«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ مرداد ۲۳, چهارشنبه

انگشتی رو بسوی توده های مردم ایران ... ـ بازانتشار

می خواستند پول ایران را دگر کنند و الاغ رسول الله: «عفیر» را بر آن نقش کننند؛ ولی این هم بد نیست و دستکمی از آن الاغ ندارد:
مردکی پیزُری با لبخندی مهرورزانه برای خداوندان سرمایه ی جهان و انگشتی رو بسوی توده های مردم ایران به نشانه ی کامیابی در پیگیری کاری که روی دست شان مانده بود:
ورشکستگی اقتصاد ملی و بی ارزش شدن بیش از پیشِ پول ملی ایران!

ب. الف. بزرگمهر    هشتم تیر ماه ۱۳۹۵

http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/06/blog-post_44.html


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!