«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ بهمن ۲۲, یکشنبه

نشانه ای از دوستی میان خلق ها و ملت ها؟!

نشستن در کنار جانورانی که به خون مردم جهان تشنه اند، نشانه ای از دوستی میان خلق ها و ملت های جهان نیست!

من به جای گرفتن بانو «کیم یو یونگ» از «جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره» در کنار چنین جانور جنگ افروزی* پرخاش می کنم و آن را نشانه ی از دوستی میان خلق ها و ملت های جهان و نماد چنان بازی های ورزشی نمی دانم. زیرا وی رُک و پوست کنده، نماینده ی راستین مردم «ایالات متحد» نیست. آزمون چنین سخنی در کردار بسیار ساده است:
همین بس که یکبار هم شده، این کُرّه خر یا آن لات بی سر و پای «یانکی» و یا هر جک و جانور دیگری تمرگیده در بالای هِرَمِ دستگاه دیوانسالاری آن کشور را بدون پاسداران و گماشتگان ساز و برگ یافته به میان توده های مردم «ایالات متحد» بفرستند تا به چشم خود ببینند چه پیش خواهد آمد.

این جانور، عروسکی از میان سایر عروسکان گوش بفرمان کلان سرمایه داری امپریالیستی «یانکی» هاست که دست شان برسد، سراسرِ جهان را به خاک و خون خواهند کشاند. نگاهی گذرا به گفته های وی، پیش و پس از آغاز همین بازی ها بروشنی نشان از ناخشنودی و برآشفتگی وی از گرم شدن هماوندی های میان مردم کره در شمال و جنوب و خاور و باختر و کانون آن دارد. ناگفته نماند که گرم شدن هماوندی ها میان مردم سرزمین دو پاره شده ی کُره، این بار نیز بدون گام های سنجیده، ارزنده و آشتی جویانه ی «جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره» که آن را با آشتی جویی میان «گرگ و بَرّه» یکی نباید پنداشت، شدنی نبود. درست به همین شَوَند و گفته های برانگیزاننده و جدایی افکن لات های یکی از دیگری بی سر و پاتر «یانکی»، نشستن در کنار چنان جانوری را کاری ناشایست می دانم و کم ترین نشانی از دوستی میان خلق ها و ملت های جهان در چنین رویکردی نمی بینم.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ بهمن ماه ۱۳۹۶

* «مایک پنس»، دستیار رییس‌جمهور «یانکی» ها گفته است با وجود گرم شدن هماوندی های میان دو کُره [کدام دو کُره؟! بخش چنگ اندازی شده در جنوب آن سرزمین را که نمی توان کُره ای دیگر نامید!] در بازی‌های المپیک زمستانی، کره‌ جنوبی [بخوان: دست نشاندگان «یانکی» ها در آنجا]، ژاپن [بخوان: مزدوران «یانکی» ها در آنجا] و آمریکا [بخوان: «یانکی» ها]، در مورد گوشه گیر نمودن کره شمالی [بخوان: «جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره»] بخاطر برنامه ی هسته‌ای‌اش یکپارچه هم‌داستان هستند. «مایک پنس» که برای [مراسم] گشایش بازی‌های المپیک زمستانی به بخش چنگ اندازی شده در جنوب سرزمین کُره سفر کرده بود، هنگام پرواز به «ایالات متحد» به خبرنگاران همراهش گفت:
«هیچ جداگانگی میان ”ایالات متحد“، جمهوری کره و ژاپن درباره ی بایستگی پیگیری گوشه گیر نمودن اقتصادی و دیپلماتیک کره شمالی تا هنگام کنار گذاشتن برنامه‌ هسته‌ای و موشکی‌اش نیست.»

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» ۲۲ بهمن ماه ۱۳۹۶ (با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از سوی اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز همه جا از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!