اگر زبان داشتید، آیا همان ناسزا را بر زبان نمی راندید؟

خوشبختانه من در این ولایت پا به جهان ننهادم؛ با فراخوان رهبر معظم نظام به کودکان و نوجوانان اروپایی به اینجا آمدم تا سر و گوشی آب بدهم و با «اسلام ناب محمدی» آشنا بشوم. اینک که چند سالی از آن هنگام می گذرد، راه و رسم بالا رفتن از ریسمان الهی را آموخته و آنگونه که شما ایرانیان می گویید، می توانم گلیمم را از آب بیرون بکشم. امروز که این نوشته از لایحه ی بودجه را خواندم،* یاد آن زمان افتادم که گویا گفته بودم: «ریدم به این ولایت آ..»؛** گرچه خودم یادم نمی آمد؛ به یادم انداختند که چنین سخنان ناشایستی بر زبان آورده بودم. کودک بودم و هنوز توی پوشک کارم را می کردم. شما که درمی یابید و به بزرگی خودتان مرا می بخشید؛ ولی خودتان را جای هر نوزادی که با دستِکم هشت میلیون تومان بدهی در این ولایت پا به جهان می نهد، بگذارید! اگر زبان داشتید، آیا همان ناسزا را بر زبان نمی راندید؟

ب. الف. بزرگمهر  پنجم دی ماه ۱۳۹۸

* «هر کودکی که امسال (۱۳۹۸) در کشور به دنیا خواهد آمد با حداقل ۸ میلیون تومان بدهی عمومی انباشته، چشم به جهان خواهد گشود.» از پیشگفتار گزارش «بررسی لایحه بودجه سال ۹۹» از سوی «مرکز پژوهش‌های مجلس فرمایشی»، برگرفته از «اقتصاد آنور خط» پنجم دی ماه ۱۳۹۸

** «ریدم به این ولایت آ..»  ب. الف. بزرگمهر   دوم خرداد ماه ۱۳۹۳

http://www.behzadbozorgmehr.com/2014/05/blog-post_3764.html

... و با افزوده هایی در « ریدم به این ولایت آقا ... ـ بازانتشار»  ب. الف. بزرگمهر  ۲۰ دی ماه ۱۳۹۴

http://www.behzadbozorgmehr.com/2016/01/blog-post_22.html