«حضور ما در سوریه به خاطر
عِرق ملی ما است ... این امر در رابطه با عراق هم صدق می‌کند.»، «خبرگزاری ایسنا»، ۲۸ آذر ماه ۱۳۹۴
همه می دانیم که آن به گفته ی
وی «عِرق ملی» را فرستادگانی از «سپاه» و «بسیج» و دیگر مردم کوچه و بازارِ خرفت
شده با پریشانگویی های مذهبی، برای پشتیبانی از گنبد زرین گور فلان حضرت یا بهمان
نماد واماندگی فرهنگی در عراق و سوریه با ریختن خون خویش به نمایش می نهند. این که
چرا آن «عِرق ملی» در خود ایران نگونبخت مان پایور نمی شود، جُستار دیگری است که
پاسخ به آن را از مردک دودی نمی توان چشم داشت. با این همه، باید از این حجتیه ای
پفیوز و دیگرانی چون وی در رژیم تبهکار ایران پرسید:
چرا رگِ پولشویان، دزدان
درآمدها و سرمایه های ملی و سوداگران ریز و درشت هست و نیست مردم ایران از قانون
تازه ی روادید «یانکی» ها چنین جهیده و برآشفته شده اند؟! آیا این هم گونه ای دیگر
از «عِرق ملی» است؟
ب. الف. بزرگمهر
پنجم دی ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر