«داشتن انباشته ی چشمگیری از بزهای
بلاگردان که در هر مناسبتی بتوان از آن ها سود برد، برای امنیت یک کشور با حاکمیت
خودکامه* بایسته است؛ درست همانگونه که پرورش
دام از بایستگی های کشاورزی پاک (سالم) بشمار می آید»
از کتاب ارزنده ی «مکتب دیکتاتورها»،
نوشته ی «ایگناتسیو سیلونه» (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر )
http://www.behzadbozorgmehr.com/2012/10/blog-post_23.html
* در نوشته ی اصلی، «کشور توتالیتاریستی» آمده که از آن با نادیده گرفتن
ماهیت این یا آن حاکمیت، بهره برداری های نابجایی در ادبیات سیاسی شده است. «کشور
با حاکمیت خودکامه» که رژیم های به تاریخ سپرده شده ی پادشاهی در ایران و تا
اندازه ای حاکمیت کنونی آن را دربرمی گیرد، گونه ی برجسته ای از آن است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر