نوشته ای است پر سوز و گداز از بانویی به مناسبت روز جهانی زن:
هشت مارس روز انتقام؛
هشت مارس انتقام فشرده دردهای تاریخ مردسالارانه جهان است!
هشت مارس انتقام حقوق و هویت از دست رفته زنان است!
هشت مارس انتقام حذف و انکار تمام فراموشی هاست!
هشت مارس روز یادآوری؛
هشت مارس یادآوری آمار قتل های ناموسی است!
هشت مارس یاداوری خودسوزی دخترکان است!
هشت مارس یادآوری اسیدپاشی و به آتش کشیدن دختران و زنان است!
هشت مارس یادآوری قاچاق، تجاوز و خشونت است!
هشت مارس روز حزن؛
هشت مارس یعنی نیم نگاهی از گذشته تا پیش رو ست!
هشت مارس یعنی تنفر و کینه به جنس اولی که تو را بندال خود میداند!
هشت مارس یعنی ابتذال زمان برای نابرابری و بی عدالتی!
از «گوگل پلاس»
برایش نوشتم:
آماج «روز جهانی زن» از سوی بنیانگزاران آن به هیچ رو، رودررو نهادن مرد و زن در برابر یکدیگر نبود و اکنون هم نیست. آماج آن، کشیدن زنان به عنوان نیمی از جامعه ی آدمیان به میدان کارزار اجتماعی برای برپا نمودن جهانی دادگرانه که در آن زنان از حقوقی برابر و یکسان فراخور خویش با مردان برخوردار شوند، بوده و هست. شاید می دانید که در پیشرفته ترین کشورهای سرمایه داری جهان (کشورهای اسکاندیناوی) که آن سامانه ی تبهکار را در کالبد الگوهایی از سوسیالیسم پوشانده و به خورد مردم داده اند نیز زنان نه تنها از حقوقی برابر با مردان برخوردار نیستند که با نابرابری های بسیاری در زندگی و کار روزانه ی خویش روبرو هستند.
این نکته را نیز ناگفته نگذارم که در برخی از کشورها و در ایران دوره ی شاه گوربگورشده نیز بگونه ای کمرنگ پس از کودتای امریکایی ـ انگلیسی بیست و هشت امرداد ماه سی و دو، بهره برداری های نابجا (سوء استفاده)، زیرکانه و باریک بینانه ای از روز جهانی زن و جُستار برابری زن و مرد برای رودررو نهادن مردان و زنان بویژه در خانواده هایی آشناشده با فرهنگ پیشرو و بدست زنانی که مانش پیکار در راه برابری زن و مرد را خوب درنیافته بودند به انجام رسید که در برخی کشورها نشانه های ناگواری نیز در کژدیسه نمودن نبرد اجتماعی بر ضد بهره کشی آدمی از آدمی به جنگ دو جنسیت مرد و زن برعلیه یکدیگر برجای نهاد. در کشور ما خوشبختانه به شَوَند کار پربار کمونیست ها از سال های پیرامون هزار و سیصد خورشیدی به این سو و بویژه در دوره ای از برآمد درخشان حزب توده ایران در سال های پیش از کودتای یادشده، چنین نیرنگ بازی هایی که سر آن نیز به انگلیس و آمریکا می رسید، کمابیش در نطفه خفه شد و خوشبختانه به آنچه دلخواه بهره کشان جهان بود، نرسید.
به هر رو یادمان باشد که بهبودی و پیشرفت حقوق زنان به یاری مردان پیشرو و با همکاری یکدیگر شدنی است و نه در رویارویی و جنگ و ستیز میان آنان! و درست به شَوَند یاد شده در بالا، شمار چنان مردانی با همه ی خرابکاری های رژیم اسلام پیشه در کشورمان، هنوز و حتا در میان بسیاری از آدم های دین باور بسیار است.
ب. الف. بزرگمهر ۱۸ اسپند ماه ۱۳۹۴ (گوگل پلاس)
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/03/blog-post_1.html
هشت مارس روز انتقام؛
هشت مارس انتقام فشرده دردهای تاریخ مردسالارانه جهان است!
هشت مارس انتقام حقوق و هویت از دست رفته زنان است!
هشت مارس انتقام حذف و انکار تمام فراموشی هاست!
هشت مارس روز یادآوری؛
هشت مارس یادآوری آمار قتل های ناموسی است!
هشت مارس یاداوری خودسوزی دخترکان است!
هشت مارس یادآوری اسیدپاشی و به آتش کشیدن دختران و زنان است!
هشت مارس یادآوری قاچاق، تجاوز و خشونت است!
هشت مارس روز حزن؛
هشت مارس یعنی نیم نگاهی از گذشته تا پیش رو ست!
هشت مارس یعنی تنفر و کینه به جنس اولی که تو را بندال خود میداند!
هشت مارس یعنی ابتذال زمان برای نابرابری و بی عدالتی!
از «گوگل پلاس»
برایش نوشتم:
آماج «روز جهانی زن» از سوی بنیانگزاران آن به هیچ رو، رودررو نهادن مرد و زن در برابر یکدیگر نبود و اکنون هم نیست. آماج آن، کشیدن زنان به عنوان نیمی از جامعه ی آدمیان به میدان کارزار اجتماعی برای برپا نمودن جهانی دادگرانه که در آن زنان از حقوقی برابر و یکسان فراخور خویش با مردان برخوردار شوند، بوده و هست. شاید می دانید که در پیشرفته ترین کشورهای سرمایه داری جهان (کشورهای اسکاندیناوی) که آن سامانه ی تبهکار را در کالبد الگوهایی از سوسیالیسم پوشانده و به خورد مردم داده اند نیز زنان نه تنها از حقوقی برابر با مردان برخوردار نیستند که با نابرابری های بسیاری در زندگی و کار روزانه ی خویش روبرو هستند.
این نکته را نیز ناگفته نگذارم که در برخی از کشورها و در ایران دوره ی شاه گوربگورشده نیز بگونه ای کمرنگ پس از کودتای امریکایی ـ انگلیسی بیست و هشت امرداد ماه سی و دو، بهره برداری های نابجا (سوء استفاده)، زیرکانه و باریک بینانه ای از روز جهانی زن و جُستار برابری زن و مرد برای رودررو نهادن مردان و زنان بویژه در خانواده هایی آشناشده با فرهنگ پیشرو و بدست زنانی که مانش پیکار در راه برابری زن و مرد را خوب درنیافته بودند به انجام رسید که در برخی کشورها نشانه های ناگواری نیز در کژدیسه نمودن نبرد اجتماعی بر ضد بهره کشی آدمی از آدمی به جنگ دو جنسیت مرد و زن برعلیه یکدیگر برجای نهاد. در کشور ما خوشبختانه به شَوَند کار پربار کمونیست ها از سال های پیرامون هزار و سیصد خورشیدی به این سو و بویژه در دوره ای از برآمد درخشان حزب توده ایران در سال های پیش از کودتای یادشده، چنین نیرنگ بازی هایی که سر آن نیز به انگلیس و آمریکا می رسید، کمابیش در نطفه خفه شد و خوشبختانه به آنچه دلخواه بهره کشان جهان بود، نرسید.
به هر رو یادمان باشد که بهبودی و پیشرفت حقوق زنان به یاری مردان پیشرو و با همکاری یکدیگر شدنی است و نه در رویارویی و جنگ و ستیز میان آنان! و درست به شَوَند یاد شده در بالا، شمار چنان مردانی با همه ی خرابکاری های رژیم اسلام پیشه در کشورمان، هنوز و حتا در میان بسیاری از آدم های دین باور بسیار است.
ب. الف. بزرگمهر ۱۸ اسپند ماه ۱۳۹۴ (گوگل پلاس)
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/03/blog-post_1.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر