اگر این دو توانستند به چنان جایگاه هایی دست یابند، شما هم می توانید ... ـ بازانتشار

کودنی از چهره اش می بارد؛ کسی که بجای مغز با پایش می اندیشد؛ آن هم تنها هنگامی که می خواهد لگدی روانه ی بخت برگشتگان پلستینی کند. آن یکی، آویگدور هم به چنین دردی دچار است؛ کسی که بگمانم در آن سن و سال تا ننه اش ناشتا چیزی به حلقش نریزد، سرِ حال نمی شود و بیم جنگ افروزی بی هیچ شَوَندی بالا می گیرد:

بخور پسرم! اخم هایت را باز کن و با چهره ای گشاده سرِ کار برو! جنگ راه نیندازی ها؟

دو کودن، در میان ملتی باهوش و از دید من، باهوش ترین ملت جهان که پیوندهای دیرینه ای نیز با مردم ایران دارند و برخلاف تازیان عرب که در نابودی ایران و  فرهنگ ایرانی بسیار کوشیدند و تا اندازه ای نیز کامیاب شدند، یهودیان از دیرباز، انگ و نشان برجسته ای در تاریخ ایران از خود بر جای نهاده و در بهبود هماوندی های میان ایرانیان با دیگر ملت های پیرامون و حتا دورتر از آن میان بویژه در زمینه ی بازرگانی داشته و به پربار شدن فرهنگ ایرانی کمک های گاه شایانی نیز نموده اند. با خود می اندیشم:

شاید بهتر باشد تصویرهای این هر دو را در آموزشگاه های کودکان وامانده ی ذهنی در اسراییل و جاهای دیگر بدیوارها بیاویزند و هر بامداد به آن کودکان یادآور شوند:

ببینید! اگر این دو با همه ی واماندگی های خود توانستند در میان ملتی بسیار باهوش به جایگاه نخست وزیری و وزیر جنگ برسند، شما هم می توانید ...

راستی، آیا ما ایرانیان نیز کمابیش به چنان دردی دچار نیستیم که هر کودن و مُنگل و زبانباز کون پاره ای به برترین جایگاه های کشوری و دولتیِ خیمه و خرگاه آنچه رهبری می خوانند، دست می یابد و جز زیانکاری و تباهی ببار نمی آورد؟!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ خرداد ماه ۱۳۹۷

http://www.behzadbozorgmehr.com/2018/06/blog-post_66.html