکرب «برتولیسم» است و در
بدن مسمومیت پدید می آورد. این گوشت، همچنین فرآورنده ی «کرم تریشین» است که زاد و
رود بسیار دارد؛ گلبولهای سرخ خون را از میان می برد؛ انسان را دچار کم خونی و برانگیختگی
ماهیچه ها می کند و به سوی مرگ می کشاند. از سوی دیگر، این گوشت «کرم تنیاسلیوم» فرآوری
(تولید) می کند که در معده از «کیست» بیرون می آید و بیماریهایی را پدید می آورد.
«ره توشه راهیان نور»، ویژه بوستان ولایت، ص۲۷۰ سال ۱۳۷۸
حضرت امام رضا (علیه السلام) در زمینه ی پرهیز از خوردن
گوشت خوک می فرماید:
«خداوند خوردن خوک را
حرام فرموده، چون جانوری است ترسناک و زشت چهره که خدا او را برای پند و عبرت
گرفتن خلق آفریده تا بترسند از شهوترانی و بی بند و باری که موجب این می شود که
خدای تعالی چهره ی زیبای بشری را از ایشان گرفته و به چهره خوک شان درآورد و مسخ
شوند (چنانچه با گروهی از پیشینیان در جهان چنین فرمود و سایرین در جهان برزخ و روز
رستاخیز در اثر داشتن خوی خوک به چهره او درمی آیند) و خوک را در میان بشر گذارد
تا دلیلی برای گذشتگانی که به این چهره در آمده بودند، باشد و سویه ی دیگر حرمت
گوشت خوک آن است که خوراکش پلیدترین پلیدی ها و پلشت ترین ناپاکی هاست با زیانهای
بسیاری که در خون اوست.»
«وسائل الشیعه» ، «باب اطعمه»، جلد ۱۶، صفحه ۳۷۸
امام صادق (علیه السلام):
«خداوند عده ای را به
چهره های گوناگون مسخ کرد؛ بسان خوک، بوزینه، خرس و هرچه از مسوخات دیگر است و
آنگاه از خوردن این نمونه ها نهی فرمود تا از اینگونه جانوران بهره مند نگردند و پیامدهای
آن را خوار و سبک نشمرند.»
«تفسیر
عیاشی» و کتاب «الاطعمة و الاشربه وسائل»، باب ۱، صفحه ۳۷۷
امام صادق (علیه السلام):
«مردی از امام (علیه
السلام) پرسید:
چرا خداوند گوشت خوک و شراب را حرام نموده است؟
امام (علیه السلام) در پاسخ فرمودند:
«خداوند تبارک و تعالی چیزی
را حلال ننموده و چیزی را حرام نکرده، مگر برای حفظ مصالح خود مردم. نه آنکه بنا
بر میل خود نسبت به چیزی آن را حلال نموده و به خاطر بی میلی خود نسبت به امری
آنرا حرام کند. زیرا خداوند که آفریننده ی بندگانش می باشد، می داند چه چیزهایی
سبب استواری کالبد و روح ایشان می شود؛ پس آنها را حلال نموده و می داند چه چیزهایی
برای روح و کالبد انسان زیان دارد، آنها را حرام فرموده
[است]؛ برای نمونه، گوشت خوک را حرام نموده ، زیرا سبب بی غیرتی و بی تعصبی و تباهی
اخلاق می شود و شراب را حرام نمود؛ زیرا شرابخواری موجب لرزیدن و لرزش بدن است و جوانمردی
را از آدم بیرون می کند و آدم مشروبخوار را به همه ی کارهای زشت و ناپسند از آن
میان «زنا با محارم»، آدم کشی و هر فتنه ای می کشاند.
«تفسیر جامع»، جلد ۲، صفحه ۱۵۶
از «گوگل پلاس حامیان حجاب اسلامی» با ویرایش و پارسی نویسی درخور از
سوی اینجانب؛ افزوده های درون [ ] از اینجانب
است. ب. الف. بزرگمهر
http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/05/blog-post_44.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر