«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ آبان ۲۰, شنبه

نه ترامپ، نه جنگ!

ترامپ به خانه برگرد!

در زیر هشت تصویر از پرخاش بسیار گسترده ی مردم سرزمین کره، پیش و پس از آمدن لات بی سر و پای «یانکی» به بخش چنگ اندازی شده در جنوب آن سرزمین باستانی را از اینجا و آنجا برگرفته و آورده ام. تنها واپسین تصویر از آنِ پرخاش توده ای مردم در «جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره» در شمال آن سرزمین است. یکی دو تصویر از آنِ تارنگاشت «واشنگتن پست» و «دیلی استار» و شمار بیش تری از آنِ یک تارنگاشت هلندی است. همزمان با بار کردن همین هشت تصویر، بر پایه ی آنچه «ضد ویروس» گزارش می دهد با ۱۲ یورش رایانه ای نیز روبرو شدم («A phishing attempt detected») که بخودی خود، نشاندهنده ی سویه دیگری از مزدوری رسانه هایی یکی از دیگری تبهکارتر در شناسایی آدم هاست؛ رسانه هایی کمابیش همگی از آنِ کارتل های بزرگ سیهونیستی ـ امپریالیستی که شاید بیش از ۹۹ درصدشان  بجای بازتاب چنین پرخاش ها و پایداری توده های مردم در اینجا و آنجای جهان باشد، انباشته از گزارش و تصویر این یا آن انچوچک سینما، "ستاره" ی فوتبال و گُه خوری های سیاستمدارانی یکی از دیگری تبهکارتر، دله دزدتر و بیشرم تر است و چنانچه ناچار به بازتاباندن آن پرخاش ها نیز شوند، مانند نمونه ای که یادآور شدم از آن  برای گردآوری داده های کاربران بهره ای نابجا و تبهکارانه می برند.

به هر رو، همین هشت تصویر و شعارهایی که مردم با خود به میدان آورده اند به اندازه ای بسیار بیش از بسنده، گویا و بی نیاز از هرگونه سخنی افزوده است. زیر نویس انگلیسی یکی دو تا از آن ها و پیوندشان را نیز یادآور شده ام.

مرگ بر امپریالیسم!

زنده باد  «جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره»!

پاینده و استوار باد همبستگی ملت ها و خلق های جهان در پیکار با امپریالیست ها و همه ی رژیم های ریزه خوار یا نوکرشان!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۶

برنام و زیر برنام را از شعارهای توده های انبوه مردم کُره برگرفته ام.  ب. الف. بزرگمهر 






































































































































هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!