اگر حتا جنگ و درگیری در کار نباشد؛ ما آن را می آفرینیم!
هارت و پورتِ سخنگوی کاخ نامور به «سپید» در ۲۹ خرداد ماه گذشته، بروشنی گواهِ شکست سیاسی و نظامی «یانکی ها»، همدستان و مزدوران دوروی وی در سوریه است:
«... رژیم سوریه و رژیم‌های دیگر بایستی این جُستار را بدیده بگیرند که ما هوده ی پشتیبانی از نیروهای یگانه ی گروهبندی در نبرد علیه داعش را پاس می داریم.»۱
نیروهای "یگانه" ای که دیگر چون گذشته، چندان یگانه نیستند و لولوی ساخته و پرداخته ای بدست خودشان که بسیار آب رفته و می رود تا برای همیشه از پهنه ی روزگار ناپدید شود؛ به این ترتیب، نیازمند باریک بینی چندانی نیست که هارت و پورت نهفته در یاوه گویی طوطی آن کاخ اهریمن نشین، بهانه ای میان تهی برای نگاه داشتن پای در جنگی است که رو به پایان می رود و همزمان، کوششی جانکاه در یافتن راه هایی دیگری برای جنگ افروزی های تازه در سوریه و کشورهای پیرامون آن را به نمایش می نهد. چنین کوششی، در گفته ای چشمگیر از وزیر جنگ «یانکی» ها نامور به «سگ دیوانه»، آشکارتر بدیده می آید:
«هنگامیکه آنها [«نیروهای دمکراتیک سوریه» دربرگیرنده ی کردها در کانون آن] نیاز به چیزی نداشته باشند، ما آن را با چیزی که به آن نیاز دارند، جایگزین خواهیم کرد!»۲ بزبانی ساده تر و رُک و پوست کنده تر:
اگر حتا جنگ و درگیری در کار نباشد؛ ما آن را می آفرینیم! ما نیازمند جنگیم! ما به پیگیری جنگ در سوریه و هر جای دیگری از جهان که به کام مان نچرخد، نیازمندیم! بگذار به جان یکدیگر بیفتند و تا پای جان برای نابودی دیگری بکوشند؛ کاریای ما افروختن و شعله ور نگاه داشتن آتش جنگ در میان خلق هاست!
یادآور می شوم که با رو شدن دروغگویی ها، نیرنگبازی ها و تبهکاری های بیشمارشان در شش سال آزگار، کم ترین آبرویی برای آن ها و بویژه سردمداران شان که خود را با گستاخی «جامعه جهانی» می نامند، در پیشگاه توده های مردم جهان و از آن میان، مردم خود آن کشورها برجای نمانده و از پیش، بار سنگینِ شکستِ اخلاقی را بر دوش می کشند؛ شکستی اخلاقی که با هیچگونه پرده پوشی و ترفندی، پوشاندنی نیست.
اینک با سرنگونی هواپیمای جنگنده ی ارتش سوریه درون خاک آن کشور از سوی نیروهای نظامی «گروهبندی امپریالیستی» به سرکردگی «یانکی ها» که با زیر پا نهادن قانون های برسمیت شناخته شده از سوی سازمان نامور به «ملت ها»، درون سوریه پایگاه نظامی ساخته اند و نیز یورش هواپیماهای جنگنده ی اسراییلی که هر از گاه و به هر بهانه ای، آماج های نظامی و غیرنظامی را در آن سرزمین باستانی بمباران می کنند، دست های خون چکان و چهره های اهریمنی دست اندرکاران راستین جنگ در سوریه، مدعیان حقوق آدمی و دایه های مهربان تر از مادرِ نامور به «جامعه ی جهانی»، آشکارتر از گذشته، چشم را می آزارد. تازه ترین نیرنگبازی و زمینه سازی برای آتش افروزی هایی که باید با همه ی نیرو جلوی آن را گرفت، ادعای نخ نما و بیم برانگیز «کاخ اهریمن نشین» درباره ی زمینه چینی و آمادگی برای یورش شیمیایی دولت سوریه به جایی درون آن کشور است؛۳ ادعایی ریشخندآمیز که نه هم اکنون و نه بار گذشته، هیچگونه شَوَند و انگیزه ای برای انجام آن از سوی رژیم آن کشور از هستی برخوردار نبوده و نیست. از چنان تبهکاری های جنگی بویژه رژیم سیهونیستی اسراییل و «یانکی ها» بهره مند می شوند و چنانچه در جایی از خاک سوریه یا پیرامون آن رخ دهد، بی هیچ گمان و گفتگو، زیرِ سر همین نیروهای اهریمنی و مردمکش است و بس! این را بسیاری از مردم جهان نیک می دانند و دست یازیدن دایناسورهای تمرگیده در آن کاخ به یاری و همدستی «نادان یابو»، «رجب طیّب» یا هر جک و جانور دیگری از این دست، جز به کشتن دادن شماری مردم بیچاره، آبروریزی باز هم بیش تر خودشان را در پی خواهد داشت.
آنچه هنوز برای نگارنده ناروشن است، روندی است که در چارچوب قرار و مدارهای پیشینِ روسیه با نمایندگان «یانکی»ها بر سر پدیداری منطقه های نامور به «کاهش تنش» در جریان بوده و هنوز پی گرفته می شود. به عنوان نمونه ای گمان برانگیز، گفتگوهای اندکی بیش از دو هفته پیش فرستادگان دو کشور یاد شده در پایتخت کشور اُردن را یادآور می شوم که بنا بر گزارش های رسانه ای، برای روشن نمودن چارچوب مرزهای یکی از منطقه های «کاهش تنش» در استان «درعا» در جنوب باختری سوریه، هم مرز با اُردن کانونمند بوده است.۴ آماج یا آماج های این گفتگوهای دوگانه، بگونه ای باریک روشن نیست. از دید من، پیگیری چنان روندی با همه ی سودمندی های آن در کاهش تنش، نباید چندان بدرازا بکشد و زمینه ای تازه برای بده بستان های سیاسیِ نیروهای فرامنطقه ای و درگیری های خونین دیگری در آینده فراهم نماید؛ زیرا هستی چنان منطقه هایی در دل سوریه یا هر کشور دیگری، بخودی خود، زیر پا نهادن هوده ی مردم و فرمانروایی رژیم این یا آن کشور بر سرزمین خویش است.
نکته ی دیگری که چه در سوریه، چه در عراق از برجستگی ویژه ای برخوردار است و در آینده ای بگمانم نه چندان دور، در ایران نیز با همان برجستگی به میان خواهد آمد، سرنوشت کردها و هوده ی برخورداری شان از فرمانروایی و رژیمی جداگانه در کردستان یکپارچه شده در آینده است. از دید نگارنده، روند یکپارچه شدن کردستان، روندی عینی، بیرون از خواست این یا آن کشور است. رده های گوناگون تحلیلگران کشورهای امپریالیستی و از آن میان، تحلیلگران «یانکی» آن را نیک دریافته و سناریوهای خویش را بر آن پایه که همه سویه با چنان روندی نیز همسو نیست، استوار کرده و می کنند. هر نیروی منطقه ای یا فرامنطقه ای، چنانچه این روند عینی را نادیده بگیرد و بخواهد در برابر آن بایستد، شاید بسته به توان خود تا اندازه ای از شتاب آن بکاهد یا اینجا و آنجا آن روند را در دامنه ای کوتاه و ناپایدار بسود خود دگردیسه نماید، ولی نخواهد توانست، سمت و سوی تاریخی آن را دگرگون نماید؛ چه برسد به آنکه جلوی پیشرفت آن را بگیرد. کشور یکپارچه ی کردستان، در فرجامِ کار که چندان دور نیست، کالبد خواهد یافت. سخن بیش تر در این باره در چارچوب این نوشتار نمی گنجد.۵ تنها به این نکته بسنده می کنم که جنگ و بحران در سوریه و عراق نمی تواند با زیر پا نهاده شدن هوده ی مردم کردستان به فرجامی خوش بینجامد. هر که آن را دریافت، نه تنها بسود مردم کردستان که بسود خویش گام بر خواهد داشت و آنکه درنیافت، حتا اگر ادعای نمایندگی خدا بر روی زمین را داشته باشد، دستِ خدا که همان روند عینی است، بر زمینش خواهد کوفت.
ب. الف. بزرگمهر هفتم تیر ماه ۱۳۹۶
پی نوشت:
۱ ـ برگرفته از گزارش «گفتگوی وزیران خارجه روسیه و آمریکا در مورد آتش‌بس در سوریه»، ششم تیر ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
۲ ـ برگرفته از گزارش «وزیر دفاع آمریکا از احتمال ارسال سلاح برای کردهای سوریه پس از آزادی رقه خبر داد»، هفتم تیر ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»
۳ ـ گزارش «آمریکا می‌گوید دولت اسد قصد دارد حمله شیمیایی تازه‌ای انجام دهد»، ششم تیر ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»
۴ ـ گزارش «مذاکرات آمریکا و روسیه بر سر ایجاد مناطق امن در سوریه ”بدون مشارکت ایران“»، ۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»
۵ ـ در نوشتارهای گوناگونی به سویه هایی از این جُستار پرداخته ام؛ ولی نوشتار زیر، هم نزدیک تر به دوره ی کنونی است و هم یکپارچه تر به آن پرداخته است:
«چگونگی برخورد به «طرح خاورمیانه نوین» در گرانیگاه آن!»، ب. الف. بزرگمهر، ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۵
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/04/blog-post_28.html
هارت و پورتِ سخنگوی کاخ نامور به «سپید» در ۲۹ خرداد ماه گذشته، بروشنی گواهِ شکست سیاسی و نظامی «یانکی ها»، همدستان و مزدوران دوروی وی در سوریه است:
«... رژیم سوریه و رژیم‌های دیگر بایستی این جُستار را بدیده بگیرند که ما هوده ی پشتیبانی از نیروهای یگانه ی گروهبندی در نبرد علیه داعش را پاس می داریم.»۱
نیروهای "یگانه" ای که دیگر چون گذشته، چندان یگانه نیستند و لولوی ساخته و پرداخته ای بدست خودشان که بسیار آب رفته و می رود تا برای همیشه از پهنه ی روزگار ناپدید شود؛ به این ترتیب، نیازمند باریک بینی چندانی نیست که هارت و پورت نهفته در یاوه گویی طوطی آن کاخ اهریمن نشین، بهانه ای میان تهی برای نگاه داشتن پای در جنگی است که رو به پایان می رود و همزمان، کوششی جانکاه در یافتن راه هایی دیگری برای جنگ افروزی های تازه در سوریه و کشورهای پیرامون آن را به نمایش می نهد. چنین کوششی، در گفته ای چشمگیر از وزیر جنگ «یانکی» ها نامور به «سگ دیوانه»، آشکارتر بدیده می آید:
«هنگامیکه آنها [«نیروهای دمکراتیک سوریه» دربرگیرنده ی کردها در کانون آن] نیاز به چیزی نداشته باشند، ما آن را با چیزی که به آن نیاز دارند، جایگزین خواهیم کرد!»۲ بزبانی ساده تر و رُک و پوست کنده تر:
اگر حتا جنگ و درگیری در کار نباشد؛ ما آن را می آفرینیم! ما نیازمند جنگیم! ما به پیگیری جنگ در سوریه و هر جای دیگری از جهان که به کام مان نچرخد، نیازمندیم! بگذار به جان یکدیگر بیفتند و تا پای جان برای نابودی دیگری بکوشند؛ کاریای ما افروختن و شعله ور نگاه داشتن آتش جنگ در میان خلق هاست!
یادآور می شوم که با رو شدن دروغگویی ها، نیرنگبازی ها و تبهکاری های بیشمارشان در شش سال آزگار، کم ترین آبرویی برای آن ها و بویژه سردمداران شان که خود را با گستاخی «جامعه جهانی» می نامند، در پیشگاه توده های مردم جهان و از آن میان، مردم خود آن کشورها برجای نمانده و از پیش، بار سنگینِ شکستِ اخلاقی را بر دوش می کشند؛ شکستی اخلاقی که با هیچگونه پرده پوشی و ترفندی، پوشاندنی نیست.
اینک با سرنگونی هواپیمای جنگنده ی ارتش سوریه درون خاک آن کشور از سوی نیروهای نظامی «گروهبندی امپریالیستی» به سرکردگی «یانکی ها» که با زیر پا نهادن قانون های برسمیت شناخته شده از سوی سازمان نامور به «ملت ها»، درون سوریه پایگاه نظامی ساخته اند و نیز یورش هواپیماهای جنگنده ی اسراییلی که هر از گاه و به هر بهانه ای، آماج های نظامی و غیرنظامی را در آن سرزمین باستانی بمباران می کنند، دست های خون چکان و چهره های اهریمنی دست اندرکاران راستین جنگ در سوریه، مدعیان حقوق آدمی و دایه های مهربان تر از مادرِ نامور به «جامعه ی جهانی»، آشکارتر از گذشته، چشم را می آزارد. تازه ترین نیرنگبازی و زمینه سازی برای آتش افروزی هایی که باید با همه ی نیرو جلوی آن را گرفت، ادعای نخ نما و بیم برانگیز «کاخ اهریمن نشین» درباره ی زمینه چینی و آمادگی برای یورش شیمیایی دولت سوریه به جایی درون آن کشور است؛۳ ادعایی ریشخندآمیز که نه هم اکنون و نه بار گذشته، هیچگونه شَوَند و انگیزه ای برای انجام آن از سوی رژیم آن کشور از هستی برخوردار نبوده و نیست. از چنان تبهکاری های جنگی بویژه رژیم سیهونیستی اسراییل و «یانکی ها» بهره مند می شوند و چنانچه در جایی از خاک سوریه یا پیرامون آن رخ دهد، بی هیچ گمان و گفتگو، زیرِ سر همین نیروهای اهریمنی و مردمکش است و بس! این را بسیاری از مردم جهان نیک می دانند و دست یازیدن دایناسورهای تمرگیده در آن کاخ به یاری و همدستی «نادان یابو»، «رجب طیّب» یا هر جک و جانور دیگری از این دست، جز به کشتن دادن شماری مردم بیچاره، آبروریزی باز هم بیش تر خودشان را در پی خواهد داشت.
آنچه هنوز برای نگارنده ناروشن است، روندی است که در چارچوب قرار و مدارهای پیشینِ روسیه با نمایندگان «یانکی»ها بر سر پدیداری منطقه های نامور به «کاهش تنش» در جریان بوده و هنوز پی گرفته می شود. به عنوان نمونه ای گمان برانگیز، گفتگوهای اندکی بیش از دو هفته پیش فرستادگان دو کشور یاد شده در پایتخت کشور اُردن را یادآور می شوم که بنا بر گزارش های رسانه ای، برای روشن نمودن چارچوب مرزهای یکی از منطقه های «کاهش تنش» در استان «درعا» در جنوب باختری سوریه، هم مرز با اُردن کانونمند بوده است.۴ آماج یا آماج های این گفتگوهای دوگانه، بگونه ای باریک روشن نیست. از دید من، پیگیری چنان روندی با همه ی سودمندی های آن در کاهش تنش، نباید چندان بدرازا بکشد و زمینه ای تازه برای بده بستان های سیاسیِ نیروهای فرامنطقه ای و درگیری های خونین دیگری در آینده فراهم نماید؛ زیرا هستی چنان منطقه هایی در دل سوریه یا هر کشور دیگری، بخودی خود، زیر پا نهادن هوده ی مردم و فرمانروایی رژیم این یا آن کشور بر سرزمین خویش است.
نکته ی دیگری که چه در سوریه، چه در عراق از برجستگی ویژه ای برخوردار است و در آینده ای بگمانم نه چندان دور، در ایران نیز با همان برجستگی به میان خواهد آمد، سرنوشت کردها و هوده ی برخورداری شان از فرمانروایی و رژیمی جداگانه در کردستان یکپارچه شده در آینده است. از دید نگارنده، روند یکپارچه شدن کردستان، روندی عینی، بیرون از خواست این یا آن کشور است. رده های گوناگون تحلیلگران کشورهای امپریالیستی و از آن میان، تحلیلگران «یانکی» آن را نیک دریافته و سناریوهای خویش را بر آن پایه که همه سویه با چنان روندی نیز همسو نیست، استوار کرده و می کنند. هر نیروی منطقه ای یا فرامنطقه ای، چنانچه این روند عینی را نادیده بگیرد و بخواهد در برابر آن بایستد، شاید بسته به توان خود تا اندازه ای از شتاب آن بکاهد یا اینجا و آنجا آن روند را در دامنه ای کوتاه و ناپایدار بسود خود دگردیسه نماید، ولی نخواهد توانست، سمت و سوی تاریخی آن را دگرگون نماید؛ چه برسد به آنکه جلوی پیشرفت آن را بگیرد. کشور یکپارچه ی کردستان، در فرجامِ کار که چندان دور نیست، کالبد خواهد یافت. سخن بیش تر در این باره در چارچوب این نوشتار نمی گنجد.۵ تنها به این نکته بسنده می کنم که جنگ و بحران در سوریه و عراق نمی تواند با زیر پا نهاده شدن هوده ی مردم کردستان به فرجامی خوش بینجامد. هر که آن را دریافت، نه تنها بسود مردم کردستان که بسود خویش گام بر خواهد داشت و آنکه درنیافت، حتا اگر ادعای نمایندگی خدا بر روی زمین را داشته باشد، دستِ خدا که همان روند عینی است، بر زمینش خواهد کوفت.
ب. الف. بزرگمهر هفتم تیر ماه ۱۳۹۶
پی نوشت:
۱ ـ برگرفته از گزارش «گفتگوی وزیران خارجه روسیه و آمریکا در مورد آتش‌بس در سوریه»، ششم تیر ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)
۲ ـ برگرفته از گزارش «وزیر دفاع آمریکا از احتمال ارسال سلاح برای کردهای سوریه پس از آزادی رقه خبر داد»، هفتم تیر ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»
۳ ـ گزارش «آمریکا می‌گوید دولت اسد قصد دارد حمله شیمیایی تازه‌ای انجام دهد»، ششم تیر ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»
۴ ـ گزارش «مذاکرات آمریکا و روسیه بر سر ایجاد مناطق امن در سوریه ”بدون مشارکت ایران“»، ۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۶، تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»
۵ ـ در نوشتارهای گوناگونی به سویه هایی از این جُستار پرداخته ام؛ ولی نوشتار زیر، هم نزدیک تر به دوره ی کنونی است و هم یکپارچه تر به آن پرداخته است:
«چگونگی برخورد به «طرح خاورمیانه نوین» در گرانیگاه آن!»، ب. الف. بزرگمهر، ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۵
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/04/blog-post_28.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر