«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ دی ۷, پنجشنبه

نه جانم! بجای آنکه سر بر زمین بگذاری و بمیری، دهانت را ببند و لالمونی بگیر

احمدی نژاد: اگر رهبری یک نظری داشت و شما یک نظری، باید بمیری؟

نه جانم! مردن چرا؟! همین که دهانت را ببندی و خفقان بگیری، رهبری را بس است! آدم خردمند که روی سخنِ چنان رهبری سخن نمی گوید. یک ملت است و یک رهبرِ «بصیرت العظما»! دیگر جایی برای پرچانگی بر جای می ماند؟! رهبر بجای همه ی مردم، نیک می اندیشد و از زبان همگی، نیک سخن می گوید؛ ولی تا همینجا! کردار نیک آن با ملت است دیگر. در این باره و تنها از همین سویه می توان وی را با هیتلر سنجید و می دانید که «در مَثَل مُناقشه نیست». او نیز اندیشید که کدام کارها باید بشود تا نژاد برتر ژرمن در همه ی جهان سروری کند و آن را در گفتارهای بیمانند و سخنرانی های آتشین خود بر زبان آورد. آلمانی های نازی هم آن را به اجرا درآوردند. اکنون نیز همانگونه است؛ دین اسلام و البته، شاخه ای از آن به نام شیعه دوازده امامی که واپسین امام آن روشن نیست از هستی برخوردار بوده یا همان ها که تاکنون به نام وی از توده های پاک و بی آلایش شیعه مذهب بدرازای چندین سده پول های مفت و گزاف ستانده، چنان شخصیتی را ساخته و پرداخته اند، باید سرور همه ی جهان بشود؛ همین و بس! دیگر جایی برای ستیزه و اینا نیست. بجای آنکه سر بر زمین بگذاری و بمیری، لالمونی بگیر و همه ی نیرویت را در این راه بسیج کن تا انشاء الله آقا امام زمان سر ذوق بیاید و پدیدار شود.

ب. الف. بزرگمهر    هفتم دی ماه ۱۳۹۶




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!