«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ اسفند ۲۵, شنبه

برای همه ی آن ها که ایران و ایرانی را بروز سیاه نشانده اند ...

با همه ی درستی آن که می دانم میلیون ها ایرانی در آن باره از جان و دل با من هم آوا و همداستانند، شاید آرزویی بجا نباشد؛ با این همه، در آستانه ی خجسته نوروز باستانی، برای همه ی آن ها که ایران و ایرانی را بروز سیاه نشانده اند، کَفنی چرک تاب تر و مرگی سیاه تر از دستارهای سیاه و سپید خود و نوچه های رنگ و وارنگ شان آرزومندم.

ب. الف. بزرگمهر  ۲۵ اسپند ماه ۱۳۹۷


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!