«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۳ خرداد ۲۹, سه‌شنبه

شیطان در جوار خدا آدم و حوّا بفریفت! ـ بازپخشش

واعظی بر منبر می گفت كه هر كه نامِ آدم و حوا نوشته در خانه آویزد، شیطان بدان خانه در نیاید.

طلحک*  از پای منبر برخاست و گفت:
مولانا، شیطان در بهشت در جوار خدا به نزد ایشان رفت و بفریفت؛ چگونه می شود كه در خانه ما از اسم ایشان بپرهیزد؟

جاودانه عُبید زاکانی (که درود خلق های ایران بر او باد ـ بر وزن سلام الله علیه ـ ب. الف. بزرگمهر(

http://www.behzadbozorgmehr.com/2011/03/blog-post_29.html

* بگمان بسیار نیرومند، این واژه ی عربی نما، همان واژه ی پارسیِ «تلخک» به آرش کسی است که با طنزها و کنایه های تلخ خود، واقعیت ها را بگونه ای خنده دار یا ریشخندآمیز بر زبان می آورد؛ واژه ای که نمود دگرگون شده ی دیگری از آن با آرشی دگردیسیده، همانا «دلقک» با باری منفی است.

ب. الف. بزرگمهر ۱۳ شهریور ماه ۱۳۹۶

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!