«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ اسفند ۴, جمعه

... كه نه از تاك نشان بود و نه از تاکنشان ـ بازانتشار

بودم آن روز من از طايفه ی دُردكشان
كه نه از تاك نشان بود و نه از تاکنشان 

از خرابات ‏نشينان، چه نشان می طلبى
بى ‏نشان ناشده زايشان، نتوان يافت نشان 

هر يك از ماهوَشان، مظهر شأنى دگرند
شأن آن شاهدِ جان، جلوه‏ گرى از همه ‏شان 

جان فدايش كه به دلجويى ما دلشدگان
می رود كوى به كو، دامن اجلال‏ كشان 

در ره ميكده آن به كه شوى خاك اى دل
شايد آن مست، بدين سو گذرد جرعه ‏فشان 

نكته ی عشق به تقليد مگو اى واعظ
پيش از آن باده بچش، چاشنى يى هم بچشان 

جامى اين خرقه پرهيز بينداز كه يار
همدم بى سر و پايان شود و رندوَشان

عبدالرحمان جامی

http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/10/blog-post_69.html 
 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!