تصویر پیوست را با
واپسین بخش شادباش «حسن آقا»: «برایتان آرزومندم» بر روی تلفن همراه و گفته ای
برگرفته از یکی از رسانه ها درج کرده و نوشته است:
«عید شما هم مبارک آقای حسن روحانی؛
مگر خزانه خالی نبود؟ هزینه گزاف ارسال این پیامک را چه
کسی میدهد؟ مردم؟!
پانوشت:
پیامک ”نوروزی سرشار از شادی و امید را برایتان آرزومندم
حسن روحانی، رئیسجمهور“ لحظاتی پیش از سوی@rouhani به دستم رسید که روشن شد برای چند نفر دیگر هم فرستاده شده بود؛
بر پایه ی گفته های مدیر شرکت ارتباطات ثابت، اکنون بیش از ۱۰۰ میلیون سیم کارت فعال در
کشور وجود دارد (http://isna.ir/fa/news/92092719320) که با بشمار آوردن دستِکم
۷
تومان برای فرستادن هر پیامک، هزینه ارسال این پیامک انبوه، دستِکم ۷۰۰ میلیون تومان
میشود. آیا براستی فرستادن این پیامک در این اوضاع اقتصادی و تحریم لازم بود؟
مچکریم
از «گوگل پلاس» با ویرایش و پارسی نویسی و بازنویسی درخور از
اینجانب: ب. الف. بزرگمهر
برایش از زبان «آخوند ریش حنایی» می نویسم:
برادر جان! اینقدر گیر نده به یک پیامک ناقابل! خودت هم که الحمدلله دست اندرکاری و از
امور «ولایت آقا» سررشته داری! آخر این مبلغ ناقابل در برابر کُرستِ* ضعیفه ی آن نامدار زنگدار و معاونین ما و همه ی آن
قبلی ها و آقای نود و پنج میلیارد دلاری که چیزی نیست؛ انگاری ریگی کوچک دربیابانی
درندشت! چرا اینقدر گیر می دهی؟ بهتر نیست بنشینی ماستت رو بخوری؟ یا شاید تو هم
بار زده ای و آماده ی ترک «ولایت آقا» هستی؟! آخر! برادر من! از آن پیشوند نامت
پیداست که نمک این سفره ی بحمدلله گشوده را خورده ای؛ می خواهی به زیر سایه ی
«سوسن خانم»** یا هر جهنم دره دیگر بروی،
برو! نمکدان برای چه می شکنی؟!
ب. الف. بزرگمهر
یکم فروردین ماه ۱۳۹۳
*
ببخشید! درست آن «کرسنت» است!
** همانا
«شیطان بزرگ» پیشین!
http://www.behzadbozorgmehr.com/2014/03/blog-post_8530.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر