«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ اسفند ۵, یکشنبه

بیانیه اتحادیه آزاد کارگران ایران در رابطه با نشست سالانه شورای حقوق بشر سازمان ملل

کارگران ایران، روزانه مورد شدیدترین تضییع حقوق انسانی خود قرار می گیرند و در چنین شرایطی، حضور جواد ظریف در چنین نشست هایی یک دهن کجی بزرگ به مردم ایران و جوامع و نهادهای بین المللی است. (برگرفته از متن بیانیه)

در چند روز آینده، شورای حقوق بشر سازمان ملل نشست سالانه خود را در ژنو برگزار می کند. قرار است در این نشست، محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، شرکت داشته باشد.

نشست هرساله ی این شورا برای بررسی وضعیت حقوق بشر در کشورهای مختلف تشکیل جلسه خواهد داد و نمایندگان دولت ها برای دفاع از خود سخنرانی خواهند کرد.

این در حالیست که کشور ایران به زندانی بزرگ برای کارگران، معلمان، دانشجویان و تمامی فعالین اجتماعی و سیاسی تبدیل شده است.

در ایران، کارگران را بخاطر مطالبه حقوق خود شلاق می زنند و به حبس های طولانی مدت محکوم می کنند. حق هرگونه اعتراض و تشکل یابی را از کارگران و معلمان و پرستاران سلب نموده اند و با یورش به اعتصاب و تجمع های مطالباتی، کارگران را مورد خشن ترین سرکوب ها قرار می دهند.

جعفر عظیم زاده، رییس هیأت مدیره ی «اتحادیه آزاد کارگران ایران» را تنها بخاطر دفاع از حقوق کارگران به حبس شش ساله محکوم نموده اند و اکنون به شکل ظالمانه ای در زندان اوین محبوس است. جعفر عظیم زاده که بخاطر اعتراض به احکام ناعادلانه و اتهامات امنیتی به فعالین صنفی دست به اعتصاب غذای شصت و سه روزه زده بود به لحاظ جسمی دچار بیماری های جدی شده است و ادامه ی زندان می تواند لطمات جسمی شدیدی را به ایشان وارد کند. پروین محمدی، نائب رییس «اتحادیه آزاد کارگران ایران» نیز نزدیک به یکماه است که بدون هیچ دلیل و مدرکی در زندان اوین در بازداشت بسر می برد و مسوولین، کوچکترین پاسخی درباره ی وضعیت ایشان به خانواده اش نمی دهند. اسماعیل عبدی و محمد حبیبی و محمود بهشتی از نمایندگان معلمان بخاطر مطالبات صنفی در زندان بسر می برند. اسماعیل بخشی، نماینده ی کارگران «شرکت نیشکر هفت تپه» بخاطر مطالبات کارگری در زندان است و قبل تر اعلام کرده بود که در بازداشت، مورد شکنجه قرار گرفته و اکنون خانواده ی ایشان هیچگونه اطلاعی از وضعیت اسماعیل ندارند. بهنام ابراهیم زاده و تعداد زیاد دیگری از کارگران در زندان هستند و برای ده ها کارگر «شرکت هفت تپه» و «گروه ملی فولاد اهواز» پرونده های قضایی در جریان است؛ تنها و تنها به این دلیل که خواهان حقوق خویش بوده اند!

کارگران ایران، روزانه مورد شدیدترین تضییع حقوق انسانی خود قرار می گیرند و در چنین شرایطی، حضور جواد ظریف در چنین نشست هایی یک دهن کجی بزرگ به مردم ایران و جوامع و نهادهای بین المللی است.

«اتحادیه آزاد کارگران ایران» از طریق نامه، اعتراض خود به مسوولین دولت ایران را به نهادهای بین المللی ارسال کرده است و همزمان از تمامی کارگران و مردم ایران و نیز نهادهای کارگری و مدافع حقوق انسان در سطح بین المللی می خواهد تا صدای کارگران ایران را از طریق سازمان دادن توفان های توئیتری یا ارسال نامه و بیانیه و یا هر طریق ممکنی به «شورای حقوق بشر سازمان ملل» برسانند و از این راه، خواهان آزادی فوری و بی قید و شرطِ جعفر عظیم زاده، پروین محمدی، اسماعیل عبدی، اسماعیل بخشی، محمد حبیبی و تمامی کارگران و معلمان زندانی و سایر زندانیان اجتماعی شوند.

«اتحادیه آزاد کارگران ایران»   پنجم اسپند ماه ۱۳۹۷

http://ettehad-e.com/1397/12/05/7569

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!