«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ آذر ۱۲, دوشنبه

در از هم پاشی «اوپک»، هیچ رژیمی به اندازه ی رژیم تبهکار فرمانروا بر ایران گناهکار نیست

نفت بسیار زودتر از آنچه پیش بینی شده، جایگاه خود به عنوان برجسته ترین خاستگاه انرژی را از دست خواهد داد؛ زمینه ای برای افزایش هر چه بیش تر فرآوری و فروش آن در بازارهای جهان از سوی هر کشور نفتخیز و پیامد سرراست آن، همچشمی گسترده تر میان فرآورندگان آنچه «زَر سیاه» نام گرفته و ارزان شدن هر چه بیش تر با شتابی فزاینده! ولی جز این، یکی دو نکته ی دیگر نیز شایان درنگ است:
در زایش پراکندگی میان هموندان و زمینه سازی برای از هم پاشیده شدن «سازمان کشورهای فرآورنده ی نفت» («اوپک»)، هیچ رژیمی به اندازه ی رژیم سگ مذهب اسلام پیشگان فرمانروا بر ایران گناهکار نیست؛ از فرآوری بی اندازه و بی برنامه ی پس از دستینه نمودن ننگین ترین قرارداد تاریخ ایران، نامور به «برجام» گرفته تا همدستی آشکار و پنهان با دَم و دستگاه دیوانسالاری «یانکی» ها که از دید من، نشانه ای شگرف بر ارزان شدن یکباره ی نفت از چند سال گذشته تاکنون نهاد و گناه آن را نمی توان تنها بر گردن «یانکی» ها یا در پیِ واپسین ترفندشان در این باره نهاد. کم ترین دودلی بخود راه نمی دهم که بگویم:
دولت پلید «زهدان اجاره ای» بویژه کسانی چون «قره نوکر ظریف یانکی» ها و «دزد نامدار زنگوله پا» که بر بشکه های نفت ایران تمرگیده و جان ننه اش، سیاست می ورزد، در پیشبرد سیاست «یانکی» ها نقشی برجسته داشته و همچنان دارند؛ کسانی که همراه با «کیرِ خرِ نظام» سزاوار تیرباران شدن هستند.

با پلشتی و گند و گه ببار آمده بدرازای چهل سال که از آن میان، رژیم کنونی را بسی بیش از رژیم گذشته به درآمدهای نفتی وابسته نموده، آنچه با پیگیری روند کنونی در کم تر از دو دهه رُخ خواهد نمود، ایرانی وامانده از هر سو، بی هیچ درآمدی سزاوار و مردمی بیش از پیش بخاک سیاه نشسته خواهد بود.

سرنگون باد رژیم تبهکار دزدان اسلام پیشه!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۷

***

قطر از اوپک بیرون می‌رود

وزیر امور انرژی [کشور] قَطَر، روز یکشنبه، در یک نشست خبری گفت که آن کشور از آغاز سال آینده ی ترسایی (کمتر از یکماه دیگر) از سازمان کشورهای فروشنده ی نفت: «اوپک» بیرون می‌ رود.

«سعد کعبی»*، شَوَند این آهنگِ (تصمیم) قطر را کانونمندی بیشتر کشورش بر افزایش فرآوری و فروش گاز از ۷۷ میلیون تن در سال به ۱۱۰ میلیون در سال‌های آینده اعلام کرد. بگفته ی آقای کعبی، قطر آهنگ خود را به آگاهی «اوپک» رسانده ‌است.

«سازمان کشورهای فروشنده ی نفت» با آماج هماهنگی و دستیابی [بهینه] به بهره وری کشورهای [هموند] و مدیریت بازار و فروش نفت، در سال ۱۳۳۹ بنیاد نهاده شد. دوازده کشور، هموندِ این سازمان بودند که با بیرون رفتن قطر، شمار آن ها به یازده کشور کاهش می یابد ...

برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»  ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۷ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

* در زبان پارسی، نیازی به کاربرد پیشوند عربی «اَل»، همراه نام خانوادگی جانوران دو پا و موردهای دیگر نیست؛ همانگونه که نمی گوییم: اَلبزرگمهر، اَلاُشتر یا اَلاُلاغ، نهادنِ «اَل» در جلوی «کعبی» نیز نه شایسته است و نه بایسته. همچنین بجای واژه ی عربی «بِن» به آرش «زاده»، «پسر» یا «پور» بهتر است از «پور» یا «زاده» سود بریم؛ مانند «محمدِ پور سلمان»  یا «محمد سلمان زاده»؛ گرچه از دید من، نیازی به پیروی از شیوه های نوشتاری یا گفتاری در زبان های دیگر و کاربردِ آن در پارسی نیست؛ بویژه آنکه در این باره از کجا می دانیم که فلانی زاده ی بهمانی است؟! شاید تخم و ترکه ی کسی دیگر باشد؛ مگر من و شما کف دست مان را بو کرده ایم که این ها را بدانیم. بنابراین بزبان کژدم گزیده ی کیر خری که یکشبه به جایگاه «نشانه خدا» در کشور بخت برگشته ی خودمان دست یافت: احوط بر آن است که خط سرخی دور هرگونه ناروشنی بکشیم و درون آن پا ننهیم!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ آذر ماه ۱۳۹۷

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!