«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ آبان ۱۲, یکشنبه

خر خودتی جانم! ـ بازانتشار

آن مَلِک گوساله در حالیکه به روده درازی های آخوند فرصت جو گوش می دهد و خنده ای ساختگی بر لب دارد با خود می اندیشد:
خر خودتی جانم! اینجا نه آبی گل آلود در کار است و نه ماهی های چاق و چله ای که در پیِ آنی!

ب. الف. بزرگمهر  دهم آبان ماه ۱۳۹۶



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!