پایداری و ایستادگی زنان و مردان کوبانی، باری دیگر نشان داد که می توان دشمن امپریالیستی و رژیم های مزدور و جیره خوارش در منطقه را شکست داد؛ کار و کاریایی که تنها با همبستگی و همیاری همه ی خلق های منطقه و با پشتیبانی دیگر خلق های جهان شدنی است. بی هیچ گمان و گفتگو، بخش سترگی از این بالندگی از آنِ دلاورزنانِ کوبانی قهرمان است.
این ها تنی چند از دلاور زنانِ کُرد کوبانی هستند که در برابر دشمنان تا بُن دندان ساز و برگ یافته به نوین ترین فن آوری های جنگ ایزاری، سرفرازانه تا پای جان ایستادند و از شهر کوچک خود: «کوبانی» (یا «کوبانه») نامی بزرگ و تاریخی آفریدند؛ آن ها در برابر دشمنانی بس ددمنش ایستادند که افزون بر بهترین جنگ ابزارها از پشتوانه ی نیروهای رزمی «یانکی» و رژیم نوکرسرشت و مافیایی اسلام پیشگان ترکیه و شیخک ها و خرسک های کون گنده و خرپول عربستان و شاخاب پارس نیز برخوردار بودند. رژیم تبهکار و سزاوار سرنگونی فرمانروا بر ایران، نه تنها به آن ها که پاره تن ایرانیان و همه ی مردمان پهنه ی آریانایند، کوچک ترین کمکی نکرد که بنا بر نمودها و نشانه های نیرومند، در کیش دادن نیروهای دوزخی «داعش» به سوی کردستان و بویژه ستمدیدگان ایزدی، نقشی بس پلید و فراموش نشدنی داشت. شمار نه چندان کمی از آن دلاور زنان، جان باختند و تنی چند از آن ها بدست جوجه داعشی هایی که بگمانم کاریایی جز نمایش سر بریدن و پراکندن ترس نداشتند و بخوبی نیز از پشتوانه ی رسانه ای نیرومند امپریالیستی ـ سیهونیستی برخوردار بودند، سر بریده شدند.
با این همه، درخشش خیره کننده ی آن زنان دلاور به همراه شیرمردان کوبانی در جنگی نابرابر و دستیابی به پشتیبانی سترگ و هر آن فزاینده ی توده های مردم جهان، امپریالیست ها و نوکران شان را وادار به عقب نشینی تا آن اندازه نمود که به عنوان نمونه، «یانکی» ها سیاستی دورویانه در پیش گرفتند و همزمان با آنکه بسته های پرتاب شده ی نظامی و دارویی شان از هواپیماهای جنگی، بارها و بارها از سر گیجی (؟!) و "ندانمکاری" خلبانان بدست نیروهای دوزخی «داعش» می افتاد، ناچار به پشتیبانی نمادین از کوبانی شدند تا همراه با دست نشاندگان «داعشی» خویش در چشم مردم جهان خوار نشوند!
پایداری و ایستادگی زنان و مردان کوبانی، باری دیگر نشان داد که می توان دشمن امپریالیستی و رژیم های مزدور و جیره خوارش در منطقه را شکست داد؛ کار و کاریایی که تنها با همبستگی و همیاری همه ی خلق های منطقه و با پشتیبانی دیگر خلق های جهان شدنی است. بی هیچ گمان و گفتگو، بخش سترگی از این بالندگی از آنِ دلاورزنانِ کوبانی قهرمان است.
یاد همه ی جان باختگان آن نبرد قهرمانانه از مرد و زن را گرامی می دارم و «خجسته روز جهانیِ زن» را به همه ی زنان قهرمان کوبانی و دیگر زنانی که در راه دستیابی به حقوق برابر با مردان و نیکبختی اجتماعی همه ی آدمیان می رزمند، شادباش می گویم.
ب. الف. بزرگمهر هشتم مارس ۲۰۱۶ ترسایی (برابر با ۱۸ اسپند ماه ۱۳۹۴)
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/03/blog-post_8.html
این ها تنی چند از دلاور زنانِ کُرد کوبانی هستند که در برابر دشمنان تا بُن دندان ساز و برگ یافته به نوین ترین فن آوری های جنگ ایزاری، سرفرازانه تا پای جان ایستادند و از شهر کوچک خود: «کوبانی» (یا «کوبانه») نامی بزرگ و تاریخی آفریدند؛ آن ها در برابر دشمنانی بس ددمنش ایستادند که افزون بر بهترین جنگ ابزارها از پشتوانه ی نیروهای رزمی «یانکی» و رژیم نوکرسرشت و مافیایی اسلام پیشگان ترکیه و شیخک ها و خرسک های کون گنده و خرپول عربستان و شاخاب پارس نیز برخوردار بودند. رژیم تبهکار و سزاوار سرنگونی فرمانروا بر ایران، نه تنها به آن ها که پاره تن ایرانیان و همه ی مردمان پهنه ی آریانایند، کوچک ترین کمکی نکرد که بنا بر نمودها و نشانه های نیرومند، در کیش دادن نیروهای دوزخی «داعش» به سوی کردستان و بویژه ستمدیدگان ایزدی، نقشی بس پلید و فراموش نشدنی داشت. شمار نه چندان کمی از آن دلاور زنان، جان باختند و تنی چند از آن ها بدست جوجه داعشی هایی که بگمانم کاریایی جز نمایش سر بریدن و پراکندن ترس نداشتند و بخوبی نیز از پشتوانه ی رسانه ای نیرومند امپریالیستی ـ سیهونیستی برخوردار بودند، سر بریده شدند.با این همه، درخشش خیره کننده ی آن زنان دلاور به همراه شیرمردان کوبانی در جنگی نابرابر و دستیابی به پشتیبانی سترگ و هر آن فزاینده ی توده های مردم جهان، امپریالیست ها و نوکران شان را وادار به عقب نشینی تا آن اندازه نمود که به عنوان نمونه، «یانکی» ها سیاستی دورویانه در پیش گرفتند و همزمان با آنکه بسته های پرتاب شده ی نظامی و دارویی شان از هواپیماهای جنگی، بارها و بارها از سر گیجی (؟!) و "ندانمکاری" خلبانان بدست نیروهای دوزخی «داعش» می افتاد، ناچار به پشتیبانی نمادین از کوبانی شدند تا همراه با دست نشاندگان «داعشی» خویش در چشم مردم جهان خوار نشوند!
پایداری و ایستادگی زنان و مردان کوبانی، باری دیگر نشان داد که می توان دشمن امپریالیستی و رژیم های مزدور و جیره خوارش در منطقه را شکست داد؛ کار و کاریایی که تنها با همبستگی و همیاری همه ی خلق های منطقه و با پشتیبانی دیگر خلق های جهان شدنی است. بی هیچ گمان و گفتگو، بخش سترگی از این بالندگی از آنِ دلاورزنانِ کوبانی قهرمان است.
یاد همه ی جان باختگان آن نبرد قهرمانانه از مرد و زن را گرامی می دارم و «خجسته روز جهانیِ زن» را به همه ی زنان قهرمان کوبانی و دیگر زنانی که در راه دستیابی به حقوق برابر با مردان و نیکبختی اجتماعی همه ی آدمیان می رزمند، شادباش می گویم.
ب. الف. بزرگمهر هشتم مارس ۲۰۱۶ ترسایی (برابر با ۱۸ اسپند ماه ۱۳۹۴)
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/03/blog-post_8.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر