بازداشت و زندانی کردن کارگران و فعالین کارگری خللی
در حق خواهی طبقه کارگر وارد نمی‌آورد!
طبقه‌ی کارگر، توده‌های مردم زحمتکش ایران!
همانگونه که همگان مشاهده کردیم، روز جهانی کارگر امسال (۱۳۹۸) با استقبال
گسترده‌ی کارگران و توده‌های مردم روبرو شد؛ بطوریکه در چندین شهر ایران با وجود
جو پلیسی و امنیتی حاکم، کارگران در خیابان‌ها رژه‌ی اول ماه مه رفتند و مراسم‌های
مستقل این روز را پرشورتر از گذشته گرامی داشتند.
امسال در پیشواز اول ماه مه، فشار بر کارگران و فعالین
جنبش کارگری از سوی نیروهای امنیتی افزایش یافت؛ به نحوی در تهران تنی چند از فعالین
کارگری را بازداشت کردند که از آن افراد، هنوز پروین محمدی، هاله صفرزاده و علی
ثقفی در بازداشت بسر می‌برند. در
کردستان نیز کارگران و فعالین کارگری از سوی نهادهای امنیتی تهدید شدند تا از
برگزاری مراسم‌های روز جهانی کارگر امتناع ورزند؛ اما کارگران و فعالین کارگری با
بی اعتنایی به این تهدیدات، صبح روز ۱۱ اردیبهشت در مراسم این روز تهران، جلو مجلس که به
فراخوان تشکل‌های مستقل کارگری که حمایت بازنشستگان و دانشجویان را بهمراه داشت،
برگزار گردید. متاسفانه این تجمع مسالمت‌آمیز با حمله‌ی نیروهای انتظامی و امنیتی
بهم خورد و ده ها تن از شرکت کنندگان از جمله تعدادی از اعضای اتحادیه آزاد
کارگران ایران، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و تعدادی از
دانشجویان بازداشت شدند.
در شهرهای کردستان نیز کارگران و فعالین کارگری، بنا به
سنت هر ساله خیابان‌ها را به میدان رزم طبقاتی خود تبدیل کردند و مراسم‌های این
روز را برپا داشتند. در جریان این مراسم‌ها، اسحاق روحی کارگر ساختمانی که قصد
شرکت در یکی از مراسم‌های سنندج را داشت از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد و
کماکان در بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات سنندج بسر می‌برد. همچنین در تجمع معلمان که
بمناسبت روز معلم در اکثر شهرهای ایران برگزار شد، تعدادی از معلمین معترض از سوی
نیروهای انتظامی و امنیتی بازداشت شدند.
مراسم‌های روز کارگر و معلم به طور اخص و اعتراضات و
اعتصابات طبقه‌ی کارگر بطور اعم در شرایطی مورد هجوم و حمله نیروهای انتظامی و امنیتی
قرار می‌گیرند که فقر، گرانی، بیکاری و … گریبان طبقه‌ی کارگر و توده‌های مردم را
گرفته است. وجود دستمزدهای ناچیز و افزایش هر روزه‌ی قیمت کالاهای اساسی سفره‌ی
کارگران، زندگی مشقت باری را به توده‌های مردم زحمتکش تحمیل کرده است.
از این طریق، ما ضمن محکوم کردن بازداشت کارگران و فعالین
کارگری، خواهان آزادی فوری و بدون قید شرط همه‌ی بازداشت شدگان روز جهانی کارگر
هستیم و اعلام می‌داریم، شرکت در مراسم‌های اول ماه مه و تدارک اعتراض‌ها و
اعتصابات نه تنها نمی‌تواند جرم تلقی شود بلکه حق بی چون و چرای طبقه‌ی کارگر است.
از این طریق، طبقه‌ی کارگر و توده‌های مردم زحمتکش را فرا می‌خوانیم، امر سازمان‌یابی
طبقاتی را اوجب واجبات دانسته و برای دفاع از کرامت، انسانیت و بطور کل، هستی و
موجودیت خود در برابر هجوم سازمان‌یافته و برنامه‌ریزی شده‌ی دولت بعنوان بزرگ‌ترین
کارفرما و کارفرمایان به زیست و معیشت‌مان، برای ایجاد تشکل سراسری، مستقل طبقاتی
ـ توده‌ای گام‌های مان را استوارتر برداریم و اقدام نماییم.
پیش بسوی ایجاد تشکل سراسری کارگران!
کارگران و فعالین کارگری روز جهانی کارگر آزاد باید گردند!
اردیبهشت ماه ۱۳۹۸
نجیبه صالح زاده، محمود صالحی، عثمان اسماعیلی، فردین میرکی،
واله زمانی، فواد فتحی، اقبال شبانی، یدی صمدی
این بیانیه بویژه در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب ویرایش شده است. برنام
را نیز از متن نوشته برگرفته و اندکی ویراسته ام.
ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر