از کدام «استقلال» سخن می گویی؟! این همه وابستگی اقتصادی
و سیاسی به همه جا و بویژه به کشورهای امپریالیستی به یکسو، سرشکستگی سیاسی بی
پیشینه و تن دادن به ننگین ترین قراردادهای تاریخ ایران، زیر سرپوش «برجام» در سوی
دیگر! اگر به این استقلال می گویند که مشتی دزد پاچه ورمالیده، روز و شب، سرمایه
های کشور را به کشورهای دیگر جابجا کنند، باید سر تا پای آن را با کاهگل پوشاند. کدام
«عزّت» برای مردمی که اینچنین هست و نیست شان به باد داده شده، بر جای نهاده اید؟
توده های مردم ایران، تنها آنگاه «عزّت» و سرفرازی شان را برُخ جهان کشیده اند که
پای در میدان نهاده، هستی رژیم ننگین خرموش های تبهکار را نشانه گرفتند. سخن راندن
از «استقلال و عزت» کشوری که همه ی نمادهای تاریخی و فرهنگ آن زیر پا نهاده شده،
برای تو، آن کیر خرِ دروغگوی تمرگیده در جایگاه جان ننه اش: رهبری و سر تا پای
خیمه و خرگاه انباشته از دزدِ ولایت که با هزار بند و بست به گردونه ی خداوندان
سرمایه ی جهان بسته شده و راه آن ها را هموار کرده و می کنند به شوخی بسیار زشت و ناپاکی
با مردم ستمدیده ی ایران می ماند. کون خر را ببند، مردک پفیوز!
ب. الف. بزرگمهر سوم خرداد ماه ۱۳۹۸
* «اگر سرزمین ما بمباران شود و باز هم شهید، جانباز و اسیر
دهیم، دست از هدف استقلال و عزت کشور برنخواهیم داشت.» (هوچی بازی آخوند پفیوز امنیتی:
حسن فریدون روحانی شده، دوم خرداد ماه ۱۳۹۸)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر