همینجا این را نیز با سوگند به آبرو و فرهنگ تاریخساز آدمی
در سراسر جهان به شما تبهکاران و ششلول بندهای آنچه با ریشخند «جامعه جهانی» می
نامید، گوشزد کنم که در همواره بر این پاشنه نخواهد چرخید و «دادگاه نورنبرگ»
دیگری در کار خواهد بود که چنانچه تا آن هنگام، زنده بمانید، چون تبهکاران جنگی به
دادرسی فراخوانده شده و باید پاسخگوی تبهکاری های تان باشید. پیش بینی باریک اینکه
چه زمانی و چگونه، در بر پاشنه ی دیگری خواهد چرخید، روشن نیست؛ ولی این سخن باریک
و پاکیزه، چون روز روشن است که از دیدگاه تاریخی چندان دور نیز نیست. سرتان را کمی
بلند کنید و به جهان آبستن دگرگونی های بزرگ نیک بنگرید! به چندان دوربینی نیازی
نیست، تبهکاران یکی از دیگری فرومایه تر که ترکش های بزرگی در راهند که چنانچه خوب
رهبری شوند و رهبرانی از تبار آن فرزانه بزرگ انقلابی: «و. ای. لنین» زاده شوند ـ و بیگمان زاده نیز خواهند شد؛ زیرا
نیاز مادر نوآوری است. ـ سامانه ی زمینگیرشده ی سرمایه داری و همراه با آن بهره
کشی آدمیان از یکدیگر و جنگ را برای همیشه بگور خواهند سپرد.
شما نخواهید توانست جوانه هایی که در روژاوا سر زده است را نابود کنید؛۲ ولی،
حتا اگر در این تبهکاری تاکنون چندباره کامیاب شوید، نخواهید توانست آن جوانه ها را
ریشه کن کنید و در جاهای دیگر سبز شده و سر خواهند زد.۳
ب. الف. بزرگمهر ۲۳ مهر ماه ۱۳۹۸
پی نوشت:
۱ ـ وزیر
دفاع آمریکا، روز دوشنبه ۲۲ مهرماه گفته است، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، مسئول تمام
عواقب حمله به شمال سوریه از جمله ظهور مجدد گروه حکومت اسلامی، داعش و جنایات جنگی
در این منطقه است.
برگرفته از تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ
اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» ۲۳ مهر ماه ۱۳۹۸
۲ ـ «՛همایش روژاوا՝ رویدادی بزرگ و فرخنده، نه
تنها برای خلق ستمدیده و تکه پاره ی کرد در میان چند کشور که برای همه ی نیروهای
پیشرو جهان بشمار می رود.»
برگرفته از نوشتار «چگونگی
برخورد به ՛طرح خاورمیانه نوین՝ در گرانیگاه آن!»، ب. الف. بزرگمهر ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۵
۳ ـ «از سال ها پیش تاکنون، بیش ترین و شاید
نگران کننده ترین جنبش های خلقی برای رژیم های تبهکار منطقه و از آن میان، هر دو
رژیم شاه و شیخ در کشور خودمان و کشورهای امپریالیستی پشتیبان چنین رژیم هایی، در
سرزمین کردستان رخ داده است. با نادیده گرفتن کژروی ها و ندانمکاری های گاه ناگزیر
این جنبش ها، نمود برجسته در بیش تر آن ها سمتگیری دادخواهانه آن ها بوده و از
همین روست که نیروهای با گرایش چپ در همه ی تکه پاره های سرزمین کردستان توانسته
اند کمابیش، رهبری چنین جنبش هایی را بدست گرفته، مهر و نشان خود را ـ تا آنجا که
آگاهیَم قَد می دهد! ـ بر بیش تر رخدادهای کوچک و بزرگ آن سرزمین بکوبند. ՛جمهوری
کردستان ایران՝ برهبری زنده یاد قاضی محمد
در سال ۱۳۲۴ خورشیدی، جنبش خلقی زیر رهبری ՛پ ک. ک.՝ در ترکیه، کوبانی با همه ی درخشش خیره کننده ی آن، «همایش
روژآوا» و آنچه منطقه های «خودگردانی» در شمال سوریه نام گرفته، نمونه هایی چند از
میانِ آن همه اند. هر یک از چنین جنبش هایی به تنهایی و همه ی آن ها رویهمرفته،
در روندی تاریخی از توان گسترش و جوانه زدن در میان سایر خلق های زیر ستم منطقه از
آن میان، خلق های ایران برخوردار بوده و هستند. نگرانی و ترس همه ی آن رژیم های ضد
خلقی و امپریالیست ها که از بویایی حتا تیزتری در سنجش با آن رژیم ها برخوردارند
از چنین پیوندی سرچشمه گرفته و می گیرد ...»
برگرفته از نوشتار «چگونگی
برخورد به ՛طرح خاورمیانه نوین՝ در گرانیگاه آن!»، ب. الف. بزرگمهر ۱۷ فروردین ماه ۱۳۹۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر