قراردادی با ارزش تاریخی که چنانچه جامه ی کردار بپوشد، دستاوردهایی تاریخی ببار خواهد آورد

امروز که به پایان آن نزدیک می شویم، روزی خوب و امیدبخش بود؛ از دید من، بهترین روز سال های کنونی! روزی که قراردادی برابرهوده با چشم اندازی امیدوارکننده میان جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره با زورگوترین کشور امپریالیست جهان در شرایطی دستینه شد که آن کشور و مردم سرفرازش  از چندی پیش، زیر فشار تحریم های خردکننده ی روزافزونِ کشورهای امپریالیستی و ریزه خواران آن به پشتوانه ی سازمان ها و نهادهایی پوشالی نامور به «جامعه جهانی» قرار گرفته اند و از آن پشتوانه ی سترگ جهانی در کالبد «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» و «جمهوری توده ای چین» در سال های جنگ میهنی با امپریالیست های «یانکی» نیز برخوردار نیستند. کاسه بشقاب فروش های کوته بین چینی و مافیای تبهکار روسی، جایگزین آن دو کشور شده اند.

از قراردادی که متن آن هنوز بیرون نیامده و تنها چارچوب های دوربردی (استراتژیکی) و راهبردی (تاکتیکی) آن منتشر شده، شاید بتوان نرمش هایی از سوی جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره را گمانه زد و به پندار آورد؛ ولی به هیچ رو، واپس نشینی و از آن بدتر، شکستی خوار کننده و شرم آور چون آنچه رژیم دزدان اسلام پیشه برای پیشبرد بهره وری های کوته بینانه و کوتاه بُردِ کلان سوداگران فرمانروا و ریزه خوارانِ خُمس و زِکات بگیرشان به آن تن داد و توده های مردم ایران را سرافکنده نمود، در آن دیده نمی شود. در آن متن، برخلاف نیرنگبازی های دو تارنگاشت امپریالیستی «رادیو فردا» و «بی بی سی» که بویژه این دومی در نوشتاری با پیش کشیدن جُستارهایی گمراه کننده به این مناسبت کوشید تا از برجستگی این قرارداد تاریخی بکاهد از کوتاه نمودن دست همه ـ و نه، تنها جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره ـ  از جنگ ابزارهای هسته ای سخن به میان آمده است. سخن به هیچ رو، بر سرِ «ضمانت امنیتی در برابر خلع سلاح اتمی»،۱ آنگونه که تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی» ها در برنام نوشتار خود آورده، نیست. در متن همین نوشتارِ دوپهلو از زبان خبرنگار ایرانی تبارِی که به سنگاپور فرستاده شده، چنین آمده است:

«به گزارش توماج طاهباز، خبرنگار اعزامی رادیو فردا به جزیره سنتوسا در سنگاپور، محل برگزاری این نشست، چهار نکته اصلی​ در سند همکاری رهبران آمریکا و کره شمالی عبارتند از:​

تعهد دو کشور به برقراری مناسبات تازه، تلاش مشترک دو کشور برای برقراری صلح باثبات و ماندگار در شبه جزیره کره، تعهد کره شمالی به تلاش در راه غیراتمی شدن کامل این شبه جزیره و تعهد آمریکا به اعطای ضمانت‌های امنیتی، و تعهد دو کشور به «بازیافت بقایای» اسرا و زندانیان.​»۲

باید از این مشنگ پرسید:

در شرایطی که بیش از سی هزار نیروی «یانکی» با جنگ ابزارهای گوناگون و از آن میان، موشک های سهمگینِ «تاد» و پایگاه ها و بمب افکن های اتمی، بخش جنوبی آن سرزمین را در چنگ خود دارند، آن جمهوری سرفراز یا بزبان مارگزیده ات: «کره شمالی»، چگونه می تواند به تنهایی «غیراتمی شدن کامل این شبه جزیره» را بر دوش بگیرد؟! بنابراین، روشن است که بخشی از قرارداد به کوتاه شدن دست هر دو سو از جنگ ابزارهای هسته ای و اتمی در سرزمین کره اشاره دارد؛ و برجستگی دستینه شدن این قرارداد و دستاورد بزرگ آن، درست در همین نکته است که میرزابنویس های آن دو تارنگاشت به هر شَوَندی که جای پرداختن به آن در اینجا نیست، کوشیده اند تا اندازه ای هم شده، آن را لاپوشانی نموده و با در میان نهادن جُستارهایی ناهماوند یا سفسطه آمیز چون نمونه ی یادشده در بالا از ارزش آن بکاهند.

ارزش تاریخی این قرارداد نیز نه آنگونه که رسانه های امپریالیستی با بزرگنمایی بسیار بیجا آن را برخ کشیده اند، در دیدار لات بی سر و پای «یانکی» با رهبر جمهوری سرفراز دمکراتیک خلق کره که در دستاورد تاریخی آن نهفته است؛ قراردادی که چنانچه جامه ی کردار بپوشد از تنش بی پیشینه و فزاینده در آن منطقه کاسته، راه همزیستی آشتی جویانه میان ملت های آنجا را هموارتر می کند و بر آب و هوای هماوندی های جهانی نیز انگ و نشان مثبتی خواهد نهاد. اینک باید چشم براه انتشار متن آن قرارداد بود و در راه ببار نشستن آن کوشید.

به نوبه ی خود، این دستاورد را به توده های مردم سختکوش سرتاسر سرزمین کره از آن میان، مردم سرفراز دمکراتیک خلق کره و همه ی کسانی که در راه دستینه شدن این قرارداد کوشیده اند، شادباش می گویم و امیدوارم این آغاز خوب به پایانی بهتر که همه ی نیروهای «یانکی» گورشان را از آن سرزمین گم کرده باشند، بینجامد.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۲ خرداد ماه ۱۳۹۷

پی نوشت:

۱ ـ برگرفته از گزارش «توافق ترامپ و کیم جونگ اون: ضمانت امنیتی در برابر خلع سلاح اتمی»، تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» ۲۲ خرداد ماه ۱۳۹۷

بیچاره میرزا قلمدون گوز بریش، شرمش آمده رُک و پوست کنده بنویسد، ««ضمانت امنیتی در برابر خلع سلاح اتمی کره شمالی» و شاید با خود گفته است:

همان «در برابر» که در عبارت چپانده ام به همان آرش است دیگر! و منِ شرمنده، نان و پنیر و بوقلمونم را آسوده تر به نیش می کشم!

۲ ـ همانجا (برجسته نمایی های متن از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر)