«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ دی ۷, جمعه

آرش و مانشِ مردم، فرهنگ، بکارگیری و درآمد زایی در رژیمی واپسگرا

«حسنوند با یادآوری اینکه ۱۸۰۰ روحانی در وزارت نفت فعال هستند، توضیح داد:
این حجم از به کارگیری روحانیون به معنای آن است که دستور مقام معظم رهبری مبنی بر اجرای پیوست فرهنگی برای پروژه ها پیگیری می شود. البته به کارگیری۱ مُبلِّغ و روحانی، بخشی از اهداف پیوست های فرهنگی است.
...
یکی از دلایل تأخیر ارسال لایحه بودجه سال ۹۸ به مجلس، نامه مقام معظم رهبری به رئیس جمهور مبنی بر در نظر گرفتن بودجه مناسب برای اشتغال و درآمدزایی مردم بود، لذا نگاه مقام معظم رهبری نیز در راستای ایجاد اشتغال است.»۲

ب. الف. بزرگمهر  هفتم دی ماه ۱۳۹۷

پی نوشت:

پارسی نویسی:
۱ ـ نمونه ای روشن برای درست بکار بردن واژه هایی که نه واژه ی پیوند که بخشی از فعل هستند:
واژه ی «به» در جمله، بخشی از فعل «بکار گرفتن» و در اینجا «بکارگیری» است و باید بی هیچ گمان و گفتگو سر هم نوشته شود. جدا نویسی چنین واژه هایی در برخی نمونه های جداگانه، تنها به شَوَند بیش از اندازه دراز نشدن فعل یا همانند نشدن به واژه ای دیگر رواست؛ و در اینجا، سخن از سروده یا چکامه نیست که در آن، تنها به شَوَند درست در آمدن و جور شدن وزن و یا قافیه، چنین جدانویسی هایی رواست. این نکته را پیش تر نیز دستِکم یکی دو بار در این یا آن نوشتار یا یادداشت یادآور شده ام. این نکته را نیز می افزایم که برخی "نوآوری" های زنده یاد احمد شاملو در کاربرد چنان جدانویسی هایی در دیگر پهنه های شیوانگاری را بسیار نادرست و ناشایست می دانم. چنین کاری جز تکه تکه کردن زبان و از ریخت انداختن آن بیش نیست؛ برای نمونه، هیچ نیازی نیست که واژه ی «مُژه» را «مویچه» و از آن زشت تر و نارواتر «موی چه» بنویسیم؛ کاری که برخی از سر نادانی و برخی دیگر از آن میان، رسانه های پارسی زبانِ امپریالیستی ـ سیهونیستی، دانسته و آگاهانه به آن دست می یازند.

۲ ـ گزیده ای از گفته های فریدون حسنوند، رییس «کمیسیون انرژی مجلس فرمایشی» درباره ی چون و چرای گشت و گذار، همراه با دیگر هموندان همان «کمیسیون» به استان‌های خوزستان و کهگیلویه، برگرفته از تارنگاشت «انتخاب»  پنجم دی ماه ۱۳۹۷ (دانسته از ویرایش و پارسی نویسی آن خودداری ورزیده ام. برجسته نمایی های متن، همه جا از آنِ من است.  چنانچه بخت آن را بیابم، در این باره، گفتگویی پندارآمیز با «مقام معظم رهبری» یا همانا «کیرِ خرِ نظام» خواهم نگاشت. ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!