«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ فروردین ۲۰, سه‌شنبه

هر ردیف بودجه، پدر و مادر دارد!

می گوید: «هر ردیف بودجه، پدر و مادر دارد»؛ ولی یادش می رود که بگوید، کُلِّ بودجه ی کشور به این ترتیب، بی پدر مادر است. نیک می داند که رژیم خرموش های تبهکار فرمانروا بر ایران که «دولت زهدان اجاره ای» نیز بخشی از آن را دربرمی گیرد، افزون بر نابکاری، زمینگیر و ناکارآمد است.* با این همه، تنها از دست درازی های همچشمان می گوید و گند و گه کاری های دولتش و از آن میان نابکاریِ بباد دادن یکباره ی سرمایه های سترگ و کاهش ناگهانی دوسوم ارزش پول ملی کشور که چند و چون آن همچنان روشن نیست را نه تنها  به "فراموشی" می سپارد که زیرجُلی از «دولت زهدان اجاره ای» پشتیبانی نیز می کند. شیوه و منطق درونی گفتار بگونه ای است که با برجسته کردن نیمی از حقیقت، نیمه ی دیگر آن را لاپوشانی می کند؛ کاری بیش از سفسطه بازی و گونه ای تبهکاری که این روشنفکر مزدور، در سنجش با دیگر خرموش های نظام با خرمرد رندی بیش تری آن را بکار گرفته و می کوشد تا گناه ناکارآمدی و زمینگیر بودن دولتش که بویژه در رخداد سخت ناگوار تندآب های ویرانگرِ خانه و کاشانه ی مردم ایران در بسیاری جاها خود را بیش از پیش به نمایش نهاد را به گردن آن های دیگر بیندازد و به پندار خویش، بار «دولت زهدان اجاره ای» را سبک کند. یک زبانزد کهن می گوید:
«زمین که سخت شد، گاو از چشم گاو می بیند!» و گفته های باهوش الدوله ی نظام خرموشی با همه ی درستی آن، نمونه ای درخور و گواه این زبانزد است.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۸




* «زمینه‌های اقتصادی اعتراض‌های دی ماه سال گذشته با اعتراض‌های دهه ۷۰ مشترک بود؛ اما زمینه‌های اجتماعی اعتراض‌های ۹۶ متفاوت و خیلی عمیق‌تر بود. برخی فکر می‌کردند می توان بدون تضعیف نظام، دولت را تضعیف کرد؛ اما تجربه اعتراضات دی ماه نشان داد که تضعیف دولت و نظام یک مسیر است.» گفته های شایان درنگِ حسام الدین آشنا، مشاور آخوند پفیوز امنیتی، حسن فریدون روحانی شده در «دولت زهدان اجاره ای»، در گفتگو با «خبرگزاری ایسنا» به تاریخ ۲۱ دی ماه ۱۳۹۷ (برجسته نمایی های متن از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

درج شده در یادداشتِ «باید به تو نشانِ هوش بخشید، آقای باهوش الدوله!»، ب. الف. بزرگمهر   ۲۳ دی ماه ۱۳۹۷


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!