در زیر گزیده ای از فرمایشات پندارپرورانه ی «آقا بیشعور نظام» در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش۱ را آورده ام که در بخشی از آن، احساس مردم ایران در هماوندی با آنچه «انتخابات» نام نهاده اند را چنین دریافته اند:
«همه ملت در انتخابات احساس می‌کنند که کلید کارهای کشور در دست خودشان است و آنان هستند که عناصر اصلی کشور را معین می‌کنند.»۲ و دستور فرموده اند:
«انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با امنیت برگزار شود.»۳
از سخنان رویایی «حضرت آقا» که گوشزدها و یادآوری هایی به آخوند پفیوز امنیتی برای پیروزی ناگزیر دوباره اش در چنان "گزینش"ی را نیز دربر دارد، چنین برمی آید که تنها «حسن کوتول» نیست که کلیدی در دست، پیِ قفل های هنوز بازنشده ی دشواری های اقتصادی ـ اجتماعی و سیاسی و اینا می گردد؛ تک تک ملت ایران از کلان سوداگر و بازرگان و بازاری گرفته تا کارگر و دهگان و حتا گورخواب ها نیز کلید در دست، هر یک در آرزوی یافتن قفلی سزاوار روز و روزگار خویش، گرد شهر و دیار خویش می چرخند تا انشاء الله گره دشواری های خویش را گشوده، احساس کنند که کشور از آنِ خودشان است! بی خبر۴ از آنکه «حسن کوتول» در همان آغاز کار، کلید به چنگ آورده را به «شیطان بزرگ» سپرد و از وی خواست تا قفل های هنوز ناگشوده از دوره ی ریاست جمهوری «اُم الفساد والمفسدین» را نیز بگشاید و پاسخ درگوشی وی به «حضرت آقا» در این باره نیز چیزی در این مایه خواهد بود:
... بحمدلله بیش تر قفل های برجای مانده را برادران آمریکایی در همکاری با دوستان دیگر، بی هیچ اخم و تخمی گشودند! گرچه، هنوز چندتایی بر جای مانده که انشاء الله با اجرای «برجام» های دیگر آن ها را نیز خواهیم گشود. بیگمان، رهبر مُعظّم۵ استحضار دارند که نه تنها کلید و ریش و قیچی در دست آن هاست که زبانم لال، حتا «بیضه اسلام» را نیز به چنگ آورده و هر آن بخواهند، ما را آزار خواهند داد. خوب! بیانات مبسوط حضرتعالی درباره ی نترسیدن از توپ و تشر دشمن و اینا بسیار سنجیده است؛ ولی اگر جسارت نباشد، ما دیگر «اول بدبختی»۶ نیستیم؛ درست در میان بدبختی، خرغلت می زنیم! از همین رو، چنانچه بیش از اندازه دلواپسان نظام را دلواپس کنیم و خدای ناکرده به میدان آوریم، شاید ناچار به نرمش قهرمانانه۷ و سنگین تر دیگری شویم ...۸
از این ها که بگذریم، هنگامی که یاوه گویی های در بخش هایی آمیخته به نمک «آقا» را می خواندم، ناخودآگاه به یاد صحنه ای از فیلم زیبای «دایی جان ناپلئون»، آنجا که دیگر آشکارا از بیماری روانی رنج می برد و گماشته ای هندی را بجای ژنرال انگلیسی جا زده و به دیدارش آورده اند، افتادم که پس از برگردان گفته های پر از پرت و پلای «دایی جان ناپلئون» از سوی «شازده اسدلله»، واکنشی اینچنین از خود نشان می دهد:
«چرا این آقا را به بیمارستان روانی نمی برید؟»؛ گرچه، این یکی که به هنرهای بسیاری از دروغگویی و شیره مالیدنِ سر مردم و گناه خویش به گردن دیگران افکندن گرفته تا موش مردگی به هنگام بایسته و نرمش قهرمانانه برخوردار است را نه به بیمارستان روانی که پای چوبه ی دار یا تیرباران باید برد تا به لقاء الله بپیوندد.
ب. الف. بزرگمهر ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۶
پی نوشت:
۱ ـ بیانات در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش»، برگرفته از گزارش «انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با امنیت برگزار شود»، «خبرگزاری تسنیم»، ۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۶
۲ و ۳ ـ همانجا
۴ ـ بخشی از چنین انگاره ای، بیگمان نادرست است و چنانچه شاخ و برگ برخی پنداربافی ها را کنار بزنیم، «آقا بیشعور نظام»، در بخش سترگی از یاوه گویی اش، خود را دانسته به خریّت زده و شاید دلداری می دهد.
۵ ـ ... که بر ریش خرش باید رید! (زنده یاد میرزاده عشقی)
۶ ـ «ترسیدن و دلهره از تشر دشمن و تحت تأثیر اخم قدرتمندان قرار گرفتن اولِ بدبختی است.»، بیانات در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش»، «خبرگزاری تسنیم»، ۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۶
۷ ـ چشمگیرتر از همه آنکه در این بیانات ـ که آن را با صدای بم و زنگدار خری باید خواند! ـ کم ترین اشاره ای به «نرمش قهرمانانه» نشده است! پیری است و خرفتی و فراموشکاری!
۸ ـ در این پاسخ درِگوشیِ پندارآمیز، این نکته که آخوند ریش حناییِ آماده برای جانفشانی های بیش تر در راه «یانکی» ها از گوشه چشمی تا اندازه ای جداگانه به دشواری های پرشمار میهن مان می نگرد و شیوه ی برخورد دیگری به آن ها دارد تا اندازه ای بدیده گرفته شده است؛ گوشه چشم و شیوه برخوردی که سازگاری بسیاری نیز با سیاست کشورهای امپریالیستی برهبری «یانکی» ها برای چیرگی یکسره بر تار و پود سیاست و اقتصاد کشورمان دارد.
فرمانده معظم کل قوا با اشاره به اینکه ترس مسئولان از تهدید و تشر دشمن در را برای تجاوز و تعرض او باز می‌کند، گفت: انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با امنیت برگزار شود.
رهبر انقلاب اسلامی همچنین با
اشاره به انتخابات ۲۹ اردیبهشت، انتخابات در نظام جمهوری اسلامی را نماد مردم
سالاری اسلامی و مایه عزت و افتخار و قدرت و سربلندی دانستند و تأکید کردند:
«همه ملت در انتخابات احساس می‌کنند که کلید کارهای کشور در دست خودشان است و آنان هستند که عناصر اصلی کشور را معین می‌کنند.»۲ و دستور فرموده اند:
«انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با امنیت برگزار شود.»۳
از سخنان رویایی «حضرت آقا» که گوشزدها و یادآوری هایی به آخوند پفیوز امنیتی برای پیروزی ناگزیر دوباره اش در چنان "گزینش"ی را نیز دربر دارد، چنین برمی آید که تنها «حسن کوتول» نیست که کلیدی در دست، پیِ قفل های هنوز بازنشده ی دشواری های اقتصادی ـ اجتماعی و سیاسی و اینا می گردد؛ تک تک ملت ایران از کلان سوداگر و بازرگان و بازاری گرفته تا کارگر و دهگان و حتا گورخواب ها نیز کلید در دست، هر یک در آرزوی یافتن قفلی سزاوار روز و روزگار خویش، گرد شهر و دیار خویش می چرخند تا انشاء الله گره دشواری های خویش را گشوده، احساس کنند که کشور از آنِ خودشان است! بی خبر۴ از آنکه «حسن کوتول» در همان آغاز کار، کلید به چنگ آورده را به «شیطان بزرگ» سپرد و از وی خواست تا قفل های هنوز ناگشوده از دوره ی ریاست جمهوری «اُم الفساد والمفسدین» را نیز بگشاید و پاسخ درگوشی وی به «حضرت آقا» در این باره نیز چیزی در این مایه خواهد بود:
... بحمدلله بیش تر قفل های برجای مانده را برادران آمریکایی در همکاری با دوستان دیگر، بی هیچ اخم و تخمی گشودند! گرچه، هنوز چندتایی بر جای مانده که انشاء الله با اجرای «برجام» های دیگر آن ها را نیز خواهیم گشود. بیگمان، رهبر مُعظّم۵ استحضار دارند که نه تنها کلید و ریش و قیچی در دست آن هاست که زبانم لال، حتا «بیضه اسلام» را نیز به چنگ آورده و هر آن بخواهند، ما را آزار خواهند داد. خوب! بیانات مبسوط حضرتعالی درباره ی نترسیدن از توپ و تشر دشمن و اینا بسیار سنجیده است؛ ولی اگر جسارت نباشد، ما دیگر «اول بدبختی»۶ نیستیم؛ درست در میان بدبختی، خرغلت می زنیم! از همین رو، چنانچه بیش از اندازه دلواپسان نظام را دلواپس کنیم و خدای ناکرده به میدان آوریم، شاید ناچار به نرمش قهرمانانه۷ و سنگین تر دیگری شویم ...۸
از این ها که بگذریم، هنگامی که یاوه گویی های در بخش هایی آمیخته به نمک «آقا» را می خواندم، ناخودآگاه به یاد صحنه ای از فیلم زیبای «دایی جان ناپلئون»، آنجا که دیگر آشکارا از بیماری روانی رنج می برد و گماشته ای هندی را بجای ژنرال انگلیسی جا زده و به دیدارش آورده اند، افتادم که پس از برگردان گفته های پر از پرت و پلای «دایی جان ناپلئون» از سوی «شازده اسدلله»، واکنشی اینچنین از خود نشان می دهد:
«چرا این آقا را به بیمارستان روانی نمی برید؟»؛ گرچه، این یکی که به هنرهای بسیاری از دروغگویی و شیره مالیدنِ سر مردم و گناه خویش به گردن دیگران افکندن گرفته تا موش مردگی به هنگام بایسته و نرمش قهرمانانه برخوردار است را نه به بیمارستان روانی که پای چوبه ی دار یا تیرباران باید برد تا به لقاء الله بپیوندد.
ب. الف. بزرگمهر ۳۱ فروردین ماه ۱۳۹۶
پی نوشت:
۱ ـ بیانات در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش»، برگرفته از گزارش «انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با امنیت برگزار شود»، «خبرگزاری تسنیم»، ۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۶
۲ و ۳ ـ همانجا
۴ ـ بخشی از چنین انگاره ای، بیگمان نادرست است و چنانچه شاخ و برگ برخی پنداربافی ها را کنار بزنیم، «آقا بیشعور نظام»، در بخش سترگی از یاوه گویی اش، خود را دانسته به خریّت زده و شاید دلداری می دهد.
۵ ـ ... که بر ریش خرش باید رید! (زنده یاد میرزاده عشقی)
۶ ـ «ترسیدن و دلهره از تشر دشمن و تحت تأثیر اخم قدرتمندان قرار گرفتن اولِ بدبختی است.»، بیانات در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش»، «خبرگزاری تسنیم»، ۳۰ فروردین ماه ۱۳۹۶
۷ ـ چشمگیرتر از همه آنکه در این بیانات ـ که آن را با صدای بم و زنگدار خری باید خواند! ـ کم ترین اشاره ای به «نرمش قهرمانانه» نشده است! پیری است و خرفتی و فراموشکاری!
۸ ـ در این پاسخ درِگوشیِ پندارآمیز، این نکته که آخوند ریش حناییِ آماده برای جانفشانی های بیش تر در راه «یانکی» ها از گوشه چشمی تا اندازه ای جداگانه به دشواری های پرشمار میهن مان می نگرد و شیوه ی برخورد دیگری به آن ها دارد تا اندازه ای بدیده گرفته شده است؛ گوشه چشم و شیوه برخوردی که سازگاری بسیاری نیز با سیاست کشورهای امپریالیستی برهبری «یانکی» ها برای چیرگی یکسره بر تار و پود سیاست و اقتصاد کشورمان دارد.
***
فرمانده معظم کل قوا با اشاره به اینکه ترس مسئولان از تهدید و تشر دشمن در را برای تجاوز و تعرض او باز می‌کند، گفت: انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با امنیت برگزار شود.
اصلی‌ترین وظیفه مسئولان، پیگیری سیاستهای اقتصاد مقاومتی
به‌ویژه در بخش اشتغال و تولید و تلاش جدی برای حل مشکلات معیشتی مردم و همچنین ایستادگی
در مقابل ابرقدرت‌ها و نترسیدن از تشر آنهاست.
باید مردم، مسئولان و نامزدها، انتخابات را قدر بدانند و زمینه
یک انتخابات پرشور و شوق و بانشاط، سالم، باامنیت و گسترده را فراهم کنند.
بر همین اساس بر اجرای سیاست های اقتصادی مقاومتی به‌عنوان یک
مجموعه «کار و حرکت و اقدام» به‌ویژه بر موضوع اشتغال و تولید و همچنین مسائل معیشتی
مردم و کارکنان دستگاههای مختلف از جمله نیروهای مسلح تأکید دارم.
وقتی انگیزه و هدف
دشمن مشخص است، قاعدتاً باید انگیزه مسئولان برای اجرای سیاستهای اقتصاد مقاومتی
افزایش یابد ...
توقع من از مسئولان این است که وقتی انگیزه دشمن را برای
استفاده از نقاط ضعف اقتصادی می‌بینند، درصدد برطرف کردن نقاط ضعف اقتصادی و بستن
منافذ برآیند.
البته نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران، نقاط قوت فراوانی
دارند و علت سربلندی ملت در مقابل توطئه‌های گوناگون، از ابتدای پیروزی انقلاب
تاکنون همین نقاط قوت عجیب است که از لحاظ کمیت و کیفیت، از نقاط ضعف بیشتر هستند.
یکی از شگردهای قدرتهای متجاوز، برای ترساندن ملت‌ها و دولت‌ها
و وادار کردن آنها به تأمین منافع نامشروع خود، تشر زدن و از خود بزرگنمایی نشان
دادن است.
برای یک کشور بدترین حالت آن است که مسئولان آن کشور، از تشر
دشمن بترسند زیرا این کار در را برای ورود، تجاوز و تعرض او باز می‌کند.
در اینکه امور کشور را باید با عقل و تدبیر و حکمت انجام
داد، هیچ تردیدی وجود ندارد اما این تدبیر و حکمت باید همراه با شجاعت باشد.
ترسیدن و دلهره از تشر دشمن و تحت تأثیر اخم قدرتمندان قرار
گرفتن اولِ بدبختی است.
اگر کسی هم می‌خواهد بترسد، اشکالی ندارد اما از طرف ملت و
به حساب مردم نترسد زیرا ملت ایران ایستاده است.
اگر بنا بود جمهوری اسلامی و ملت ایران از قدرتها بترسد و در
مقابل آنها عقب نشینی کند، اکنون دیگر هیچ اثر و نشانی از ایران و ایرانی باقی نمی‌ماند.
دشمن اعم از آمریکا و بزرگتر از آمریکا، در مقابل نظامی که
به مردم خود متصل است و مردم و ملت خود را دوست دارد و ملت نیز آن نظام را دوست
دارند و در مقابل دشمن مقاوم هستند، هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.
بدخواهان به‌دنبال نشان دادن اسلام و معنویت در نقطه مقابل
مردم‌سالاری بودند، اما جمهوری اسلامی، با مردم‌سالاری اسلامی و انتخابات، غلط
بودن این حرف را نشان داد.
همه ملت در انتخابات احساس می‌کنند که کلید کارهای کشور در
دست خودشان است و آنان هستند که عناصر اصلی کشور را معین می‌کنند.
باید انتخاباتی گسترده، با شور و شوق و نشاط، سالم و همراه
با امنیت برگزار شود و چنین انتخابات و ذخیره‌ای، به کشور مصونیت بسیاری خواهد داد.
برگرفته از گزارش «انتخابات باید گسترده، سالم، پرشور و با
امنیت برگزار شود»، «خبرگزاری تسنیم» ۳۰
فروردین ماه ۱۳۹۶
در متن بالا، خط خوردگی روی «رهبر انقلاب» خودخوانده از آنِ من
است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر