خواستن که می خواهند؛ ولی کون انجامش را ندارند ـ بازانتشار

در زیر گزیده ای از گفته های دوپهلو و نیرنگبازانه ی یکی از نخودچی کشمش های نظام (عباس عراقچی) درباره ی آنچه «ساز و کار ویژه ی مالی اروپا» نام گرفته و در ماهیت، گونه ای پناه بردن و پشت دادن به امپریالیست های اروپای باختری در برابر امپریالیست های «یانکی» است را آورده ام؛ پناه بردن و پشت دادنی بیهوده، بی بار و بر، خودگولزنک* و فریبا که جز سر دواندن مردم ایران و بخشی از رژیم سگ مذهب و سزاوار سرنگونی فرمانروا بر میهن مان بیش نیست و تنها روزنه ها و سوراخ هایی برای پیگیری فرار سرمایه از ایران، پولشویی و برخی دیگر از خورد و بردهای تبهکارانه با سرمایه داری نولیبرال و وابسته (کُمپرادور) و نمایندگان و کارچاق کن های آن در پلیدترین رژیم و دولت تاریخ ایران را همچنان باز نگه می دارد. برخی از این تبهکاران و از آن میان، قَرِه نوکر «یانکی» ها در کشورمان: محمدجواد ظریف و نخودچی کشمش یادشده بگمانم از همان نخست نیک می دانستند که این رویکرد نه آبی برای رژیم در کلیّتِ آن گرم خواهد نمود و نه توده های میلیونی مردم ایران از آن سودی خواهند برد. امپریالیست های اروپایی، همزمان با بازی خورد و بردِ قند و انگبین، مردم ایران را سرمی دوانند و پاچه ورمالیده هایی در جایگاه وزیر و وکیل در انجام آن، همدست و دستیارشان هستند.

دوپهلوگویی های نخودچی کشمش نیرنگباز در گُزیده ی برگرفته بگمانم خود به اندازه ای بسنده گویاست و بویژه با آزمون های پشت سر نهاده شده، نیازی به شکافتن بیش تر ندارد. با این همه، لابلای آسمان ریسمان بافتن های وی به بنیادِ برخی جُستارها گاه در جمله ای کوتاه میان [ ] اشاره نموده ام. از دید من، پرگویی های دامنه دار وی را می توان در یک جمله که به واقعیت نزدیک تر است، فشرده نمود:

خواستن که می خواهند؛ ولی کونِ انجامش را ندارند!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۱ آبان ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/11/blog-post_89.html

* گرچه، نه برای همه که برای برخی از گیج و گول های درون و پیرامون نظام سگ مذهب!

***

به عقیده من، اراده سیاسی کشورهای اروپایی برای اینکه درمقابله با تحریم های آمریکا به ایران کمک کنند امری واضح و روشن است؛ سابقه ندارد اروپا به عنوان نزدیکترین متحد واشنگتن وارد چنین اقداماتی شده باشد و به کشوری بخصوص ایران، برای ایستادگی در برابر تحریم های ایالات متحده کمک کند.

متاسفانه به دلیل سیطره ای که دلار و سیستم مالی آمریکا بر نهادهای اروپایی دارد، ایجاد مکانیزمی که با این سیطره دلار سروکار نداشته باشد و آمریکایی ها نتوانند آن را در چمبره ی تحریم های خود قرار بدهند، کار آسانی نیست؛ با این حال بر روی آن کار می کنند.

سازوکار ویژه مالی اروپا از نظر فنی، مالی و حقوق جزئیاتی دارد که رسیدن به آنها زمانبر است.

امیدوار هستیم در آینده بسیار نزدیک این سازوکار اعلام و در اروپا رسما ثبت شود و بعد از آن به تدریج عملیاتی خواهد شد. البته اینکه اروپایی ها بسیار آهسته تر از تصور ما حرکت کردند، یک واقعیت است؛ همچنین، اینکه مواضع سیاسی آنها بسیار خوب بوده هم یک واقعیت است و موضوع دیگر به این بازمی گردد که هنوز به راهکارهای عملیاتی نرسیده اند و انتظارات ما را برآورده نکرده اند.

باتوجه به اینکه این سازوکار پیچیدگی های بسیاری دارد، هنوز تاریخی برای آن اعلام نشده و فعلا روی آن کار می شود. امیدواریم به زودی این برنامه انجام شود.

تحریم ها قبلا در آن ظرفیتی که می توانست اعمال بشود، پیش تر اعمال شده بود. اروپایی ها هم خود را آماده کرده بودند همزمان با رسمی شدن تحریم های آمریکا آن ها هم صراحتا و رسما این سازو کار ویژه مالی را اعلام کنند. ان شاءالله، همین روزها این سازوکار اعلام خواهد شد.

اگر او [خوک پمپئو] اطمینان خاطر دارد که ما به برنامه های هسته ای قبل از برجام باز نمی گردیم، شاید از این جهت است که می داند کماکان برجام به نفع جمهوری اسلامی ایران است [خر خودتی! کدام «برجام»؟! از این سویه است که می داند دست ایران زیر ساتور «قطعنامه فصل هفتم منشور سازمان ملت ها» رفته و کوچک ترین سرکشی از آن، بهترین بهانه برای زمینه سازیِ یورش نظامی به میهن مان را فراهم خواهد نمود. دسته گلی که به آب داده اید!] ...

برنامه هسته ای ما هیچگاه تعطیل نشده است که بخواهد دوباره از سر گرفته شود و همچنان با قوت ادامه دارد [سانتریفیوژهای ما بحمدلله همچنان با قُوّت برای خود می چرخند]. در برخی حوزه های خاص ما سرعت خود را کمتر کردیم؛ وگرنه، هیچ حوزه ای در برنامه هسته ای ما تعطیل نشده که فعالیت آن بخواهد از سر گرفته شود. در تمام حوزه ها آمادگی داریم مجددا به سرعت گذشته یا حتی سرعت جدید تری برگردیم و با سرعت بیشتری برنامه خود را ادامه بدهیم.

درحال حاضر در بخش هسته ای شرایطی بهتر نسبت به پیش از برجام را داریم؛ بخش تحقیق و توسعه ما در این سال ها به نحوی پیشرفت کرده است که اگر قبل از برجام روی ماشین های «آی آر یک» کار می کردیم، امروز روی ماشین های «آی آر هشت» کار می کنیم که نسل بسیار پیشرفته است و نسبت به ماشین های قبل از برجام، بیست برابر قدرتمندتر هستند [از خودشان خریده ایم و خوب می چرخند].

«کیک زرد» ما با ۳۷۰ تن که بعد از برجام وارد کشور شد، الان به مراتب بیش از گذشته است و حدود ۹۰۰ مهندس و تکنسین ما روی رآکتور آب سنگین اراک کار می کنند. خیلی راحت می توانیم برنامه های هسته ای خود را با سرعتی به مراتب بیشتر از گذشته به نقطه ای که برنامه جمهوری اسلامی ایران است، برسانیم؛ ولی اینکه ما چگونه حرکت می کنیم براساس منافع خودمان و تشخیصی است که از صلاح و مصلحت کشور انجام می دهیم [التفات دارید که دست مان زیر ساتور «قطعنامه فصل هفتم منشور سازمان ملت ها» است].

ما گرفتار تحریکات مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا و دیگر همفکران او نخواهیم شد؛ جمهوری اسلامی ایران تا امروز حرکت بسیار هوشمندانه و خردمندانه ای داشته است و بدون آنکه دچار احساسات شویم، پیش رفته ایم [آنچه در کردار رخ داده، گردنسپاری به «کاپیتولاسیون» در پی دستینه نمودن قرارداد ننگینِ نامور به «هسته ای» است].

مقام معظم رهبری هم فرمودند تا زمانی در برجام می مانیم که برای ما منافعی به دنبال داشته باشد و آن زمان که منافع برجام برای ما کمتر از حد انتظار باشد، برای خروج از آن لحظه ای تردید نخواهیم کرد [باز هم خودت را به خریّت زدی و دروغ سر هم کردی. «کیرِ خرِ نظام» چنین شکری میل فرموده بودند: اگر آن ها پاره کنند، ما آتش می زنیم!] ...

امروز بر روی ماشین های پیشرفته تری کار می کنیم و منابع اولیه ما پیشرفته تر از گذشته است. همچنین دانشمندان ما در وضعیت بهتری هستند و زیر ساخت های لازم برای توسعه سریع برنامه آماده شده است؛ علاوه براین، باید بگویم که برنامه غنی سازی ما هیچگاه تعطیل نشده است، ولی طبق برجام با ظرفیت محدودی حرکت می کنیم که این ظرفیت بلافاصله قابل گسترش است؛ از این جهت هیچ

نگرانی وجود ندارد [چه کنیم؟! برجام دست و بال مان را بسته است].

گزیده ای از گزارش «عراقچی: گرفتار تحریکات پمپئو و همفکران او نخواهیم شد»، «ایرنا»   ۱۸ آبان ماه ۱۳۹۷ (با ویرایش درخور، تنها در نشانه گذاری ها از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)