«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ مهر ۳, سه‌شنبه

دُمت را از لانه بیرون بگذار تا ببینم بازی با دُمِ شیر چه مزه ای دارد ـ بازپخشش

درود بر شما آقای شیر! نوکرت که سر و سِرّی هم با خود ما دارد، گفته بود با دُمِ شیر بازی نکنم؛ وگرنه، پشیمان می شوم! من، گربه ی بازیگوشی هستم و این حرف ها سرم که نمی شود هیچ، بیش تر برانگیخته می شوم تا همان کار را انجام دهم. خوب! اینک، نیایش به درگاه پروردگار و ورد خوانی را اندکی بِبُر و دُمت را از لانه بیرون بگذار تا ببینم بازی با دُمِ شیر چه مزه ای دارد. نترس! کمی دل داشته باش و تن به کار بده! زندگی برد و باخت است. می بینی در همین تاخت و تازها بود که من آن «آروادین قحبه ی مسلمانا» که پیش تر به من ناسزا می گفت را رام کردم و اینک در دَم و دستگاه خودمان، کاسه ای داغ تر از آش، چون وی نمی توان یافت. خوی و سرشتش همان است که بود؛ تنها نامش به «آروادین قحبه ی ترامپانا» دگر شد. تو هم می توانی همین راه را پی گیری و عاقبت بخیر شوی. پیش تر «نرمش قهرمانانه» ای خوشایندمان نموده و چندی از راه را نیز پیموده ای. نترس! ترا نخواهم کُشت؛ من و گربه های قد و نیم قد دیگر، برای رام کردن موش های مسلمان و بجان هم انداختن شان به شیری چون تو که آزمون های خوبی نیز تاکنون پس داده ای، همچنان سخت نیازمندیم؛ تنها همین بس که اندیشه ی بازگشت به سرت نزند و نیم راه رفته را همچنان پی گیری ...

ب. الف. بزرگمهر   یکم اَمرداد ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/07/blog-post_44.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!