... چه باک که گُل ها و خاک سرزمین مان به باد می رود! ـ بازانتشار

... گرچه
به جز این باید از خاک پای آن نیز خوب پاسداری کرد تا گُل خوب از آب و گِل درآید؛ گُل
ها و خاکی که بویژه شیخک ها و خرسک های شکمباره ی پیرامون شاخاب پارس به هر دوی آن
ها سخت دلبسته اند و در همدستی با رژیم تبهکار اسلام پیشه، روزانه هم از این و هم
از آن تا آنجا که دست شان برسد و تیغ شان بِبُرد، می چینند و بار می زنند و می
برند. روشن است که در این خورد و برد، پولی نیز کف دستِ کِرم های الله در باغِ به
یغما رفته و رو به خشکی نهاده ی ایران: خیانتکاران، دزدان و زن بمزدان اسلام پیشه نهاده
می شود تا بالا پایین شدن های روزانه شان به درگاه الله را پربارتر پی گیرند؛ چه
باک که گُل ها و خاک سرزمین مان به باد می رود!
ب. الف. بزرگمهر
نهم دی ماه ۱۳۹۵
http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/12/blog-post_343.html
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید! از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!
درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر