تصویری است از «مقام
معظم رهبری»، «دامت برکاته» ( پارسی آن همانا «دامت پربرکت باد!») ، همراه سخنانی
"حکیمانه" از وی (تصویر پیوست از «گوگل پلاس»).
به آن چهره ی خودخواه
بنگرید! از دشمن شناسی و دوست شناسی و جریان شناسی و از همه مهم تر نیروی نحلیل
سیاسی سخن رانده است. نیازمند توضیحی افزوده نیست که چگونه در همه ی این زمینه ها
آزمون خود را پس داده است؛ آزمونی که گاه حتا «اهل بصیرت» ادعایی اش نیز آنچنان گه
گیجه می گیرند که جای دوست و دشمن را گم می کنند! پیامد آن نیز فتنه هایی است که
پی در پی از اینجا و آنجای خیمه و خرگاه و پیرامون آن برمی خیزد. با این همه، نکته
ی سزاوار درنگ، رد پای تجزیه و تحلیل های چپ در بسیاری از گفته های اوست؛ ولی تنها
ردِ پایی کمرنگ شده یا به رنگی دیگر درآمده؛ بگونه ای که حتا بهترین تحلیل ها نیز
در مغز آچمز شده اش، کمانه نموده و دگردیسه می شود. ادعاها خروار خروار؛ عملکرد،
پوچ یا سردرگم! آن هم در شرایطی که این یکی، بسی بیش تر از رهبر پیشین، نیازمند
رسانه های چپ است؛ ولی از آن یکی بگونه ای نسنجیدنی یا بزبانی گویاتر در این باره:
«قیاس مع الفارق»، کم تر از آن تحلیل ها و نیز کارِ جهان سر در می آورد؛ از او که
چنین عرّ و تیزها و خودنمایی هایی نداشت و هیچگاه نمایشی از دانش و بینش خویش برای
کسی نمی داد؛ در حالی که نه تنها از دانش و بینشی برتر از این دَبَنگِ خودنما
برخوردار بود که هوشی سرشار نیز داشت. هماوندی های گاه واژگونه ی جُستارها با خوی
و سرشت آدمیان را می بینید؟!
ب. الف. بزرگمهر ۲۴ دی ماه ۱۳۹۳
https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/01/blog-post_43.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر