... هر کس که گشت عاشق، رو دست از او بشو ـ بازانتشار

رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو

گفتند خواجه عاشق و مست است و کو به کو 

گفتم فریضه دارم آخر، نشان دهید

من دوستدار خواجه‌ام آخر، نِیَم عدو 

گفتند خواجه عاشق آن باغبان شده‌ست

او را به باغ‌ها جو یا بر کنار جو 

مستان و عاشقان، برِ دلدار خود روند

هر کس که گشت عاشق، رو دست از او بشو 

ماهی که آب دید، نپاید به خاکدان
عاشق کجا بماند در دور رنگ و بو

برف فِسُرده کو رخ آن آفتاب دید

خورشید پاک خوردش، اگر هست تو به تو 

خاصه کسی که عاشق سلطان ما بُوَد

سلطان بی‌نظیر وفادار قندخو 

آن کیمیای بی‌حد و بی‌عد و بی‌قیاس

بر هر مسی که برزد، زر شد به ارجعوا* 

در خواب شو ز عالم وز شش جهت گریز

تا چند گول گردی و آواره سو به سو 

ناچار می برندت باری به اختیار

تا پیش شاه باشدت اعزاز و آبرو 

گر ز آنک در میانه نبودی سرخری

اسرار کشف کردی عیسیت، مو به مو 

بستم ره دهان و گشادم رهِ نهان

رَستم به یک قِنینه** ز سودای گفت و گو 

مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی 

با اندک ویرایش در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب؛ برنام را نیز از متن برگزیده ام. ب. الف. بزرگمهر 

پی نوشت: 

* ارجعوا، عربی واژه ی «برگشت» است. 

** قنینه، آوندی است چون شیشه و صُراحی که شراب در آن پر کنند. (واژه نامه ی دهخدا)

http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/02/blog-post_75.html