گفته ای از علی مطهری، کسی که تاکنون با سمت و سوی باد، جهت
گیری های گوناگونی از خود نشان داده را برگرفته و وی را «شیر» نامیده است:
«شیر علی مطهری:
اینجانب به عنوان نماینده ملت در مجلس شورای اسلامی و به عنوان
فرزند شهید آیت الله مطهری به نوبه خود اجازه ایجاد اختناق در کشور و انحراف در
انقلاب اسلامی را نخواهم داد.»
از «گوگل پلاس»
می نویسم:
هنگامی که خفقان ریشه دوانید یا ریشه های کهنه ی آن از دوران
گذشته و «خاورخودکامگی دیرینه پا» سر از خاک بر آوردند، جوانه می زنند و بازهم
گسترش بیش تری می یابند. هم اکنون و از مدتی پیش به این سو، خفقان گام بگام اندک
لایه های نازک اجتماعی درون و پیرامون حاکمیت را نیز دربرگرفته است. به همین دلیل
است که بوی آن مشام این آقازاده را نیز آزرده و به چنین واکنش خودنمایانه و
ریشخندآمیزی وادارش نموده است. خودش نیک
می داند که تا اندازه ای هم شده، گنده گویی نموده است!
اگر وی و دیگرانی چون او ، براستی آدم هایی آزادیخواه بودند، می
بایستی بسی پیش تر از آزادی اندیشه و سخن و قلم و اجتماعات که در «قانون اساسی»
ایران نیز بازتاب یافته، بگونه ای کلی و از دگراندیشی بگونه ای ویژه پشتیبانی می
کردند و نکردند؛ اکنون هم این گوی و این میدان! چنانچه، مردم آزاده ی ایران، چنین
بختی را برای اندازه گیری راست گویی و راست کرداری شان به آن ها ببخشند و آماده
باشند که بر گذشته برخی هایشان که تن به تبهکاری ها و آلودگی های بزرگ نداده اند،
چشم بپوشند، آیا آن آمادگی و دلاوری را در خود می بینند که بگویند:
هر ایرانی، چه موافق و چه مخالف رژیم جمهوری اسلامی باید از
امکان اظهارنظر آزادانه و بی ترس از پیامدهای ناگوار برخوردار باشد؟
ب. الف. بزرگمهر ۱۷ دی ماه ۱۳۹۲
https://www.behzadbozorgmehr.com/2014/01/blog-post_4706.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر