گماشتگان امنیتی افغانستان به یاریِ «ششلول بندهای جامعه
ی جهانی»، سیزدهم فروردین ماه (حمل) به آنچه
«محل تجمع گروه طالبان» در استان قندوز یاد شده بود، یورش برده و آنگونه که سپس بر
زبان مارگزیده شان آمد، ۱۸ تن از «افراد مهم گروه طالبان کشته و ۱۲ نفر دیگر زخمی
شدند.»
اینک، بر پایه ی گواهی سازمان نامور به «ملت های یگانه»
به تاریخ ۱۷ اُردی بهشت ماهِ (ثور)
گذشته، در آن یورش، ۳۶ غیرنظامی از آن میان، ۳۰ کودک کشته و ۷۱ تن از آن میان، ۵۱
کودک نیز زخمی شده اند.
بر بنیاد چنین آماری می توان
گمانه زد که آن تبهکارانِ بی همه چیز به جایی چون کودکستان یا دبستان یورش برده
اند؛ ولی از همه ی این ها چشمگیرتر، گفته های کلاغ کون دریده است که انگیزه ای
برای نوشتن این یادداشت شد. وی همراه با پوزش از تبهکاری بزرگِ انجام شده که دیگر
با هیچ ترفندی نمی شود آن را ماسمالی نمود، گفته است:
«تفاوت میان فتنه‌گران و
حکومت قانونی همین است که حکومت قانونی از اشتباهاتی که در حق ملت صورت گرفته،
معذرت می‌خواهد.»*
با خود می اندیشم:
چه جداگانگی (تفاوت) بیمانندی؟! آن ها بی هیچ پوزشی می
کُشند؛ ولی ما که می کُشیم با بزرگمنشی پوزش می خواهیم! بزرگواری از این بیش تر
نمی شود که خواهر و مادرِ مردم را بگایی؛ زندگی شان را به آتش بکشی و آنگاه که پَتِه
ات روی آب افتاد، چنین فروتنانه پوزش بخواهی! تُف به آن بزرگواریِ فریبکارانه و
این فروتنیِ دروغین!
ب. الف. بزرگمهر
۲۷ اُردی بهشت ماه ۱۳۹۷
*
بنیادِ خبر برگرفته از گزارش «عذرخواهی غنی بابت کشته شدن غیرنظامی‌ها در دشت ارچی
قندوز»، تارنگاشت وابسته به امپریالیسم انگلیس: «بی بی سی» به تاریخ ۲۶ اُردی بهشت
ماه ۱۳۹۷ است که آن را همه
سویه ویرایش، پاکیزه و بازنویسی نموده ام.
ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر