همین چند روز پیش، نمونه ساعتی از چین در «گوگل پلاس» دیدم
که اگر ساختگی نباشد، نموداری از شیوه ی نگرش سوداگرانه ی سرمایه داری رویش یافته ی
چینی است و کاری نیز به این ندارد که چنین ساعتی آذین بخشِ (!) دست یک کلُه خر
«داعشی» شود یا فلان کودنِ شیعه مذهب که در جهانی با شتاب سرسام آور دانش ها و فن
آوری های نوین، هنوز با گواه گرفتن خوابنمایی ها یا داستان های برگرفته از پیامبر
و این یا آن امام در پی پایوریِ برتری کیش خود بر آن یکیست از آن سود جوید! شیوه ی
نگرشی که چنانچه کمی بیش تر رویش یافته، ریش و سبیل درآورد، بنیاد هرچه اندیشه ی
کمونیستی و آنچه هنوز نمودار بازمانده ی نیمه جانی از سوسیالیسم در آن کشور است را
از ریشه در آورده، دور خواهد ریخت؛ گرچه، این نیز بماند که پندار خامِ جایگزینیِ
امپریالیست های کهنه کار اروپایی و یانکی که برخی چپ ها نیز دورنمای آن را می بینند
به گور خواهند سپرد. چنین دوره ای در تاریخ برای همیشه سپری شده است. **
اکنون و در آینده یا مرگ است یا سوسیالیسم!
ب. الف. بزرگمهر
۱۹ مهر ماه ۱۳۹۳
* «... چين کشوری سوسياليستی است ... حزب کمونيست در آنجا حاکميت دارد و همه
چيز را زير نظر دارد ... عنوان رسمی اين کشور: جمهوری خلق چين است ...» از نوشتار
«چند نکته در مورد چین»، ب. الف. بزرگمهر، ۲۵ مهر ۱۳۸۷، بازانتشار چهارم:
https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/05/blog-post_5.html
** «دیواری به نام «حدّ» و برخی چشم اندازهای آینده»، ب. الف. بزرگمهر، ۲۳ شهریور ماه ۱۳۹۳
https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/09/blog-post_65.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر