ما کارگران، آنجا که برای
حفظ منافع خود در برابر کارفرمایان قرار می گیریم از هر مذهب و قومی، دارای منافع
مشترکی هستیم و با کنار گذاشتن عقاید و باورهای خود، متحد و یکپارچه خواست های صنفی
مان را فریاد می زنیم و تفاوت های مذهبی و قومی را که می تواند یکی از عوامل
اختلاف و تفرقه فی مابین ما کارگران باشد، وارد مبارزه صنفی خود نمی کنیم.
اعتصاب ۲٨ روزه شما یاران و هم طبقه ای های مان در طول سالیان
گذشته، بزرگترین و شکوهمندترین اعتصابی بود که با تمام توان و قدرت پای آن ایستادید
و لرزه بر اندام کارفرما و مافیای ثروت و قدرت انداختید.
شما با ۲٨ روز ایستادگی در برابر ستمگران، موج کم نظیری از
اتحاد و همبستگی افکار عمومی داخلی و بین المللی، جنبش دانشجویی و دیگر جنبش های
عدالت طلبانه و آزادیخواهانه را در همبستگی با طبقه کارگر ایران خلق کردید.
شما ۱۴ روز پس از بازداشت نماینده های تان، خیابان های شهر شوش را در تصرف
خود نگه داشتید و با دفاع متحدانه، پیگیرانه و کم نظیر از همکاران پیشرو و نماینده
های تان، دستاوردی بزرگ از اعتصابی بزرگ خلق کردید و پایه ی سنتی قوی تر را در
دفاع از همکاران بازداشتی خود در جنبش کارگری ایران پی افکندید.
اعتصاب شما هر چند که با همدستی کارفرما و کُلّ دَم و
دستگاه دولت و مافیای قدرت و ثروت و با تهدید و ضرب و زور نهادهای امنیتی و قضائی
به پایان رسید، اما این اعتصاب، کارفرمای هفت تپه را نسبت به دوره قبل از اعتصاب
در موقعیت متزلزل تری قرار داد. ۲٨ روز با رنج و محنت فراوان و علیرغم همه خطرات و
تهدیدات ایستادگی کردید و همین ایستادگی شما چنان توجه افکار عمومی داخلی و بین
المللی را متوجه مافیای ثروت و قدرت در هفت تپه و به معنای اولاتری در سراسر ایران
کرد که یک خیز و اعتصاب دوباره شما می تواند این مافیا را حداقل در هفت تپه به زیر
بکشد.
بدانید که بیش از ما و شما، خود کارفرما و مافیای ثروت و
قدرت در هفت تپه به این واقعیت آگاه است و می داند که در صورت عدم توجه به خواست های
شما و سر گرفتن اعتصابی دیگر، این بار دودمانش در هفت تپه بر باد خواهد رفت. به همین
دلیل، کارفرما و مافیای ثروت و قدرت در هفت تپه تمام تلاش خود را در پی اعتصاب ۲٨ روزه شما بکار
بسته است تا این موقعیت متزلزل خود را ترمیم و با قرار گرفتن در موقعیت دوره قبل
از اعتصاب، قادر به ادامه ی تحمیل بی حقوقی مفرط به شما گردد. از همین رو هم است
که انحلال مجمع نمایندگان به عنوان تبلور اراده جمعی شما و با هر اشکال و نقدی که
ما کارگران به آن داشته ایم، در دستور کار کارفرما قرار گرفته است و کُلّ دَم و
دستگاه دولت و کارفرما، مصرانه در پی جایگزینی شورای اسلامی کار با مجمع نمایندگان
کارگری هستند تا بدینوسیله با تحمیل یک نهاد ضد کارگری به شما و ایجاد تفرقه در میان
صفوف متحدتان، موقعیت قوی تری را که امروز و در پی اعتصاب ۲٨ روزه به آن نائل
شده اید از شما باز پس گیرند.
دوستان و یاران، بدانید و آگاه باشید، شورای اسلامی
کار، نهادی کاملا ضد کارگری و مطلوب کارفرماست. لذا ما با استناد به آیین نامه
اجرایی و قانون انتخاب اعضای شورای اسلامی کار، همه شما یاران و هم طبقه ای های مان
را به ایستادگی در مقابل ایجاد این نهاد ضد کارگری فرا می خوانیم و از شما می
خواهیم همچون اعتصاب ۲٨ روزه خود، متحد و یکپارچه به مخالفت با ایجاد شورای اسلامی کار برخیزید.
در رابطه با شورای اسلامی کار و اَهمّ مستندات ضد کارگری
و کارفرمایی بودن این نهاد باید بگوییم:
۱ ـ این شورا، شورای اسلامی است و بنا بر این، سنگ بنایش متناظر به باور و عقیده
انسان هاست. این در حالی است که ما کارگران، آنجا که برای حفظ منافع خود در
برابر کارفرمایان قرار می گیریم از هر مذهب و قومی، دارای منافع مشترکی هستیم و با
کنار گذاشتن عقاید و باورهای خود، متحد و یکپارچه خواست های صنفی مان را فریاد می
زنیم و تفاوت های مذهبی و قومی را که می تواند یکی از عوامل اختلاف و تفرقه فی مابین
ما کارگران باشد، وارد مبارزه صنفی خود نمی کنیم. لذا چنانچه از همان اول اسم
تشکلی که می خواهیم ایجاد کنیم، آمیخته با مذهب و عقیده و باور معینی بکنیم، پیشاپیش
و بدست خود، مسائل و اختلافات مذهبی و تحت تاثیر آن، مسائل قومی و نژادی را نیز
وارد تشکل خود کرده و بدینگونه بدست خود، بذر اختلافات و رقابت های مذهبی و قومی
را که یکی از مهمترین عوامل تفرقه و تشتت در میان ما کارگران است، کاشته ایم.
۲ ـ طبق تبصره ماده ۲ آیین نامه اجرایی شوراهای اسلامی کار، اساسنامه این تشکل
توسط شورایعالی کار تصویب و در اختیار واحدهای تولیدی و صنعتی قرار داده شده است. به
عبارتی در تنظیم و تصویب اساسنامه ی تشکلی که مثلا قرار است منفعت ما کارگران را
نمایندگی کند، ما هیچ اختیاری نداریم.
٣ ـ بر اساس تبصره بند
"ح" ماده ۲ قانون تشکیل شوراهای اسلامی، هیأتی به نام هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای
عضویت در شورای اسلامی کار مرکب از: نماینده وزارت کار، نماینده وزارت صنعت، معدن
و تجارت و یک نماینده منتخب کارگران، وظیفه تایید صلاحیت کارگرانی که خود را کاندیدای
عضویت در شورای اسلامی کار می کنند، بر عهده دارد. به عبارتی، چنانچه در بین
کارگران کسی خود را کاندید عضویت در شورای اسلامی کار بکند و از طرفی مورد اعتماد
و قبول همه کارگران نیز باشد، این فرد بدون تایید صلاحیت در هیات تشخیص فوق الذکر
نمی تواند خود را کاندید عضویت در شورای اسلامی شرکت بکند. این هیات تشخیص در
واقع فیلتری است که حق انتخاب مستقیم نمایندگان را از ما کارگران سلب می کند و هیچ
کارگری علیرغم اینکه همه کارگران نیز به او رای بدهند، نمی تواند عضو شورای اسلامی
کار واحد مربوطه بشود. در واقع در قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار، هر کسی که
بخواهد خود را کاندیدای عضویت در شورای اسلامی بکند، باید پیشاپیش توسط هیاتی که
دو رای آن مربوط به نهادهای دولتی (وزارت کار و وزارت صنایع) و فقط یک رای آن
مربوط به خود کارگران است، تایید صلاحیت بشود. البته بماند که این دو رای (دو
وزارتخانه کار و صنایع) نیز بدون کسب نظر مساعد کارفرما و همچنین استعلام از وزرات
اطلاعات، صلاحیت کسی را تایید نمی کنند.
۴ ـ گذشته از هیات تشخیص برای تعیین صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار
که عملا اختیار را از خود کارگران یک واحد تولیدی برای انتخاب اعضای شورای اسلامی
کار سلب می کند، انحلال شورای اسلامی کارِ یک واحد تولیدی نیز تحت اختیار کارگران
آن واحد نیست و طبق ماده ۲۲ قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار، انحلال آن در صورت
"صلاحدید" در اختیار شورایی مرکب از هفت نفر به شرح زیر است: سه نفر از
نمایندگان شوراهای اسلامی کار به انتخاب شوراهای واحدهای منطقه، سه نفر از مدیران
واحدهای منطقه به انتخاب خود این واحدها و یک نفر نماینده از وزارت کار و امور
اجتماعی. به عبارتی چنانچه در صورت تشکیل شورای اسلامی در یک واحد تولیدی و به فرض
بسیار محال، کارگران از فعالیت های آن راضی باشند، اختیاری در ادامه کار و فعالیت
آن ندارند و این شورا می تواند توسط یک هیات هفت نفره که چهار نفرشان نماینده های
کارفرمایی و دولت می باشند و سه نفرشان نیز آدم های از فیلتر گذشته ی دیگر شوراهای
اسلامی منطقه هستند، منحل بشود.
۵ ـ بر اساس ماده ۶ آیین نامه اجرایی شوراهای اسلامی کار، در تمامی جلسات شورای
اسلامی کار هر واحد تولیدی، یک نفر از مدیریت واحد تولیدی مربوطه عضو شورا محسوب می
شود و می باید بطور مستمر در همه جلسات اعضای شورای اسلامی کار واحد مربوطه شرکت
نماید. به عبارتی اعضای شورای اسلامی کار چنانچه بخواهند تصمیمی بگیرند، مدیریت
واحد تولیدی مربوطه در همه آن تصمیم گیری ها حضور دارد و شورا عملا قادر نیست بدون
اطلاع کارفرما اقدام به کاری یا اتخاذ تصمیمی بکند.
دوستان و هم طبقه ای هایمان در شرکت نیشکر هفت تپه
همانطوریکه در ۵ بند فوق، بر اساس مستندات قانونی توضیح دادیم،
شوراهای اسلامی کار بنا بر ماهیت، تعریف و ساز و کار، عملا نمی توانند مدافع و
متضمن تامین منافع ما کارگران باشند. زیرا چه در هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای
عضویت در شورای اسلامی کار و چه در هیات انحلال شورای اسلامی کار، اکثریت افراد هیات
های مذکور با دولتیان و کارفرماست و آن ها قادرند افراد مورد نظر خود را به عنوان
نماینده به ما کارگران تحمیل کنند و هر زمان نیز که خود بخواهند، قانونا اقدام به
انحلال آن کنند. به همین دلیل هم است که این شوراها از ابتدای تاسیس در اوایل دهه
شصت نه تنها نتوانسته اند مانع تعطیلی کارخانجات و اخراج کارگران و [نیز]
هزار و یک مصیبت دیگری باشند که در طول چهل سال گذشته بر ما کارگران تحمیل شده است
که در اغلب موارد و در بسیاری از کارخانجات، این شوراها به عنوان ارگان های
جاسوسی، جلوگیری از اعتراضات ما و به مثابه ابزاری برای تعطیلی کارخانجات عمل کرده
اند.
تشکل مستقل، حق مسلم ما کارگران است. ایجاد شورا و سندیکای
مستقل، تنها راه ما به عنوان ابزاری متحد کننده برای دستیابی به مطالبات برحق مان
است. برپایی چنین تشکل هایی، اینک پیش روی ما کارگران
قرار دارد و شما یاران در شرکت نیشکر هفت تپه می توانید با اقدام به بازسازی سندیکای
خود، آغازگر مرحله دیگری از تحمیل تشکل های مستقل کارگری که از سال ۱٣٨٣ طبقه کارگر ایران
هزینه های زیادی برای آن ها پرداخته است، باشید؛ اما تا تحقق چنین هدفی که اساسا
مربوط به شما و تصمیم شماست، انتخاب نماینده کارگری بر اساس تبصره ۴ ماده ۱٣۱ قانون کار (فصل
ششم) و شکل دهی به مجمع نمایندگان، حق قانونی شماست و هیچ قدرتی را یارای انحلال
مجمع نمایندگان شما نیست. باشد که این مجمع، پایه ای محکم برای بازسازی و تحمیل
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه به دولت و کارفرما باشد و بتواند با اتکا به مجمع
عمومی کارگری به صورت «روتین» و متعارف فعالیت کند.
دستان شما یاران و همکاران در شرکت نیشکر هفت تپه را صمیمانه
می فشاریم و بار دیگر همبستگی خود را با شما در مبارزه سخت و طاقت فرسایی که هر
روزه درگیر آن هستید، اعلام می کنیم.
اتحادیه آزاد کارگران ایران ـ سی آذر ماه ۱٣۹۷
این پیام بویژه در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب ویرایش
شده است. برجسته نمایی های متن نیز از آنِ
من است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر