«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ دی ۲۰, دوشنبه

مستقر کن کل مسوولان ما را در فرنگ ...

می رود نرخ تورم تا ثریا در فرنگ
می کند جمعیت بیکار، غوغا در فرنگ

من ندیدم خود؛ولی "حداد عادل" دیده‌است
می دهد جولان فساد و فقر و فحشا در فرنگ

از بزرگی هم شنیدم در غیاب عاطفه
می شود رایج کراک و شیشه هرجا در فرنگ

بنده دیدم «۲۰:۳۰» از قول یک آگاه گفت:
فرد بی پولی کمی دزدیده حلوا در فرنگ

در نخستین صفحه ی امروز "کیهان" خوانده‌ام:
کودکی خوابیده روی یک مقوا در فرنگ

ما در اینجا دور هم خوشحال و خندانیم و شاد
عده‌ای افسرده و غمگین و تنها در فرنگ

متن قانون می شود راه گریز از مشکلات
رشوه هم یک راه دیگر هست اما در فرنگ

می خوریم اینجا کباب و قورمه‌سبزی روز و شب
می خورند اما زمین و کوه و دریا در فرنگ

من دلم آمد به درد از مشکلات غربیان
کس نمی بندد امیدش را به فردا در فرنگ

جای نعمت‌های بسیاری که بخشیدی به ما
اندکی از درد و غم کم کن خدایا در فرنگ

راه حلی بنده دارم ای خدای مهربان
راه حلم گر شود الساعه اجرا در فرنگ

می شود دنیا برای خارجی‌ها چون بهشت
می نشیند خنده بر لب‌های زیبا در فرنگ

گر تو می خواهی رهد دنیا از این اوضاع سخت
مستقر کن کل مسوولان ما را در فرنگ ...

از «گوگل پلاس» برنام را از متن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!