بیانیه ی گروهی از زندانیان سیاسی به مناسبت یکم ماه مه، روز جهانی کارگر
ما زندانیان سیاسی با اعلام خواست های مان به استقبال اول مه می رویم
ما جمعی از زندانیان سیاسی در آستانه روز جهانی کارگر، بعنوان کسانی که نمونه ای از محاکمات ناعادلانه و صدور احکام امنیتی بخاطر مبارزات مان در دفاع از انسان ها در زندانیم و بعضا سال هاست که در بازداشت بسر می بریم با اعلام خواست های فوری مان به استقبال روز جهانی می رویم و می خواهیم که صدای اعتراض مان را به گوش همه مردم و جهانیان برسانم.
البته این صدای اعتراض ما تنها نیست. این صدای اعتراض همه کسانی است که در زندانند. این صدای اعتراض همه کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی است که بخاطر اعتراضاتشان، به دستمزدهای زیر خط فقر، به فقر و فلاکت و بی تامینی، به تبعیض و نابرابری، به بی حقوقی و نداشتن حق تشکل، حق اعتصاب و آزادی های پایه ای و...، تحت عنوان اقدام علیه امنیت ملی و عناوینی از این دست، تحت پیگرد قرار می گیرند، دستگیر و زندانی می شوند و با احکام زندانی طولانی بهترین سال های زندگی شان را در بند بسر می برند.
اعتراض ما زندانیان سیاسی به همه این بی حقوقی است؛ به سیستم ظالمانه دستگاه قضایی است؛ به سرکوب اعتراضات ما مردم تحت بهانه های امنیتی و محرومیت از پایه ای ترین آزادی ها در سطح جامعه است. می دانیم که مثل هر سال، تشکل های کارگری، فعالین کارگری و اکتیویست های اجتماعی بیانیه ها و قطعنامه های فراگیر خود را می دهند. بیانیه هایی که خواست های مشترکی آن ها را به هم پیوند می دهد و بدون شک خواست های ما زندانیان سیاسی را هم نمایندگی می کند. از همین رو، ما زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر، علاوه بر دیگر قطعنامه های کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر که فریاد اعتراض هم طبقه ای های ما را علیه فقر، علیه تبعیض، علیه نابرابری و برای یک زندگی انسانی است و بدون شک امضای ما را نیز همراه دارد، ما امسال تصمیم گرفتیم که با خواست آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و خواست های فوری مان که در زیر بر شمرده ایم به استقبال اول مه، روز جهانی کارگر برویم و صدای اعتراض مان را بلند کنیم.
آزادی های پایه ای سیاسی ما مردم را می گیرند. ما را از حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع، حق آزادی بیان و دیگر حقوق پایه ای مان محروم می کنند تا بتوانند اعتراضات مان را علیه فقر و استثمار و بیعدالتی و برای داشتن یک زندگی شایسته انسان، عقب بزنند؛ و وقتی هم اعتراض می کنیم و حق و حقوق مان را می خواهیم با انگ امنیتی مورد تهدید و پیگرد قرار می گیریم و دستگیر و زندانی می شویم. ما با تاکید بر حقوق پایه ای چون حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع، حق آزادی بیان و آزادی های پایه ای جامعه، اعتراض و مبارزه علیه فقر و فلاکت و در دفاع از حرمت و کرامت انسانی را حق بدون قید و شرط همه مردم می دانیم.
ما از همگان می خواهیم که صدای ما را همگانی کنند و از خواست های مان حمایت کنند. خواست های فوری ما به قرار زیر است:
۱ ـ ما خواستار اعاده دادرسی و باطل شدن پرونده های امنیتی تشکیل شده برای خودمان و تمامی کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی هستیم؛
٢ ـ ما احکام صادر شده زندان برای خودمان و تمامی زندانیان سیاسی را از مصادیق بارز امنیتی کردن مبارزات مردم علیه فقر و فلاکت و برای داشتن یک زندگی شایسته انسان می دانیم و خواستار لغو فوری این احکام هستیم؛
٣ ـ ما خواستار پایان دادن به تهدید، فشار، پیگرد و دستگیری فعالین اجتماعی بخاطر مبارزات برحقشان در دفاع از زندگی و معیشت خود تحت عناوین امنیتی چون «اخلال در نظم و امنیت ملی» هستیم. به امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی باید خاتمه یاد. تشکل، تجمع، اعتصاب، آزادی بیان حقوق پایه ای ماست؛ و
۴ ـ ما خواستار پایان دادن به محاکمات ناعادلانه که هیچ تطابقی با موازین بین المللی ندارد، هستیم. دادگاه ها در همه جا باید علنی با حضور هیات منصفه و حق داشتن وکیل باشد؛ و این ها فقط یک حداقل است. جرم ما دفاع از حقوق انسان هاست و اگر این ها جرم است با کمال میل برای حضور در یک دادگاه علنی در برابر مردم و با حضور هیات منصفه و داشتن حق وکیل آماده ایم.
... و در آخر به عنوان یک خواست اضطراری، ما خواستار پایان دادن به وضع نابسامان زندان ها، قرار گرفتن تمامی زندانیان بیمار تحت درمان، حق برخورداری از مرخصی و دیدار خانواده و پایان دادن به فشارهای روحی و جسمی در زندان ها هستیم.
ما خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام هستیم.
ما انتظار بیشترین حمایت از این خواست ها را از شما کارگران، معلمان، مردم معترض و همه ی نهادهای کارگری در سراسر جهان داریم.
امضاء ها:
سعید ماسوری، بهنام ابراهیم زاده، حسن صادقی، ابراهیم فیروزی، رضا اکبری منفرد، امیر امیرقلی پور، جواد فولاد وند، مهدی فراهی شاندیز، شاهین ذوقی تبار، محمد اکرمی، مهدی امیری، عباس توکلی، علیرضا ناصری، رضا کاهه، امیر حسن وند سیار، اسد محمدی، محسن قندهاری،
اردیبهشت ٩۶
برگرفته از پیوند زیر:
http://www.etehadeh.com/?page=news&nid=6025
این بیانیه، تنها در نشانه گذاری های از سوی اینجانب ویرایش شده است. برنام را از متن آن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر
ما زندانیان سیاسی با اعلام خواست های مان به استقبال اول مه می رویم
ما جمعی از زندانیان سیاسی در آستانه روز جهانی کارگر، بعنوان کسانی که نمونه ای از محاکمات ناعادلانه و صدور احکام امنیتی بخاطر مبارزات مان در دفاع از انسان ها در زندانیم و بعضا سال هاست که در بازداشت بسر می بریم با اعلام خواست های فوری مان به استقبال روز جهانی می رویم و می خواهیم که صدای اعتراض مان را به گوش همه مردم و جهانیان برسانم.
البته این صدای اعتراض ما تنها نیست. این صدای اعتراض همه کسانی است که در زندانند. این صدای اعتراض همه کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی است که بخاطر اعتراضاتشان، به دستمزدهای زیر خط فقر، به فقر و فلاکت و بی تامینی، به تبعیض و نابرابری، به بی حقوقی و نداشتن حق تشکل، حق اعتصاب و آزادی های پایه ای و...، تحت عنوان اقدام علیه امنیت ملی و عناوینی از این دست، تحت پیگرد قرار می گیرند، دستگیر و زندانی می شوند و با احکام زندانی طولانی بهترین سال های زندگی شان را در بند بسر می برند.
اعتراض ما زندانیان سیاسی به همه این بی حقوقی است؛ به سیستم ظالمانه دستگاه قضایی است؛ به سرکوب اعتراضات ما مردم تحت بهانه های امنیتی و محرومیت از پایه ای ترین آزادی ها در سطح جامعه است. می دانیم که مثل هر سال، تشکل های کارگری، فعالین کارگری و اکتیویست های اجتماعی بیانیه ها و قطعنامه های فراگیر خود را می دهند. بیانیه هایی که خواست های مشترکی آن ها را به هم پیوند می دهد و بدون شک خواست های ما زندانیان سیاسی را هم نمایندگی می کند. از همین رو، ما زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر، علاوه بر دیگر قطعنامه های کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر که فریاد اعتراض هم طبقه ای های ما را علیه فقر، علیه تبعیض، علیه نابرابری و برای یک زندگی انسانی است و بدون شک امضای ما را نیز همراه دارد، ما امسال تصمیم گرفتیم که با خواست آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و خواست های فوری مان که در زیر بر شمرده ایم به استقبال اول مه، روز جهانی کارگر برویم و صدای اعتراض مان را بلند کنیم.
آزادی های پایه ای سیاسی ما مردم را می گیرند. ما را از حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع، حق آزادی بیان و دیگر حقوق پایه ای مان محروم می کنند تا بتوانند اعتراضات مان را علیه فقر و استثمار و بیعدالتی و برای داشتن یک زندگی شایسته انسان، عقب بزنند؛ و وقتی هم اعتراض می کنیم و حق و حقوق مان را می خواهیم با انگ امنیتی مورد تهدید و پیگرد قرار می گیریم و دستگیر و زندانی می شویم. ما با تاکید بر حقوق پایه ای چون حق تشکل، حق اعتصاب، حق تجمع، حق آزادی بیان و آزادی های پایه ای جامعه، اعتراض و مبارزه علیه فقر و فلاکت و در دفاع از حرمت و کرامت انسانی را حق بدون قید و شرط همه مردم می دانیم.
ما از همگان می خواهیم که صدای ما را همگانی کنند و از خواست های مان حمایت کنند. خواست های فوری ما به قرار زیر است:
۱ ـ ما خواستار اعاده دادرسی و باطل شدن پرونده های امنیتی تشکیل شده برای خودمان و تمامی کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی هستیم؛
٢ ـ ما احکام صادر شده زندان برای خودمان و تمامی زندانیان سیاسی را از مصادیق بارز امنیتی کردن مبارزات مردم علیه فقر و فلاکت و برای داشتن یک زندگی شایسته انسان می دانیم و خواستار لغو فوری این احکام هستیم؛
٣ ـ ما خواستار پایان دادن به تهدید، فشار، پیگرد و دستگیری فعالین اجتماعی بخاطر مبارزات برحقشان در دفاع از زندگی و معیشت خود تحت عناوین امنیتی چون «اخلال در نظم و امنیت ملی» هستیم. به امنیتی کردن مبارزات کارگران، معلمان و فعالین اجتماعی باید خاتمه یاد. تشکل، تجمع، اعتصاب، آزادی بیان حقوق پایه ای ماست؛ و
۴ ـ ما خواستار پایان دادن به محاکمات ناعادلانه که هیچ تطابقی با موازین بین المللی ندارد، هستیم. دادگاه ها در همه جا باید علنی با حضور هیات منصفه و حق داشتن وکیل باشد؛ و این ها فقط یک حداقل است. جرم ما دفاع از حقوق انسان هاست و اگر این ها جرم است با کمال میل برای حضور در یک دادگاه علنی در برابر مردم و با حضور هیات منصفه و داشتن حق وکیل آماده ایم.
... و در آخر به عنوان یک خواست اضطراری، ما خواستار پایان دادن به وضع نابسامان زندان ها، قرار گرفتن تمامی زندانیان بیمار تحت درمان، حق برخورداری از مرخصی و دیدار خانواده و پایان دادن به فشارهای روحی و جسمی در زندان ها هستیم.
ما خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام هستیم.
ما انتظار بیشترین حمایت از این خواست ها را از شما کارگران، معلمان، مردم معترض و همه ی نهادهای کارگری در سراسر جهان داریم.
امضاء ها:
سعید ماسوری، بهنام ابراهیم زاده، حسن صادقی، ابراهیم فیروزی، رضا اکبری منفرد، امیر امیرقلی پور، جواد فولاد وند، مهدی فراهی شاندیز، شاهین ذوقی تبار، محمد اکرمی، مهدی امیری، عباس توکلی، علیرضا ناصری، رضا کاهه، امیر حسن وند سیار، اسد محمدی، محسن قندهاری،
اردیبهشت ٩۶
برگرفته از پیوند زیر:
http://www.etehadeh.com/?page=news&nid=6025
این بیانیه، تنها در نشانه گذاری های از سوی اینجانب ویرایش شده است. برنام را از متن آن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر